طرحی که در نخستین روزهای اجرا، امید می رفت تحولی در بهداشت و درمان ایرانیان ایجاد کند، به سرعت تبدیل به یکی از پردردسرترین طرح های جاری کشور شد
قرار بود پزشک خانواده ها باشد اما اکنون تبدیل شده به دغدغه ای برای
خانواده ها.
طرحی که در نخستین روزهای اجرا، امید می رفت تحولی در بهداشت و درمان ایرانیان ایجاد کند، به سرعت تبدیل به یکی از پردردسرترین طرح های جاری کشور شد و البته درمان را به عنوان یکی از پیش نیازهای تندرستی شهروندان، اسیر بوروکراسی گسترده ای کرد که آسیب آن در نهایت متوجه بیمار شود. وقتی در دولت دهم بحث اجرای طرح مطرح شد، هیچ کسی گمان نمی کرد که چنین طرح خام و امتحان پس نداده ای، قرار باشد نخست در استانی به وسعت و جمعیت فارس اجرا شود.
گمان بر این بود که نخست اهالی یکی دو استان کوچک کشور صاحب «پزشک خانواده» می‌شوند تا طرح عیب‌یابی شده و سپس در استان‌های دیگر کشور اجرا شود؛ حتی آن نماینده مجلس که نسبت به اجرای طرح اصرار داشت، نمی گذاشت پزشک خانواده نخست در استان خودش اجرایی شود. این گونه شد و طرح در فارس به مرحله اجرا رسید. پزشکان عمومی از این گلایه داشتند که طرح درآمدهایشان را کاهش داده و مراجعان را بیشتر کرده و مردم گلایه مند از این که برای دسترسی به پزشک متخصص اسیر بوروکراسی تازه ای شده‌اند؛ این که داروخانه ها با این طرح گرفتار پرداخت نشدن مطالباتشان از بیمه ها شدند هم بر بار مشکلات افزود. هرچه که بود، طرح در فارس اجرا شد، عیب یابی هم شد اما بخش بزرگی از مشکلات به قوت خود باقی ماند، تا جایی که دولت ترجیح داد آن را جز در همان دو استان پایلوت- یعنی فارس و مازندران- در جای دیگری اجرا نکند.
با همه مشکلاتِ پزشک خانواده اما طرح در فارس ادامه پیدا کرد؛ این شد که صدای انتقاد برخی نمایندگان فارس در مجلس این گونه بالا رفت: «اگر طرح خوب است چرا در استان های دیگر اجرا نمی‌شود و اگر خوب نیست، چرا اجرای آن را در فارس متوقف نمی کنند».
هفته پیش البته نارضایتی به این طرح باعث شد که اعضای کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی در سفر به شیراز شکایت‌ها پیرامون «پزشک خانواده» را بشنوند؛ هرچند هنوز مشخص نیست که تا چه زمانی چنین طرحی ادامه پیدا می‌کند و مسئولان اجرایی آن، گوش خود را بر انتقادات، بسته نگه می دارند.
در همین حال رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز، طی نامه‌ای خطاب به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، خواستار تصمیم‌گیری برای روند اجرای برنامه پزشک خانواده در استان فارس شد.
دکتر محمدهادی ایمانیه در نامه خود با اشاره به تصمیمات ستاد راهبردی برنامه پزشک خانواده فارس و مشکلات موجود، خواستار تصمیم‌گیری نهایی پیرامون ادامه روند اجرای این برنامه در استان فارس شد.
