قهر کردن نوعی اختلال شخصیتی و بیماری روانی است که فرد با تکیه بر آن از روبرویی با مشکلاتش میگریزد و طرف مقابل را تنبیه میکند.
کسانی که زیاد قهر میکنند افرادی هستند که تصور میکنند بهترین کار برای تسلط روی افراد، این است که آنها را تحت کنترل درآورند. البته این شیوه برخورد، خودخواهانه به نظر میرسد چون بدین ترتیب فرصت حرف زدن را از طرف مقابل هم سلب میکنند.
قهر کردن یکی از اختلالات شخصیت نابالغ است که ممکن است ریشه در کودکی فرد داشته باشد.
این افراد معمولاً راهحلهای موقت و ناکار آمدی مثل قهر کردن را به شیوههای درستِ حل مشکلات ترجیح میدهند.
قهر، حاصل خشم افراد درونگرا، کم جرئت، منفعل، پرخاشگر، خجالتی و پرتوقع است. این افراد به دلیل عدم بلوغ شخصیت، در ابراز احساساتشان ناتوان هستند.
قهر، رفتاری برای بیان اعتراض است و از جانب کسانی که بیماری رفتاری دارند انجام میشود.
برای برخورد با کسانی که به صورت مداوم قهر میکنند مهمترین نکته این است که نباید به آنها برای قهرشان جایزه داد.