حجتالاسلام سیدجواد فقیه در خطبههای نمازجمعه ۱۹ اسفند، با بیان این که حقوق دولتی معادن باید به نیریز اختصاص داده شود و به خزانه نرود، اظهار داشت: «از معادن بهرهبرداری میکنند و ما روز به روز فقیرتر میشویم. آقای فرماندار! اصلاً به صلاح نیست که این معادن اطراف نیریز فعالیت کنند. شهرمان را دارند شخم میزنند. باید جلوی اینها گرفته شود. نباید به معدنداران مجوز داده شود که در حاشیه شهر کار کنند. از استان مجوز میگیرند و قرارداد میبندند اما گرفتاریهایش برای ماست. باید با هماهنگی شهرستان مجوز داده شود و اطراف شهر ممنوع باشد و دیگر این صحنههای دلخراش را در حومه شهر نبینیم. این نباشد که فقط خاکش به ما برسد و یک جاده درستی هم نداشته باشیم. همین بخش مرکزی جزو محرومترین بخشهای نیریز است که جاده درستی ندارد. وضعیت روستاهای بخش مرکزی را ببینید؛ بعد از ۴۳ سال از پیروزی انقلاب، با وجود این همه پتانسیل اطراف آنها، یک جاده درستی ندارند.»
وی با تأکید بر اهمیت دادن به تولیدکنندگان و سرمایهگذاران بومی افزود: «باید ناز نخبگان، مخترعان، بزرگان جامعه و پیشکسوتان را کشید تا از اینجا نروند. هر جا به جوانان بها و میدان دادید، پشیمان نشدید. اما بیکاری آنها را عاصی کرده است. باید به تولیدکنندگان بومی اهمیت دهیم و آنها را فراری ندهیم. »
خطیب جمعه نیریز گفت: «امروز با مدیرعامل سیمان خاکستری صحبت میکردم تا شرکت تعاونی در نیریزتأسیس شود و ارز نیریز به تهران و خارج از کشور نرود و در خود بانکهای نیریز ذخیره شود تا بتوانند وام بدهند. این شامل سیمان سفید و مجتمع فولاد غدیر هم میشود. فرماندار پیگیری کند تا شرکتهای سرمایهگذاری خرد و بزرگ تشکیل شود و سرمایه در خود نیریز توزیع شود؛ نه در خارج نیریز.»
حجتالاسلام فقیه سالروز تأسیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را یادآور شد و گفت: «اسم ازدواج و مسکن که میآید، تن جوانان به لرزه میافتد. جوان ۴۰ سالش شده و هنوز خرجش را باید پدر و مادر بدهند؛ اما در واقع این جوانها هستند که باید بتوانند کشور را اداره کنند.»
وی در جایی دیگر گفت: «رحم کنید به آنچه در زمین است. حتی به گیاهان و درختان و حیوانات رحم کنید تا خداوند هم به شما رحم کند. حتی به آب و گاز و برق رحم کنید. در این شبها چقدر از غذاهای افطاری زیاد میآید و گناه دارد. من بارها در افطاریهایی که دعوت میکردند، شرکت نمیکردم؛ چون احساس میکردم گناه دارد. اول این که باید فقرا و همسایگان سر سفره شما بیایند. بعد هم مثل قدیم دیس و ظرفهایی برای هر نفر گذاشته شود تا هر کس به اندازه خودش استفاده کند؛ نه این که آماده سرو کنند تا مقدار زیادی غذا زیاد بیاید و اسراف شود. اگر یک دانه برنج را دور بریزید، فشار قبر دارد. با این پسماندهای غذایی، ۱۸ میلیون نفر را میشود در ایران سیر کرد. حداقل ۳۰ درصد ضایعات نان داریم که اگر جلویش را بگیریم، از واردات گندم خودکفا میشویم.»