مرضیه زردشت که چندی پیش زندگی مشترک خود را با مرتضی زردشت آغاز کرده به ما گفت: مدتها بود که به فکر مهریهای متفاوت برای آغاز زندگی مشترک بودم. این مسئله سالها پیش و قبل از ازدواج ذهنم را درگیر کرده بود.
مانند بیشتر دختران به فکر سکه، خانه و ماشین نبودم و حتی وقتی در جلسه تعیین مهریه بزرگان پیشنهاد 114 سکه را دادند، مخالفت کردم.
تصمیم خودم را گرفته بودم اما واقعاً نمیدانستم چکار کنم. در ابتدا گفتم سرپرستی چند بچه را برعهده بگیریم اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که این کار شاید چندان هم افاقه نکند و بهتر است به جای ماهی دادن، ماهیگیری را به افراد یاد دهیم و در نهایت در سند ازوداج چنین آوردیم: «زوج برای پنج خانم سرپرست خانوار ایجاد اشتغال نماید و زوج نیز قبول شرط نمود.»
از وی در مورد چگونگی اجرای این مسئله پرسیدیم و او گفت: فرض را بر این میگذاریم که فرد دارای استعداد خاصی است مثلاً به خیاطی علاقه دارد. ما او را به کلاسهای خیاطی میفرستیم و امکانات لازم را برای او آماده میکنیم تا بتواند از این طریق شغلی برای خود دست و پا کند.
زردشت کارمند بیمارستان مرودشت است و شغل همسرش آزاد میباشد.
وی در ادامه گفت: امیدواریم اینگونه تصمیمات در زندگی نهادینه شود و به جای اینکه مهریههایی را در نظر بگیریم که نه تنها تضمین کننده زندگی ایدهآل نیست بلکه کمکی هم به کسی نخواهد کرد، مهریههایی در نظر بگیریم که زندگی مردم را بهتر کند.
این زوج با سلیقه نیریزی همچنین پس از مراسم عقد گلهای دکور مراسم را جمعآوری کرده و با حضور در گلزار شهدای نیریز قبور شهیدان هشت سال دفاع مقدس را گلباران کردند.