به راستی اگر همدلی ما آدمها با یکدیگر نبود چه می‌شد؟ «همدلان» عنوان گروهی است خودجوش از افرادی که همدلی با دیگران و یاری رساندن با آنها را باعث احساس آرامش می‌دانند. برای آشنایی بیشتر با فعالیتهای این گروه، گفتگویی با چند نفر از اعضای آن داشتیم تا با برنامه‌هایشان بیشتر آشنا شویم.
حکایت همدلان
محسن فردوسی مسئول گروه همدلان، شروع فعالیتهای این گروه را خرداد ماه سال ١٣٩٣ می‌داند و می‌گوید: «در ابتدا ما عضو یک گروه ٧ نفره به نام میراث ماندگار بختگان بودیم که در واقع یک گروه تفریحی بود. بعد بنا به دلایلی تعدادی از بچه‌ها از عضویت آن خارج شدند و یک گروه دیگر تشکیل دادند. در این گروه جدید هم به صورت دسته‌جمعی به جاهای تفریحی می‌رفتیم. بعد از مدتی، این گروه هم فعالیتهایش ادامه پیدا نکرد. سپس تعدادی از اعضاء که اکثراً در کارخانه رینگ‌اسپرت شاغل بودند، گروه همدلان را که در ابتدا ١٤ نفر بودیم، تشکیل دادند. هدف ما از عضویت و تشکیل این گروه کمک به افراد نیازمند در حد توانمان بود. اولین برنامه ما در این گروه این بود که به مرکز نگهداری بچههای بی‌سرپرست که زیر نظر بهزیستی است برویم و دیداری با بچههای این مرکز داشته باشیم. هدف این بود که با بچه‌ها باشیم و با آنها بازی کنیم تا آنها احساس تنهایی نکنند.
در این خصوص با خانم زارعی رئیس اداره بهزیستی صحبت کردیم و ایشان هم از این برنامه استقبال کردند. از آن زمان، معمولاً جمعه هر هفته با اعضای گروه به این مرکز می‌رویم و چند ساعتی را در کنار بچه‌ها می‌گذرانیم.»
حسین فرتاش دیگر عضو این گروه ادامه می‌دهد: «هر وقت به این مرکز می‌رویم، با بچه‌ها بازی یا مشاعره می‌کنیم. سعی می‌کنیم برنامه‌هایی که شادی را به این بچه‌ها هدیه کند، برایشان اجرا کنیم و خود بچه‌ها مشتاقانه می‌گویند برویم بازی کنیم.»
وی می‌گوید: «بعد از مدتی به این فکر افتادیم که هر کدام از اعضاء مبلغی هر چند کم را ماهیانه روی هم بگذارند تا بتوانیم به افراد نیازمند کمک کنیم.»
کمک به انجمن حمایت از زندانیان
نجمه صحراگرد یکی دیگر از اعضای این گروه است و می‌گوید: «هدف از جمعآوری این مبلغ این بود که هم بتوانیم در حد توان به نیازمندان کمک کنیم و یا زمانی که می‌خواهیم به دیدار بچههای مرکز قاصدکهای مهر برویم، بتوانیم حداقل یک صبحانه یا یک هدیه کوچک برای آنها ببریم.»
فردوسی در تکمیل صحبتهای صحراگرد می‌گوید: «هر چند این بچه‌ها نیازی به کمک مالی ندارند و بیشتر به مهر و محبت نیاز دارند.»
فردوسی در ادامه خاطرنشان می‌کند: «بعد از این برنامه که هنوز هم ادامه دارد، ما سراغ انجمن حمایت از زندانیان رفتیم تا بتوانیم با همکاری این انجمن کمکی هر چند ناچیز به خانواده‌های زندانیان داشته باشیم. در ابتدا کمکهایی که به این خانواده‌ها می‌شد، به صورت کمک مالی بود؛ ولی بعداً متوجه شدیم این کمکها در خانواده، در جای دیگر خرج می‌شود. مثلاً صرف خرید مواد، پرداخت بدهی و... می‌شود. بنابراین چون هدفمان بیشتر این بود که به همه اعضای خانواده کمک شود، تصمیم گرفتیم این کمکها را به صورت بسته‌های حمایتی در اختیار خانواده‌ها قرار دهیم. مثلاً در ماه رمضان برای آنها افطاری می‌بردیم.»
