من نَدانم چَرا در این وَلایت پُز آمار مَی‌دهند. آمده‌اند تعداد درست کردن موتِر (ماشین) هایشان در امسال را اعلام بَکرده و گفتَه کرده‌اند که دهمین درست کوننده موتِر دونیا شده‌ایم.
خب من هم مَی‌توانم گفتَه کونم که سومین کندَه‌کار جهان هستم. مهم نیست که چَقدر چاه کندَه‌کاری کرده‌ام. مهم کَیفیت و آپشَنهایش است.
اگر چاهی کندَه کاری کونم که نه دَوس داشت باشد نه جایَ پا، اگر چاهی کندَه‌کاری کونم که کجکی بَرود یا دهانَه‌اش تنگ باشد، چَه فایدَه‌ای دارد؟
حتماً پُرسان مَی‌کونید آن دو نفر اول و دوم کیستند؟
یَکی گل محمد است که انصافاً در کندَه‌کاری حرف ندارد و استاد و پیشکسوت من بَ حساب مَی‌آید و در کارش نَوآوری دارد. یَکی هم زولَیخا است که دائم برای من بدبخت چاه مَی‌کند و همین است که در خانَه و بیرون خانَه باید گرفتار چاه بَمانم.
سومی هم من نجیب هستم که کندَه‌کاری‌ام مَثال موتِرسازی اربابان این وَلایت است. یَک چاه کج و کَوله‌ای کندَه مَی‌کونم که بعضی اَوقات اگر سر کَیف نباشم، آن طرفش بَ یَک چاه دیگر وصل مَی‌شود. نه دَوس دارد، نه جایَ پا، پوشته که دیگر بَ کَنار...
نجیب
