قطعنامه حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل تصویب شد

شايد بي انصافي باشد كه وضعيت كنوني زنان در ايران را بدترين وضعيت موجود در جهان تصور كنيم. البته اينها همه مرهون تلاش 100 ساله گذشته زنان و زمينه هايي است كه روشنفكران و حتي حكام 100 سال اخير ( حتي با زور ) ايجاد كرده اند. اما نمي توان نسبت به بي حرمتي زنان در چند دهه اخير هم بي تفاوت بود. اين حرمت شكني به خصوص در باره بانواني كه پوشش آنان دلخواه حكومت نبوده است اتفاق افتاده است. اين تذكر ساده و يا گاهي اخذ تعهد از زنان در خصوص پوشش چيز كمي نيست. .... درست مثل اين است كه در جامعه اي ديگر به مردان ريش دار تذكر دهند و بابت داشتن ريش از آنان تعهد بگيرند و يا حتي در مواردي براي آنان جرم هاي نقدي و زندان در نظر بگيرند. روح اين عمل بسيار ... تحقير كنند است. و در اين مورد خاص به نظر مي رسد كشوري كه اين حداقل انتخاب را به زنان خود نمي دهد جايگاهي در كميسيون زنان ندارد. اگر حرف اين باشد كه قانون است اينهمه سفسطه اي بيش نيست چرا كه قانون فرع عدالت است و عدالت فرع حق. اگر هم حرف اين باشد كه اين عين عدالت و حق است البته كه هزاران اشكال بر آن وارد است و هنوز نيز بين صاحبنظران و فقها در اين خصوص اجماعي وجود ندارد. ... اگر هم بحث بر سر آن باشد كه قانون را نمايندگان مردم تصويب كرده اند كه به دلايل بالا و نحوه ساز و كار انتخابات، نمايندگي نمايندگان زير سوال است. ... جايي مي گويند همه جا قانون دارد ما هم قانون داريم اما نمي گويند اين قانون بايد در مسير حق باشد و مهمتر اينكه مورد خواست اكثريت.( البته اگر تعاريف حق ،مردم، اكثريت و... را از ديدگاه خودخواهانه عوض نكنيم )