حسین زمان یکی از پیشگامان موسیقی پاپ در ایران بعد از انقلاب بود که متأسفانه در ۲۱ اردی‌بهشت ۱۴۰۲ در سن ۶۴ سالگی بر اثر سرطان کبد درگذشت.
او قبل از ورود به موسیقی، فعالیت‌های سیاسی و نظامی داشته و در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شرکت کرده بود.
زمان در سال ۱۳۷۷ آلبوم «شب دلتنگی» را منتشر کرد که شامل ترانه‌های معروفی مثل «روشن‌تر از ستاره»، «بوی تنهایی»، «پرنده» و «گریه گل» بود.
او در ادامه به دلیل نظرات سیاسی‌‌اش، با ممنوع‌الکاری روبرو شد و تا سال ۱۳۹۸ فقط دو کنسرت در برج میلاد تهران برگزار کرد.
این خواننده پاپ دو فرزند به نام‌های ابوذر و زینب داشت.
زندگینامه
حسین زمان در ۱۸ اَمرداد ۱۳۳۸ در تهران زاده شد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در تهران و اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان خوارزمی در سال ۱۳۵۶، به دانشگاه راه یافت و در رشتهٔ مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی اصفهان به تحصیل پرداخت.
وی در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد.
حسین زمان در زمینهٔ موسیقی و خوانندگی از آموزش‌های هنرمندانی نظیر «بابک بیات» و «فریدون شهبازیان» بهره برد و فعالیت‌های هنری خود را از سال ۱۳۷۵ آغاز کرد و در طی سال‌های ابتدایی فعالیت‌هایش، کنسرت‌های متعددی در شهرهای مختلف ایران مانند تهران، شیراز، اصفهان، تبریز، مشهد، اهواز، ماهشهر، اراک، چالوس، نوشهر، رشت، همدان، قزوین، کرج، سمنان و بهشهر برگزار نمود.
او که فعالیت‌های سیاسی خود را از شانزده‌سالگی در دبیرستان و با پخش اعلامیه‌ها و نوشتن مقالات سیاسی آغاز کرده بود. پس از دو ترم تحصیل توسط ساواک دستگیر و از دانشگاه اخراج شد.
پس از آن برای تحصیل به آمریکا رفت و تا آغاز جنگ ایران و عراق در آنجا بود. با آغاز جنگ، با وجود اینکه حدود ۱۰۰ واحد دانشگاهی را گذرانده بود و برای چند ترم پیاپی شاگرد اول شده بود، به ایران بازگشت و درسش را نیمه‌کاره رها کرد. سپس راهی جبهه شد و در طول هشت سال جنگ، هم‌زمان با ادامهٔ تحصیل، در جبهه‌ها به نبرد پرداخت.
وی تحصیلات خود را تا دوره کارشناسی ارشد در رشتهٔ مهندسی مخابرات ادامه داد و برای مدتی فرماندهٔ معاونت مخابرات نیروی دریایی سپاه پاسداران بود.
حسین زمان در طی بیست سال، به تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و نیز پژوهش در زمینه‌های الکترونیک، مخابرات و رایانه مشغول بود. او معاون طرح و برنامه و نیز عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف و پردیس کیش بود که به‌دلیل مواضعش، در سال ۱۳۹۲ از دانشگاه و تدریس برای همیشه کنار گذاشته شد.
وی در دوران اصلاحات با جبههٔ مشارکت ایران اسلامی رابطهٔ نزدیکی داشت و در برنامه‌ها و همایش‌های این حزبِ اصلاح‌طلب حضور داشت که از جمله آن می‌توان به اجرا و قرائت دعای کمیل در مراسم دعا برای سلامتی و نیز ابراز همدردی و همبستگی با سعید حجاریان (عضو شورای مرکزی جبههٔ مشارکت) در محوطهٔ بیمارستان سینا و خیابان‌های اطراف آن در شامگاه روز ترور حجاریان اشاره کرد.
این خواننده خوش صدا در سال ۱۳۸۱ در اعتراض به صدا و سیما، خواستار عدم پخش آثارش از این رسانه شد. پس از این اتفاق، دستور ممنوعیت فعالیت او صادر و نه‌تنها از حق برگزاری کنسرت محروم شد که پخش صدا و تصویرش از صداوسیما را هم علی لاریجانی، رئیس وق
سازمان صدا و سیما، طی یک دستور مکتوب به همهٔ شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی، ممنوع کرد.
دستور ممنوعیت پخش آثار حسین زمان از صدا و سیما تا پایان زندگی او ادامه یافت.
پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ نیز همچنان ممنوع‌الکاری او ادامه یافت.
حسین زمان سرانجام پس از ۱۶ سال ممنوعیت، در مهر ۱۳۹۷ برای ۳ قطعه از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرد. در اَمرداد ۱۳۹۸ نیز به او اجازه دادند تا در برج میلاد تهران کنسرت بگذارد. او پس از ۱۷ سال دوری اجباری از صحنهٔ موسیقی رسمی ایران، روز پنجشنبه ۳ اَمرداد ۱۳۹۸ در ۲ نوبت، در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران به اجرای برنامه پرداخت. در اجرای این کنسرت که با عنوان «به تو می‌رسم دوباره» برگزار شد، بیش از ۳۰ نوازنده به رهبری ارکستر صابر جعفری، حسین زمان را همراهی کردند.
آلبوم‌ها
شب دلتنگی، فصل آشنایی (وصل هجران، آئین همدردی)، گلایه، قصهٔ شب، شاپرک، مشق عشق، قصهٔ نگفته، قرار عاشقی
