به گزارش مهر، استئوآرتریت زانو، نوع ساییدگی و پارگی این بیماری، زمانی رخ میدهد که غضروف بین استخوانهای شما شکسته شده و باعث درد، سفتی و تورم میشود.
محققان در یک مطالعه جدید، ورزش با میزان بالا و میزان کم را در ۱۸۹ فرد مبتلا به استئوآرتریت زانو مقایسه کردند. همه به مدت ۱۲ هفته و سه بار در هفته ورزش کردند. ورزشها شامل دوچرخهسواری داخل سالن و تمرینهای مختلف پایین تنه مانند اسکات بدون بار و کشش زانو بود.
افراد گروه با میزان ورزش بالا، ۱۱ تمرین را در جلسات ۶۰ تا ۹۰ دقیقهای و افراد گروه تمرین با میزان کم، ۵ تمرین را طی جلسات ۲۰ تا ۳۰ دقیقهای انجام دادند.
نتیجه این بود که همه افراد بعد از سه، شش و ۱۲ ماه ورزش، بهبودهایی را در مقیاس استاندارد برای اندازهگیری درد و عملکرد آرتروز زانو نشان دادند. افراد گروه با میزان بالا، در شش ماهگی بهبود بیشتری در عملکرد زانو در طول ورزش و تفریح نشان دادند که نشان میدهد یک برنامه با میزان بالا ممکن است بهتر باشد.
«ویلهلموس یوهانس آندریاس گروتن»، فیزیوتراپیست مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، میگوید: «ورزش بخشی ضروری از درمان آرتروز زانو است. یکی از دلایل آرتروز زانو، ضعیف شدن عضلات اطراف زانو است و ورزش، این عضلات حمایت کننده را تقویت میکند.»
وی در ادامه میافزاید: «بسیاری از مردم نگران هستند که ورزش آرتروز زانو را بدتر کند؛ اما این درست نیست.»
گروتن گفت: «برای افراد مبتلا به آرتروز زانو، فعالیت برای حفظ قدرت و دامنه حرکتی مهم است. ورزش باید آسان باشد. پیادهروی راه خوبی برای شروع است.»
گزینههای دیگر عبارتند از شنا، دوچرخهسواری ثابت و ورزش با وزنههای سبک.