میگویند پیرترین بازیگر ایران است. به روایتی او با ۱۰۲ سال سن پس از «برنکا وسلیونیک» ۱۰۴ ساله، مسنترین بازیگر جهان هم محسوب میشود. چهرهاش جدی اما دوستداشتنی است. اردشیر کاظمی از هنرمندان پیشکسوت حوزه سینما، تئاتر و تلویزیون زاده ۱۸ شهریور ۱۲۹۹ در بندر انزلی است.
همیشه نقشهای کوتاه و ساکت با دیالوگهای کم به او سپرده شده است. پدر، پدربزرگ یا صاحبخانه خیلی جدی، ساکت اما تأثیرگذار و همراه با طنزی خاص و مستتر در نگاه و کلامش.
کاظمی با صورت صامت و نگاههای شیرینش همیشه مورد توجه قرار گرفته است. بهندرت میتوان خندهاش را دید.
تنها سکانسی که لبخند محوی بر لبانش دیده میشود و به حالت شادی دیده شده، مربوط به سریال «دودکش» با بازی بهنام تشکر و هومن برق نورد است که در آن هم با جدیت هرچه تمامتر میرقصد «یادداشتهای کودکی» جزو اولین کارهای اردشیر کاظمی در تلویزیون بود. او در سال ۸۰ به حرفه بازیگری پیوست و پس از آن در سیلی از کارهای کمدی مقابل دوربین رفت. «خانه پدری»، «من یک مستأجرم»، «دفترخانه شماره ۱۳»، «نون و ریحون»، «عید امسال»، «خوشنشینها»، «راه در رو»، «دزد و پلیس»، «پایتخت۲»، «معراجیها»، «لیسانسهها»، «پژمان» و «دودکش» از جمله آثار تلویزیونی این هنرمند پیشکسوت است.