/ اگرچه بسیاری از اتفاقات زندگی، خارج از حیطهٔ قدرت و خواستِ انسان رقم می‌خورند، اگرچه بسیاری از تلاش‌های انسان نافرجام‌اند، اما در نهایت این خودِ شخص است که تصمیم می‌گیرد چگونه زندگی کند.
/ انسان تمام خوبی ها را با یک بدی فراموش می کند
و خدا تمام بدی ها را با یک خوبی فراموش می کند.
کاش بنده های خدا هم مثل خدا بودند...
/ شاگردی از استاد پرسید: خواهش می کنم به من بگو از کجا باید یک انسان خوب را تشخیص دهم؟
استاد جواب داد: تو نمی‌توانی از روی سخنان یک فرد تشخیص دهی که او یک انسان خوب است. حتی از ظاهر او هم نمی‌توان به این شناخت رسید. اما می‌توانی از فضایی که در حضور او به وجود می‌آید، او را بشناسی؛ چرا که هیچ کس قادر نیست فضایی ایجاد کند که با روحش سازگاری ندارد.
/ آقایان بخوانند:
مردانی که خوب گوش می‌کنند، برای خانمها بسیار جذاب هستند. اگر بتوانید خوب گوش کنید، می‌توانید در مقابل خانمها بسیار جذابتر از گذشته باشید.
وقتی یک خانم با شما صحبت یا درد دل می‌کند، گوش کردن دقیق و توجه به حرفهای او، با همه وجود، باعث ایجاد حس فوق‌العاده‌ای خواهد شد.
حین گوش دادن به صحبت خانمها، از هرگونه ارائه راه‌حل یا قطع کردن صحبت آنها (کاری که اغلب مردان انجام می‌دهند) خود‌داری کنید زیرا هدف اول خانمها از ارتباط، تبادل حس همدردی و صمیمیت است و نه لزوماً رفع مشکل. با ارائه راه‌حل، شماحس بدی را به آنها خواهید داد زیرا حس می‌کنند که آنها را درک نمی‌کنید.
️اگر قرار است راه حلی ارائه کنید، مواظب باشید که هدف اول آنها یعنی برقراری صمیمیت عاطفی و توجه را کاملاً برآورده کرده باشید و سپس به رفع مشکل آنها بپردازید.
/ «چه چیز را برای خود تدارک می بینیم؟»
از زبان مردم می‌شنویم: «باید پولی برای روز بیماری کنار بگذارم.»
آنها با پای خود به استقبال بیماری می روند. یا می شنویم که می‌گویند: «برای روز مبادا پس انداز می کنم.»
روز مبادا نیز بی تردید در سخت‌ترین شرایط از راه می‌رسد.
قانون تدارک در هر دو جهت کار می کند.
اگر برای آنچه که از آن می‌ترسید یا نمی‌پسندید تدارک ببینید، همان را به سوی خود جذب خواهید کرد.
مشیت الهی برای هر انسان، وفور نعمت و فراوانی است.
باید یاد بگیریم که درست بطلبیم.
مثلاً این عبارت را تکرار کنید:
« روزی من از جانب خدا است و حالا در پناه فیض خداوند نعمتها بر من فرو می‌بارد و انبوه می‌شود.»
هر روز هشیاری خود را امتحان کنید تا ببینید که برای چه تدارک می بینید.
آیا از تنگدستی می هراسید و به پول خود می چسبید و از این رو، تنگدستی بیشتری را به سوی خود می کشانید؟
یا آنچه را که دارید خردمندانه به کار می گیرید تا راه را برای دارایی هر چه بیشتر بگشایید؟
