تعداد بازدید: ۵۰
کد خبر: ۱۶۲۹۳
تاریخ انتشار: ۰۹ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۳:۰۰ - 2021 30 May
نویسنده : غلامرضا آراسته

شیخ عطار در تذکره‌الاولیا آورده است که:
عارفی در مناجات می‌گفت:

الهی من غریبم و ذکر تو غریب. من با ذکر تو اِلف گرفته‌ام، زیرا غریب با غریب اِلف گیرد؛ و سعدی در گلستان در باب فضیلت قناعت فرمود:
من ذا یُحَدِّثُنی وَ زُمَّ العیسُ

ما لِلغریبِ سِویَ الغریبِ اَنیسُ

کیست آن که با من گفتگو کند، در حالی که شتران مهار شدند و رخت بربستند. آری؛ غریب را جز غریب همدمی نیست.


پی‌نوشت:
* اِلف= الفت گرفتن، آرامش یافتن

سعدی و تذکره‌الاولیا

نظر شما
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
پربازدیدها