ایمانیه در نامه خود آورده است بیش از چهار و نیم سال از اجرای طرح پزشک خانواده در استان فارس می‌گذرد. از نظر ستاد اجرایی طرح و بسیاری از صاحب نظران باتجربه، دستاوردهای مهمی در ارتقای سلامت داشته است و در طی این مدت در حد امکان و با همکاری مثال زدنی سازمان‌های بیمه استان، نظام پزشکی استان، انجمن پزشکان عمومی و سایر همکاران بخش خصوصی نواقص طرح برطرف شده است اما تغییر مکرر سیاست‌گذاران و تصمیم گیرندگان کشوری و عدم تفویض اختیار به ستاد استانی و برخی نارضایتی ها که طبیعت هر طرح بزرگ و تحول ریشه ای است؛ ستاد اجرایی استان را به این نتیجه رساند که چنانچه تا اول اسفند 95، مسئولان بیمه تامین اجتماعی و بیمه سلامت ایرانیان، چهار درخواست مکرر ستاد اجرایی استان را مورد قبول قرار ندهند؛ تداوم کار به روش گذشته امکان پذیر نیست و از تاریخ نامبرده، هر کدام از پزشکان خانواده فعلی یا هر کدام از پزشکان عمومی که تمایل دارند با دریافت سرانه و رعایت بسته‌های خدمتی و قبول اجرای ارجاع الکترونیک و پرونده الکترونیک به فعالیت خود به عنوان پزشک خانواده ادامه می دهند.
ایمانیه در این نامه آورده است؛ در صورت موافقت نشدن با درخواست‌ها، پزشکان خانواده‌ای که در استخدام دانشگاه هستند، به فعالیت خود ادامه خواهند داد، اما پزشکان خانواده بخش خصوصی، بین ادامه همکاری با طرح یا قطع همکاری، تصمیم‌گیری خواهند کرد.
در نامه رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز، چهار درخواست ستاد اجرایی پزشک خانواده استان فارس به شرح زیر اعلام شده است.
1. عدم کسر فرانشیز سال 94 از سرانه (به دلیل تاخیرهای قابل توجه بیمه‌ها در پرداخت سرانه و 20درصد پایش و ضرایب)
2. ابلاغ سریع‌تر افزایش سرانه سال 1395 معادل درصد افزایش تعرفه پزشکان عمومی کشور (متاسفانه با وجود گذشت بیش از 10ماه از شروع سال 1395، به صورت ناباورانه هنوز افزایش سرانه ابلاغ نشده است)
3. پذیرش پرداخت مشابه دو شیفتی به پزشکان همپوشان، به شرط آنکه فاصله دو پزشک همپوشان بیش از دو کیلومتر نباشد.
4. تا اجرایی شدن طرح در تمام کشور ارجاع در فارس نیز شبیه مازندران اختیاری شود.
منبع: خبر جنوب
طرحی که در نخستین روزهای اجرا، امید می رفت تحولی در بهداشت و درمان ایرانیان ایجاد کند، به سرعت تبدیل به یکی از پردردسرترین طرح های جاری کشور شد و البته درمان را به عنوان یکی از پیش نیازهای تندرستی شهروندان، اسیر بوروکراسی گسترده ای کرد که آسیب آن در نهایت متوجه بیمار شود. وقتی در دولت دهم بحث اجرای طرح مطرح شد، هیچ کسی گمان نمی کرد که چنین طرح خام و امتحان پس نداده ای، قرار باشد نخست در استانی به وسعت و جمعیت فارس اجرا شود.
گمان بر این بود که نخست اهالی یکی دو استان کوچک کشور صاحب «پزشک خانواده» می‌شوند تا طرح عیب‌یابی شده و سپس در استان‌های دیگر کشور اجرا شود؛ حتی آن نماینده مجلس که نسبت به اجرای طرح اصرار داشت، نمی گذاشت پزشک خانواده نخست در استان خودش اجرایی شود. این گونه شد و طرح در فارس به مرحله اجرا رسید. پزشکان عمومی از این گلایه داشتند که طرح درآمدهایشان را کاهش داده و مراجعان را بیشتر کرده و مردم گلایه مند از این که برای دسترسی به پزشک متخصص اسیر بوروکراسی تازه ای شده‌اند؛ این که داروخانه ها با این طرح گرفتار پرداخت نشدن مطالباتشان از بیمه ها شدند هم بر بار مشکلات افزود. هرچه که بود، طرح در فارس اجرا شد، عیب یابی هم شد اما بخش بزرگی از مشکلات به قوت خود باقی ماند، تا جایی که دولت ترجیح داد آن را جز در همان دو استان پایلوت- یعنی فارس و مازندران- در جای دیگری اجرا نکند.
