«نی‌ریز تعطیل شد...»
بی‌بی روزنامه را زمین گذاشت...
- ننه، ینی چی‌چی نوشته نی‌ریز تعطیل شد؟
نگاهش کردم...
- هیچی بی‌بی جون، ینی بخاطر وضعیت نی‌ریز که قرمز شده، مغازه‌ها باید یه چن وقتی تعطیل کنن تا مردم کمتر تو خیابون رفت و آمد کنن و وضعیت بهتر شه.
بی‌بی اخمهایش رفت توی هم...
- وووووی روم سیا، میه میشه؟ نپه تیمور چکار کنه؟
- تیمور کیه بی‌بی؟
بی‌بی لاالله الی الهی گفت.
- ووووی روم سیا میگه تیمور کیه. دختر بِیل به او قدُت بوخوره، تیمورِ عاموتِ میگم نه!
- آهان، خو حالا چرا اینطوری میگین بی‌بی؟ مگه چی شده عمو تیمور؟
- دختر بدبخت اودَفه میگف شیش هف ماهه کاسبیا خوابیده، اودفه پول کِرِیه مغازشه اومده اَ من اسده، خو ای بدبختا بویه چیکار بکنن؟ بویه اَ کجا بیَرَن بُخورن؟
- خب بی‌بی شما درس میگین ولی از اونورم تعداد کروناییا داره هر روز بیشتر میشه، شما فک کن انقد زیاد شده که الان وضعیت نی‌ریز قرمزه...
بی‌بی چپ‌چپ نگاهم کرد...
- قرمزه خو قرمزه، توقع دری قرمز نواشه آبی باشه؟ تقصیر ای بدبختا چی چیه، مقصر اونِی هسن که وختی هیش کاری ندرَن پامیشن میان تو خیابون.
بالاخره ای دوکون‌دارام نون نیخوان؟ گوشت نیخوان؟ خرجی ندَرن؟ اصن میفمی چی چیه ننه؟ مقصر مردُمم نیسن، مقصر دولته که یَی چی کمک ای مردم نیکنه تا تو ای کولینایی، بیشینن تو خوناشون... فقط بلدن حرف بزنن، والا خون مردمِ کردن تو شیشه...
- خیل خب بی‌بی جون اگر میشه لطفاً شما دیگه حرف سیاسی نزن...
- حرف سیاسی چی چیه ننه؟ اینا درد دل مردُمه...
بلند شد چادرش را انداخت سرش...
- حالا کجا میری بی‌بی؟
- میرم دمِ فرمونداری بگم بییِن ای دوکونارِ وا بکنین... من اگه تا صب ای دکونارِ واز نکردم بلقیس نیسم!
گلابتون
