من نَدانم چَرا مردمان این وُلسوالی در دو سه سال گوذشته این قدر از کَرونا ترسان بودند و بعضی‌هایَشان هنوز هم هستند. مگر کم درد و مرگ در این وَلایت دارید که از کَرونا هم ترس مَی‌کردید؟
خب پیدر بیامرزها! کَرونا با این همه اُهُم و تُلمش، مگر چند نفرَتان را کوشتَه کرده. اما خودتان با دست خودتان دارید در این وَلایت چند برابر کَرونا کوشتَه مَی‌دهید.
همین هفتَه گوذشته در اخبار شَنیده کردم در ۸ ماه اول سال ۱۳ هَزار نفر در تصادفات جادَه‌ای این وَلایت کوشتَه و ۲۶۲ هَزار نفر مصدوم شده‌اند. اما انگار مردم از آن ترسی ندارند و حرفی نَمی‌زنند. بَ موتِرهای (ماشین‌های) بی کَیفیت و غَیر استاندارد اعتراضی ندارند، راحت در آن نشستَه مَی‌کونند و با تندی برق و باد مَی‌رانند. تازه برای خریدن همین گاری‌های فکسَنی هم در صف ایستَه و ۱۱ مَیلیون نفر ثبتَ‌نام مَی‌کونند.
راستش را بَخواهید، مردمان این وَلایت یَک عادت عجیبی دارند؛ آن‌ها بَ شرایط سخت و طاقت‌فرسا زود عادت مَی‌کونند و یادَشان ضعیف است. همان طَور که بعد از مدتی نه کَرونا و خطر مرگش برایَشان مهم است، نه از تلفات جادَه‌ای که مَثال یَک جنگ تمام عیار است تَرسان مَی‌شوند، نه تورم افسار گوسیخته ککی از آن‌ها کندَه مَی‌کوند، نه از فِلتِرینگ اِنترنت نگران مَی‌مانند و نه...
نجیب
