یکشنبه هفته گذشته آقای دکتر اصغر مسعودی نماینده محترم مردم شریف استهبان و نیریز در مجلس شورای اسلامی اولین نطق میان دستور خود را با صدای رسا و جاذب ارائه کرد.
وقتی فایل صوتی و تصویری این نطق را گوش دادم، از عمق وجود خدای را شکر کردم چون:
١- مسائل کلیدی، پایهای و زیربنایی حوزه انتخابیه نیریز و استهبان بطور دستهبندی شده و جامع مطرح شد.
٢- شکل ارائه آن هم در ٧ دقیقه که طبق آییننامه برای نطق میان دستور پیشبینی شده، بسیار جاذب و غرّا بود.
٣- استنادات دینی، قانونی و عرفی، ادبیات متقن و استواری به این نطق بخشید (فایل صوتی و تصویری این نطق روی سایت خبری - تحلیلی هورگان قرار دارد).
٤- و از همه مهمتر به یاد یکسال قبل در چنین روزهایی افتادم و خواستهها و مطالبات عمومی را در ذهنم مرور کردم. هرجا میرفتیم بحث از وحدت و فرستادن نمایندهای از شهرستان نیریز به مجلس بود. گفتار مردم در روستاها و شهرهای حوزه انتخابیه بیانگر خستگی مردم از نماینده سابق بود و همه در برخوردهای چهره به چهره، تلفنی، روی کانالهای ارتباطی و پیغامگیر هفتهنامه، جلسات و .... خواهان تحول بودند. همه و همه فریادشان بلند بود که کاری کنید و به داد مردم برسید.
به یاد دارم در مراسم ترحیمی صرفاً به قصد قرائت فاتحه و عرض تسلیت شرکت کرده بودم. به ناگاه قاری محترم قرآن، قرائت را قطع کرد و از پشت میکروفون مرا به نام خطاب قرار داد: «فلانی! فکری به حال شهرستان کنید. کاندیداها زیادند، آراء متفرق میشود. آیا باز هم ...؟»
در جلسه بزرگداشت شهید غلامرضا جمشیدی که توسط خانواده محترمشان در پنجشنبه قبل از ٢٧ بهمن هر سال در منزلشان برگزار میشود و معمولاً علاوه بر فامیل، همسایگان و آشنایان، مسئولین و روحانیون خصوصاً امام جمعه محترم حضور دارند، حاضران قبل از صرف ناهار، در حین ناهار و بعد از آن تا آخر مصرانه خطاب به امام جمعه خواهان معرفی کاندیدای وحدت بودند؛ که خوشبختانه با پیگیری ایشان این مطالبه عمومی در جمعه ٢٣ بهمن ١٣٩٤ در آخرین جلسهای که با حضور کاندیداهای محترم برگزار گردید، پاسخ مثبت گرفت و جناب آقای دکتر مسعودی به عنوان کاندیدای وحدت معرفی شد. کاندیدایی که پس از برگزیده شدن از سوی مردم در انتخابات، سرکشیهای ممتد و مستمری از نقاط مختلف حوزه انتخابیه داشته، دفتر نماینده را در نیریز و استهبان تأسیس کرده، پیگیر مشکلات عمده و عمومی حوزه انتخابیه در وزارتخانهها، کمیسیونهای مجلس، جلسات استان و شهرستان و... بوده و بحمدا... تاکنون اخلاقمداری، درستکاری و دستپاکی سرلوحه کارش بوده وانشاءا... همیشه خواهد بود.
بنابراین جا دارد فراموش نکنیم. متأسفانه انسان فراموشکار است. وقتی از سختی میگذرد و به راحتی میرسد، زود فراموش میکند. به همین خاطر خداوند در برخی آیات انسان را سرزنش میکند که چرا فراموشکار است.
٢٣ بهمن هر سال باید همیشه به عنوان یک نقطه عطف در ذهنمان بماند و از آن به نیکی یاد کنیم و بپذیریم که اگر منیّتها، خودخواهیها، غرور و خودبینی را کنار بگذاریم میتوانیم به سعادت دنیا و آخرت برسیم. انشاءا...
شاد و سالم و موفق باشید