گوته
یوهان ولفگانگ فون گوته زادهی ۲۸ اوت ۱۷۴۹ فرانکفورت. شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسانشناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی. از افراد برجسته ادبیات جهان.
گوته در کنار پدر و معلم خصوصیاش بسیاری از معلومات از جمله زبانهای لاتین، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری را فرا گرفت.
رمان «رنجهای ورتر جوان» در سال ۱۷۷۴ نوشته شد که شهرت زیادی را برای او به ارمغان آورد. در واقع این رمان را میتوان برای اولین بار پر فروشترین کتاب جهان نامید.
در سال ۱۷۷۵ پس از این که تعدادی از آثار بزرگش را به پایان رساند، به وایمار رفت و در آنجا حدود ۱۰ سال وزیر حکومت شد. سپس به ایتالیا رفت و به تحصیل هنر و مجسمهسازی باستانی پرداخت. او خود را با کارهای میکل آنژ و رافائل مشغول کرد.
سال ۱۷۸۸ به وایمار بازگشت و تقریباً باقی عمرش را آنجا گذرانید. گوته در وایمار شیفته اشعار حافظ شد.
وی در سال ۱۸۳۲ بر اثر نارسایی قلبی درگذشت و در وایمار به خاک سپرده شد. گفته میشود آخرین گفتهٔ شاعر پیش از مرگش، «نور بیشتر» (آلمانی: Mehr Licht) بود.
در اوایل سال ۲۰۲۰ میلادی دست نوشتههایی از گوته توسط تیم تحقیقات «فطرس مدیا» پیدا شد که نشان میداد گوته سعی در یادگیری رسمالخط عربی دارد. جمله «علی ولیالله» در این مشقها بسیار تکرار شده بود. این دستخطها بعد از دو قرن در منزل وی در وایمار موجود است.
*****
رؤیاها
آرزوها
هر چیز من به تو منتهی میشود
*****
سخن را عروس نامیدهاند
و اندیشه را داماد
قدر این پیوند را آن كس میشناسد
كه حافظ را بستاید
****
عشق چیره نمیشود
عشق میپرورد
عشق توان آن دارد
که در یک لحظه آن کند
که رنج به سختی میتواند در یک عمر فراهم آورد
از این که در کنارم هستی بسیار شادمانم
بودنت یاریام میکند که دریابم
جهان تا کجا زیباست