محمد جلالی
گروه هنر
امیرحسین صدیق یکی از بازیگران مطرح سینما و تلویزیون ایران می‌باشد.
او با حضور در سریال محبوب «قصه‌های تابه‌تا» در دهه هفتاد که در ایران با نام «زی‌زی‌گلو» معروف است به دنیای بازیگران ایران پیوست.
صدیق متولد ۸ آبان ۱۳۵۱می‌باشد. وی با همکاری سرکار خانم مریم ناظران مدیر
برنامه‌هایش در نمایشگاه مطبوعات تهران به غرفه نی‌ریزان فارس آمد که در
زیر گفتگویی اختصاصی ما را با ایشان می‌خوانید.
تغییر نگرش افراد با «کتاب باز»
در ابتدا از مجموعه تلویزیونی «کتاب باز» که از شبکه نسیم در حال پخش
می‌باشد و وی کار مجری‌گری آن را انجام می‌دهد پرسیدیم و او گفت: در کتاب
باز یک گروه ٢٠ تا ٣٠ نفره مشغول به کار هستند. هر چند که برنامه‌هایی مثل
«١٠٠ برگ» و «رادیو ٧ » هم به مقوله کتاب و کتاب‌خوانی پرداخته‌اند اما از
همان روز اول با تهیه‌کننده تصمیم گرفتیم که مخاطب این برنامه مردم عام و
کوچه و بازار باشند. مردمی که شاید ندانند کتاب چه کمکی به آنها خواهد کرد؟
بسیاری مطرح می‌کنند که چرا باید کتاب بخوانیم؟ و قرار است چه اتفاقی
بیفتد؟ ما لنگ نان شب هستیم و... در این برنامه سعی شده تا به نوعی نگرش
این افراد پس از مطالعه به دنیا و جامعه اطراف را بازگو کنیم تا همین
افرادی که شاکی هستند بتوانند مشکلات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و...
را که با آن درگیر هستند راحت‌تر پشت سر بگذارند و راه حلی برای آنها پیدا
کنند.
اتفاقی که برای خود من پس از نشست و برخاست با ١٣٠ فرهیخته و کتابخوان رخ داد سبب شد تا نگرش من نیز به جامعه اطرافم تغییر کند.
من حدود دو ماه در بندر گز سر یک فیلم سینمایی بودم و وقتی مردم آنجا
می‌گفتند که ما برنامه «کتاب باز» را می‌بینیم خیلی خوشحال شدم ولی وقتی
گفتم که آیا کتاب می‌خوانید گفتند نه! فکر می‌کنم این سؤال باعث شد تا
چالشی برای آنان ایجاد شود که سری به آن یار مهربانی که ساکت در گوشه طاقچه
نشسته بزنند.
تهران شهری با شاخ و دم
وی از معدود بازیگرانی است که ساکن تهران نمی‌باشد و در کَمَرْد روستایی
واقع در بخش جاجرود از توابع شهرستان پردیس زندگی می‌کند؛ او در خصوص
پایتخت ایران، نظری متفاوت دارد: تهران آن تهرانی نیست که من در آن به دنیا
آمده‌ام و بزرگ شده‌ام. این شهر تبدیل شده به یک غول با شاخی مثل برج
میلاد و دمی به بزرگی متروهایی که سر از هر کجا در آورده!
در این شهر نه می‌شود نفس کشید، نه آب سالمی خورد و نه منظره زیبایی دید!
از تهران چه چیز زیبایی باقیمانده است؟ متأسفانه بخشی از تهران قدیم هم که
در حال نابودی است.
فیلمهای جدید صدیق
صدیق در خصوص فیلمهایی که قرار است در آن نقش آفرینی کند گفت: به تازگی یک
فیلم سینمایی را تمام کرده‌ام به نام «بیست و یک روز بعد» به کارگردانی
آقای سیدمحمدرضا خردمندان که بازیگرانی مثل خانم ساره بیات و آقای حمیدرضا
آذرنگ در آن نقش آفرینی می‌کنند.
فیلمی هم به نام «ماه در مهر» به کارگردانی آقای علیرضا روشن در تابستان تمام کرده‌ام.
فروشنده و شانس اسکار
مطمئناً با شناختی که از کارهای آقای فرهادی و بقیه دوستان دارم این فیلم
قابلیت دریافت اسکار را دارد. همانگونه که در کن نیز جایزه بهترین بازیگر
نقش مرد به آقای شهاب حسینی رسید.
وی در خصوص انتقاد برخی‌ها مبنی بر سیاه نمایی در فیلمهایی مثل فروشنده
گفت: فیلمهایی مثل فروشنده آینه تمام نمای جامعه هستند و این نشان دهنده
نگاه منفی به جامعه نیست و نباید واکنش نشان دهیم و ناراحت شویم و این
مسائل در سینمای تمام دنیا وجود دارد.
من فکر می‌کنم ظرفیت شوخی و انتقاد در جامعه پایین آمده است و تنها
می‌گوییم باید یک تصویر پر زرق و برق از جامعه نشان دهیم. از طرفی
فیلمسازان باید هم ضعف‌ها و هم خوبی‌های جامعه را به تصویر بکشند.
بازیگری شغل نیست
وی خطاب به کسانی که دوست دارند بازیگر شوند گفت: نباید به بازیگری به
عنوان یک شغل نگاه کرد. من از کودکی تئاتر کار می‌کردم و کارهای متعددی را
انجام دادم و بعد از زی‌زی‌گلو بازیگری شغل من شد اما بارها به خودم
گفته‌ام که ای کاش شغلم بازیگری نبود. کاش مجبور نبودم به خاطر خرج
روزمره‌ام برخی از کارها را قبول کنم.
برخی دوستان نزدیک به٣٠ سال سن دارند و می‌گویند ما علاقه‌مند به بازیگری
هستیم! در حالی که برخی از رشته‌ها مثل نقاشی، موسیقی و... از کودکی شروع
می‌شود و بازیگری هم همین است.
باید واقع‌بین بود و تنها به دلیل اینکه چهره‌اشان دیده شود به دنبال
بازیگری نباشند. اینها باید شروع بازیگری را از کودکی با حضور در کانونهای
فرهنگی هنری، مدارس و... آغاز کنند.