الهام ایران‌دوست دیگر عضو فعال این گروه می‌گوید: «ما در گروه یک شماره حساب داریم که هر کدام از اعضاء خودشان را موظف می‌دانند هر ماه مبلغی را که معمولاً ١٠ هزار تومان ثابت است، به این حساب واریز کنند. البته آنها اگر مبلغ بیشتری تمایل داشته باشند، کمک می‌کنند. با جمعآوری این مبالغ، بسته‌های حمایتی تهیه می‌کنیم و به دست افراد نیازمند می‌رسانیم.
شناسایی افراد نیازمند هم علاوه بر خانواده‌های زندانیان که از طرف انجمن حمایت از زندانیان معرفی می‌شوند، توسط خود اعضای گروه انجام می‌شود.»
همکاری با آموزش و پرورش
فردوسی در ادامه معرفی برنامه‌های این گروه می‌گوید: «با آموزش و پرورش صحبت کردیم تا تعدادی از مدارس مناطق محروم شهر را که دانش‌آموزان آن وضعیت مالی خوبی ندارند، به ما معرفی کنند. ما می‌خواستیم با هماهنگی حوزه سلامت آموزش و پرورش اقلام مُجازی را بین دانش‌آموزان توزیع و برای این مدارس یک روز در هفته صبحانه تهیه کنیم. خوشبختانه این همکاری صورت گرفت و ٦ مدرسه معرفی شد. ما روزهای چهارشنبه هر هفته ٣ مدرسه شامل حدود٥٠٠ دانش‌آموز را از نظر تغذیه پوشش دادیم و ان‌شاءا... در نظر داریم در سال تحصیلی جدید هم این برنامه را همانند سالهای قبل اجرا کنیم.»
وی ادامه می‌دهد: «همچنین مسابقه نقاشی به نام همدلی در بین این مدارس اجرا و از طرف گروه هدایایی به دانش‌آموزان شرکت‌کننده داده شد. برنامه دیگر ما همکاری در برپایی جشن تکلیف مدارس مناطق محروم بود که وسایلی مثل سیستم صوتی، وسایل پذیرایی و حتی مجری را برای این جشن در اختیار مدارس قرار دادیم.»
فردوسی ادامه می‌دهد: «علاوه بر موارد ذکر شده، برگزاری جُنگ شادی از فعالیتهای دیگر گروه است. مبالغ جمع شده از فروش بلیط برگزاری جُنگ شادی و جُنگ نسیم مهر که برای خانواده‌های زندانیان برگزار شد، صرف حمایت از نیازمندان و خانواده‌های زندانیان گردید. هزینه این برنامه‌ها علاوه بر مبلغی که هر ماه اعضای گروه به حساب واریز می‌کنند، توسط چند نفر خیّر که ساکن نی‌ریز نیستند تأمین می‌شود.»
تلاش با تمام توان
ایران‌دوست که با شور و شوق فعالیتهای گروه را توضیح می‌دهد، می‌گوید: «در جُنگ شادی که برای خانواده‌های زندانیان برگزار شد، تصمیم داشتیم ابتدا به ٣ نفر کمک هزینه سفر زیارتی مشهد هدیه دهیم؛ ولی آنقدر استقبال از این جُنگ زیاد شد و آنقدر بچه‌ها با ذوق و شوق این جشن را برگزار کردند که کمک هزینه از ٣ مورد به ٨ مورد رسید. واقعاً بچه‌ها از این همه شور و استقبال خوشحال بودند و در حد توانشان کارهای برگزاری جشن را خودشان انجام دادند.»
وی ادامه می‌دهد: «در این گروه همه تصمیمات به صورت گروهی گرفته می‌شود. جلسات گروه را هم در ساعاتی می‌گذاریم که همه اعضاء بتوانند شرکت کنند. چون مکان ثابتی نداریم، جلسات در مسجد یا پارک برگزار می‌شود و یا در فضای مجازی مطرح می‌کنیم که همه اعضاء بتوانند نظر دهند.»
وی ادامه می‌دهد: «اسم کار خیر که می‌آید، خود به خود افراد با ذوق و شوق و بدون هیچ چشمداشت و نفعی، خالصانه کار را انجام می‌دهند. اعضای گروه ما از همه قشری هستند که در زمینه‌های هنری، فرهنگی، ورزشی و... فعالیت می‌کنند.»
وی در خصوص دیگر فعالیتهای این گروه می‌گوید: «یک برنامه هم در ماه محرم سال گذشته اجرا شد. در آن برنامه، از یک گروه تعزیه که در استهبان فعالیت می‌کردند، دعوت کردیم. آنها در نی‌ریز تعزیه اجرا کردند و استقبال خیلی خوبی هم از این برنامه شد.»
