کسی نامهای برای حسین بن علی(سلام الله علیه) نوشت، عرض کرد: موعظه بکن! ولی مختصر دو حرف، حضرت هم یک سطر مرقوم فرمودند: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِيءِ مَا يَحْذَر» تو که موعظه خواستی بدان! هرگز هدف وسیله را توجیه نمیکند.
[یعنی] از راه حرام نمیشود به مقصد رسید، از راه باطل نمیشود به مقصد صحیح رسید. آن فکر که میگوید: هدف وسیله را توجیه میکند، حسین بن علی آن را باطل میکند، میگوید: هرگز از راه بد به مقصد نمیشود رسید، راه بد خاکی است، بیراهه است، راه نیست، بد راه نیست، خلاف راه نیست، نه اینکه راه هست و باریک. این بیان حسین بن علی است.
*****
وقتی که ماه باجلال و شکوه محرّم رسید، نباید با قصه مجالس اباعبدالله علیه السلام را اداره کرد، بلکه باید راز و رمز نهضت حسینی را که حقمدار و حقمحور بود بیان کرد. باید مسئله امر به معروف، نهی از منکر، حقمداری، حقمحوری، پرهیز از باطل، گرایش به حق، پرهیز از کذب، و گرایش به صدق را تبیین کرد.
*****
یکی از وصایای نورانی امام حسین (سلام الله علیه) این است که فرمود: «اُوصِیکُم بِتَقوَى اللّه ِ فَإنَّ اللّه َ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن یُحَوِّلَهُ عَمّا یَکرَهُ إلى مایُحِبُّ ویَرزُقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ؛» فرمود نسبت به خدا پروا داشته باشید. پرهیزگار باشید و چیزی را که میدانید بد است وارد نشوید و چیزی را هم که شک دارید بد است یا خوب است وارد نشوید.
آن حضرت فرمود: من شما را سفارش میکنم به تقوای خدا. مگر نه آن است که شما میخواهید از مشکل برهید؟ مگر نه آن است که شما خواهان یک زندگی معقول و آبرومند هستید؟ یک روزیِ حلال داشته باشید؟ هر دوی اینها را خدا تعهد کرده برای مردان باتقوا. فرمود: «اُوصِیکُم بِتَقوَى اللّه ِ فَإنَّ اللّه َ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن یُحَوِّلَهُ عَمّا یَکرَهُ إلى مایُحِبُّ ویَرزُقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ؛» خدا تعهد کرد ضامن شد خدا که «لا یُخْلِفُ الْمیعَادَ» خلف وعده نمیکند.
ذات اقدس الهی در قرآن کریم تعهد کرده است فرمود: «مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجَاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» دو چیز را در این آیه برای مردان باتقوا تعهد کرد. فرمود: اگر کسی باتقوا بود خدا او را در هیچ کاری وامانده نمیگذارد؛ بالأخره همه ما مشکلاتی در زندگی خواهیم داشت خدایی که انسان را خلق کرد سوگند یاد کرد فرمود که انسان در کبد است و کبد یعنی رنج.
فرمود: سوگند یاد کردم که انسان در رنج است و ممکن نیست کسی در دنیا راحت باشد. برای اینکه این محدوده اصولاً جای رنج است؛ جای آزمون است. فرمود: مشکلات هست اگر کسی باتقوا بود من نمیگذارم او وامانده باشد. «مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجَاً» او یک راه نجاتی دارد و از راهی که امیدوار نبود خدا روزی او را تأمین میکند برای اینکه مبادا به عادتها تکیه کند و به قدرت وابسته باشد.
*****
وجود مبارک ابی عبدالله در ظهر عاشورا میفرماید شما چه خونی از ما طلب دارید؟ از نظر مذهبی ما بدعت گذاشتیم؟ از نظر سیاسی ما بدعت گذاشتیم؟ ما کسی را کشتیم و ترور کردیم؟ فرمود ما خونریز نیستیم! نشانهاش آن است که در منزل هانی نماینده من مسلم بن عقیل پشت پرده بود همه فتنهها مال ابن زیاد بود شمشیر برهنه هم به دست نمایندهام مسلم بود. او میتوانست از پشت پرده به درآید و ابن زیاد را به هلاکت برساند و این غائله را ختم کند؛ ولی ما آدمکش نیستیم! وگرنه میکشتیم. ما تا آخرین لحظه میخواهیم حق را بیان بکنیم. اگر کسی حمله کرد دفاع کنیم. مگر این ابن زیاد نبود؟ مگر این غائله فتنه اخیر کوفه به دست و دسیسه ابن زیاد نیست؟ مگر همین ابن زیاد اسیر شمشیر نماینده من نبود؟ مگر مسلم سلحشور و یَل نبود؟ مگر نمیتوانست کار را یکسره کند؟ ولی نکرد. ما تا آخرین لحظه بر مجرای عقل داریم حرکت می کنیم.