با همه مشکلاتِ پزشک خانواده اما طرح در فارس ادامه پیدا کرد؛ این شد که صدای انتقاد برخی نمایندگان فارس در مجلس این گونه بالا رفت: «اگر طرح خوب است چرا در استان های دیگر اجرا نمی‌شود و اگر خوب نیست، چرا اجرای آن را در فارس متوقف نمی کنند».
هفته پیش البته نارضایتی به این طرح باعث شد که اعضای کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی در سفر به شیراز شکایت‌ها پیرامون «پزشک خانواده» را بشنوند؛ هرچند هنوز مشخص نیست که تا چه زمانی چنین طرحی ادامه پیدا می‌کند و مسئولان اجرایی آن، گوش خود را بر انتقادات، بسته نگه می دارند.
در همین حال رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز، طی نامه‌ای خطاب به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، خواستار تصمیم‌گیری برای روند اجرای برنامه پزشک خانواده در استان فارس شد.
دکتر محمدهادی ایمانیه در نامه خود با اشاره به تصمیمات ستاد راهبردی برنامه پزشک خانواده فارس و مشکلات موجود، خواستار تصمیم‌گیری نهایی پیرامون ادامه روند اجرای این برنامه در استان فارس شد.
ایمانیه در نامه خود آورده است بیش از چهار و نیم سال از اجرای طرح پزشک خانواده در استان فارس می‌گذرد. از نظر ستاد اجرایی طرح و بسیاری از صاحب نظران باتجربه، دستاوردهای مهمی در ارتقای سلامت داشته است و در طی این مدت در حد امکان و با همکاری مثال زدنی سازمان‌های بیمه استان، نظام پزشکی استان، انجمن پزشکان عمومی و سایر همکاران بخش خصوصی نواقص طرح برطرف شده است اما تغییر مکرر سیاست‌گذاران و تصمیم گیرندگان کشوری و عدم تفویض اختیار به ستاد استانی و برخی نارضایتی ها که طبیعت هر طرح بزرگ و تحول ریشه ای است؛ ستاد اجرایی استان را به این نتیجه رساند که چنانچه تا اول اسفند 95، مسئولان بیمه تامین اجتماعی و بیمه سلامت ایرانیان، چهار درخواست مکرر ستاد اجرایی استان را مورد قبول قرار ندهند؛ تداوم کار به روش گذشته امکان پذیر نیست و از تاریخ نامبرده، هر کدام از پزشکان خانواده فعلی یا هر کدام از پزشکان عمومی که تمایل دارند با دریافت سرانه و رعایت بسته‌های خدمتی و قبول اجرای ارجاع الکترونیک و پرونده الکترونیک به فعالیت خود به عنوان پزشک خانواده ادامه می دهند.
ایمانیه در این نامه آورده است؛ در صورت موافقت نشدن با درخواست‌ها، پزشکان خانواده‌ای که در استخدام دانشگاه هستند، به فعالیت خود ادامه خواهند داد، اما پزشکان خانواده بخش خصوصی، بین ادامه همکاری با طرح یا قطع همکاری، تصمیم‌گیری خواهند کرد.
در نامه رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز، چهار درخواست ستاد اجرایی پزشک خانواده استان فارس به شرح زیر اعلام شده است.
1. عدم کسر فرانشیز سال 94 از سرانه (به دلیل تاخیرهای قابل توجه بیمه‌ها در پرداخت سرانه و 20درصد پایش و ضرایب)
2. ابلاغ سریع‌تر افزایش سرانه سال 1395 معادل درصد افزایش تعرفه پزشکان عمومی کشور (متاسفانه با وجود گذشت بیش از 10ماه از شروع سال 1395، به صورت ناباورانه هنوز افزایش سرانه ابلاغ نشده است)
3. پذیرش پرداخت مشابه دو شیفتی به پزشکان همپوشان، به شرط آنکه فاصله دو پزشک همپوشان بیش از دو کیلومتر نباشد.
4. تا اجرایی شدن طرح در تمام کشور ارجاع در فارس نیز شبیه مازندران اختیاری شود.
منبع: خبر جنوب
نظر شما