نیاز به تأییدیه
فردوسی در مورد عضویت اعضای جدید در این گروه می‌گوید: «اگر کسی بخواهد عضو گروه شود، باید حتماً از طرف یکی از اعضاء تأیید شود. چون قبلاً یک سری مشکلات پیش آمده بود؛ ولی از زمانی که تأیید شدن از طرف یکی از اعضای گروه را به عنوان ملاک عضویت در آن قرار دادیم، دیگر مشکلی پیش نیامد.»
وی در مورد گرفتن مجوز رسمی برای گروه می‌گوید: «تا به حال نخواستیم زیر نظر اداره یا سازمانی باشیم. هر چند یک بار هم برای گرفتن مجوز اقدام کردیم؛ اما بعد که با اعضای گروه مشورت کردیم، تصمیم گرفتیم کار را به همین صورت ادامه بدهیم. چون اگر تحت نظر یک سازمان برویم، زیر ذره‌بین قرار می‌گیریم. مثلاً می‌گویند چرا این کار یا آن کار را انجام نداده‌اید. البته تا الان هم ادارات و سازمانها از برنامه‌های ما استقبال زیادی کرده و با ما همکاری می‌کنند.»
صحراگرد می‌گوید: «در گروه، ما هر کاری از دستمان بر بیاید انجام می‌دهیم و تقسیم کار صورت می‌گیرد. اگر مشکلی هم باشد، همه با هم همفکری می‌کنند تا حل شود.»
کمک به کودکان کار
ایران‌دوست ادامه می‌دهد: «تصمیم داریم در آینده یک برنامه شاد برای کمک به بچه‌هایی که در سطح شهر به دلیل مشکلات مالی کارتن و ضایعات جمع می‌کنند، داشته باشیم و برای کاهش مشکلات آنها تلاش کنیم. چون دیدن این صحنه‌ها واقعاً دردناک است. همچنین تصمیم داریم بسته‌های لوازم‌التحریر را آماده کنیم و برای سال تحصیلی جدید در اختیار دانش‌آموزان نیازمند قرار دهیم.»
فردوسی در مورد مشکلات این گروه می‌گوید: «در ابتدای کار مشکلات زیادی داشتیم؛ مثلاً عده‌ای جلوی ما سنگ می‌انداختند و می‌گفتند چرا پولتان را صرف این کارها می‌کنید. یا در مورد برگزاری جُنگ شادی می‌گفتند ممکن است شیشه‌ها و صندلی‌ها در محل برگزاری جشن خراب شود. ولی هر چه این حرفها بیشتر می‌شد، عزم ما هم برای ادامه کار بیشتر می‌شد.»
ایران‌دوست در مورد خاطراتشان در گروه می‌گوید: «همه کارهای ما در گروه خاطره است. بیشتر خاطرات ما در همین کار گروهی است که انجام می‌دهیم. زمانی که به دیدار بچههای بهزیستی رفتیم، یکی از اعضای گروه خیلی اشک ریخت. یک حس خوبی بود که چقدر با بچه‌ها بودن و شاد کردن آنها لذت بخش است.»
٤٠ همدل
فردوسی در پایان گفتگو می‌گوید: «مردم فکر می‌کنند اعضای این گروه که در حال حاضر ٤٠ نفر هستند، خیلی پولدارند. ولی در واقع اعضای گروه ما درآمد زیادی ندارند. در این گروه هر کسی در هر زمینه‌ای که بتواند و توانایی و مهارت داشته باشد، فعالیت می‌کند.»
و در پایان اضافه می‌کند: «جا دارد از همه عزیزانی که در برگزاری مراسم و فعالیتهای این گروه با همکاری کردند، از جمله آقای ولی‌زاده مدیر محترم آموزش و پرورش، اداره فرهنگ و ارشاد، نیروی انتظامی، خانم زارعی رئیس بهزیستی، خانم پارسائیان مسئول انجمن حمایت از زندانیان، مسئول گروه نمایش شیدا جناب آقای مستفیضی، اعضای این گروه که از استهبان می‌آیند و آقای علی زلفی که همیشه در جهت پیشبرد اهداف گروه با ما همکاری می‌کنند تا بتوانیم به اهدافمان برسیم، تشکر کنیم.
اگر کسی بخواهد به عضویت این گروه در آید و در انجام کارهای خیرخواهانه و رفع مشکلات افراد نیازمند با ما همکاری کند، می‌تواند با شماره تلفن ٠٩٣٧٦٩٣٢٠٠٣ تماس بگیرد تا بتوانیم هماهنگی‌های لازم را انجام دهیم.»
