شیخ عطار در تذکره‌الاولیا آورده است که: بایزید، ده سال روزگار می‌بایست تا به کعبه رسید و در هر گام مصلی می‌انداخت و دو رکعت نماز اقامه می‌کرد. و شیخ سعدی در بوستان، باب احسان فرمود:
شنیدم که پیری به راه حجاز
به هر خُطوه* کردی دو رکعت نماز
چنان گرم رو در طریق خدای
که خار مغیلان نکندی ز پای
سرانجام در خیالش می‌گذرد که هیچ کس چون من حج نکرده است که هاتفی به گوش او می‌خواند که:
مپندار اگر طاعتی کرده‌ای
که نُزلی بدین حضرت آورده‌ای
به احسانی آسوده کردن دلی
به از الف(*) رکعت به هر منزلی
پ‌ن: *خُطوه: گام، قدم / نُزل: آنچه میزبان پیش میهمان نهد / اَلف: هزار
نظر شما
