۲۳ آبان روز جهانی دیابت بود؛ مثل همیشه و کاملاً کلیشهای برنامههایی در سطح کشور و نیریز برگزار شد.
در این روز حتی به دیابتیها تماسی گرفته نشد تا از مشکلاتشان بگویند از دلار که سر به فلک کشیده و تجهیزات مورد نیاز آنها که به دلار چسبیده.
بیمه هم تجهیزات دیابتیها را قبول ندارد و فرد دیابتی میماند با نوارهای تست قندی که بسته به نوع آن در بستههای ۵۰ تایی از ۱۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان متفاوت است. از سویی تحریمها و گرفتاریهایی که برای تأمین این نوارها وجود دارد هم یک طرف ماجراست.
اگر به هر خانه دیابتی مراجعه کنید بعید میدانم کمتر از ۵ دستگاه تست دیابتِ مانده در گنجه داشته باشند (قیمت حال حاضر آنها بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان است) آن هم فقط به خاطر اینکه نوارهای آن به ایران وارد نمیشود...
تستهای ایرانی هم مقدار خون فراوانی میخواهد و ایرادات فنی زیادی دارد و تعداد تستهای خرابش آزاردهنده است؛ هر چند آن هم در بازار به وفور یافت نمیشود...
انسولین هم همچون دیگر داروها در بازار کمیاب است و هزار هزار مشکل به بار میآورد.
اما گویا مسئولان اینها را یا نمیبینند یا میبینند، اما نمیتوانند کاری کنند، به ۳ کاری که به مناسبت روز دیابت در نیریز در این روز انجام شد، دقت کنید:
- پایش و غربالگری قند خون
- آموزش پیشگیری از دیابت
- مشاوره تغذیه
در نقد این سه برنامه باید نوشت:
- باید بپذیریم که کمتر فردی پیدا میشود که قبل از بیماری کاری برای پیشگیری آن کند حداقل در ایران و شهر خودمان که اینگونه است و صد البته به غیر از رسانه که میتواند روی این زمینه کار کند قطعاً فرد سالم از نظر خودش از کار و زندگی نمیزند و به بیمارستان نمیرود تا بگوید لطفاً مرا بررسی و چکاپ کنید.
- مشاور تغذیه هم همین داستان را دارد و اگر کسی به فکر سلامت خود باشد نمیگذارد تا چنین روزی برسد و مشاورهی رایگان بگیرد ضمن اینکه تنها با یک نوبت مشاوره، کارتان نمیشود و باید مستمر بماند.
به استناد آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) در حال حاضر بیش از ۴۲۰ میلیون نفر از بالغین سراسر جهان مبتلا به دیابت هستند؛ تخمین زده میشود که تا پایان سال ۲۰۳۰ این عدد به ۵۷۸ و تا سال ۲۰۴۵ به ۷۰۰ میلیون نفر برسد. با تغییر سبک زندگی شمار مبتلایان به بیماری دیابت روز به روز در حال افزایش است. با توجه به عوارض بلند مدتی که دیابت میتواند برای فرد مبتلا، خانواده و تیم درمانی ایجاد کند شناخت و اطلاع رسانی درباره این بیماری البته با فکر و در مسیری درست اهمیت زیادی دارد.
اما دیابتیها از سایر بیماران جدا نیستند و در این بین تجهیزات پزشکی دیابت مثل دستگاه قند خون، پمپ انسولین، کیف خنک نگهدارنده انسولین، سر سوزن انسولین، سرنگ انسولین همچون داروی انسولین ضروری است که هیچ کدام از آنها بیمه نیست.
اکنون به خاطر گرانی، خیلی از دیابتیها سر سوزن و تیغ لنست خود را عوض نمیکنند و اگر وضع بدینگونه پیش رود عوارض پوستی در دیابتیها افزایش مییابد.
حتی برخی از دیابتیها قند خون خود را چک نمیکنند، چون همانگونه که اشاره شد قیمت نوار تست قند بالاست، وارداتیها هم کم و گران است و اگر حداقل ۵ بار در روز تست قند خون بگیرند تا عدد انسولین ثبت گردد و همچنین طبق پروتکلها پس از هر ۴ تزریق به دستور پزشکان سر سوزن انسولین را عوض کنند خودتان رقم هزینهای آن را محاسبه کنید.
اینها را گفتیم تا دولت بداند که باید به کمک دیابتیها بیاید.
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای غیر وا گیر وزارت بهداشت گفته: ۵/۵ میلیون نفر در ایران دیابت دارند! پس فراموشی آنها یعنی کنار زدن بخشی از جامعه...