هفته قوه‌قضائیه آغاز شده است. لازم است یاد و نام استاد شهید دکتر سید محمدحسین بهشتی اولین رئیس قوه قضائیه پس از انقلاب اسلامی را گرامی داشت؛ شخصیتی نفوذ ناپذیر، با کفایت و بی‌بدیل. انشاءا... در هفته آینده مقاله‌ای مستقل در مورد این شخصیت متفاوت و کارآ خواهیم نگاشت.
علاوه بر آن باید گرامیداشت یاد و نام همه قضاتی را که در تاریخ قوه قضائیه ایران با عملکرد بسیار مطلوب، جایگاه قاضی وقضاوت را پاس داشته و می‌دارند؛ همانان که از تأسیس وزارت عدلیه پس از مشروطه تاکنون تسلیم زر، زور و تزویر نشده و با اتکاء صرف به رسالت خود حریم قانون را نگاه داشته و سعی در تعمیق و نهادینه شدن قانونمداری کرده‌اند.
به همین مناسبت به موضوعی اشاره می‌کنیم که این روزها قوه‌قضائیه درگیر آن است. مبارزه با فساد اقتصادی و مالی در درون و برون قوه‌قضائیه. پرونده تعمق برانگیز علی‌اکبر اتباعی طبری مشهور به اکبر طبری مدیرکل سابق اجرایی و فنی و مهندسی حوزه ریاست قوه‌قضائیه در گذشته نه چندان دور روی میز دادگاه و سرخط خبرهای داخلی و خارجی است.
اینکه دستگاه قضایی فسادزدایی از درون را آغاز کرده کاری مبارک و در خور تحسین است که امید می‌رود فارغ از شر و شور‌های سیاسی، مجدانه تداوم یابد و این مهم را نظام‌مند دنبال کند.
یک بعد مهم مبارزه با فساد در کل دنیا، دستگاه قضایی است. این دستگاه اگر مستقل و با قدرت عمل کند جلوی بسیاری از مفاسد را خواهد گرفت؛ اما باید پذیرفت اقدام قوه‌قضائیه به تنهایی کافی نیست، به عبارت ساده لازم است اما کافی نیست. برای تکمیل ابعاد مبارزه همه جانبه با فساد اقتصادی، مالی، سیاسی و اخلاقی لازم است اقدامات دیگری نیز صورت گیرد و کار دستگاه قضایی را کامل کند از جمله:
١- دستگاه‌های نظارتی درون سازمان‌ها همچون بازرسی‌ها، حراستها، حفاظت‌ها و... بدون پرده‌پوشی عمل کنند و خاطیان را شناسایی و با آنها مطابق قانون برخورد کنند.
٢- سازمان بازرسی کل کشور که بازرسان حرفه‌ای و کار بلد زیادی در اختیار دارد، مجدانه بازرسی‌های خود را انجام و خاطیان را به دستگاه قضایی معرفی کند.
٣- دست رسانه‌ها اعم از شنیداری، دیداری، الکترونیکی، مکتوب، مجازی و غیر‌مجازی رسمی برای انعکاس و افشای فساد و فاسدان باز گذاشته شود تا قُبح فساد پر رنگ شود و افکار عمومی فاسدان را بشناسد. فشار افکار عمومی - به ویژه با گسترش فضای مجازی- تأثیر اجتماعی و فرهنگی مهمی در پیشگیری از فساد دارد.
٤- نهادهای فرهنگی و آموزشی از تمام توان خود بهره‌گیرند و آموزش لازم را به تمام سطوح جامعه بدهند. ظرافت فرهنگ و اثرگذاری بلندمدت آن نقشی پایدار در پیشگیری از فساد دارد. فیلمسازان، داستان سرایان، شعرا، طنزپردازان، نویسندگان کتب درسی، کتاب‌های ادبیات کودکان و نوجوانان، رسانه‌ها، هنرمندان، عکاسان، مبلغان دینی و مذهبی و... می توانند اثربخشی خوبی داشته باشند. به گفته «شهریار» شاعر گرانمایه ادب پارسی اول باید «پند» باشد آنگاه «بند» و در نهایت« دار»:
هر کجا که پند و بند درمانند
نوبت دار می‌رسد ناچار
امید که مبارزه با فساد تبدیل به یک نهضت مداوم گردد.
شاد و سالم و موفق باشید
