داستان عجیب غیبت صنعتگر در بازدید مسئولان داستان جدیدی است که این روزها در نی‌ریز اتفاق می‌افتد.
زمانی بود که یک واحد تولیدی به آب و آتش می‌زد تا مسئولی را به کارخانه‌اش بکشاند تا شاید بتواند گره‌ای از مشکلات خود را باز کند و حالا داستان روایت دیگری دارد...
به نظر می‌رسد مسئولان شهرستانی، استانی و حتی کشوری به دنبال صنعتگر هستند تا بپرسند شما را چه می‌شود و باید چه کرد؟!
در این چند هفته اخیر بازدیدها و جلسات مختلفی در سطح شهرستان نی‌ریز توسط مسئولان استانی و کشوری انجام شد اما آنچه که تعجب همگان را برانگیخت عدم حضور مسئولان تراز اول کارخانه‌ها و شرکت‌های فعال در نی‌ریز بود.
به سه برنامه اخیر اشاره می‌کنیم:
در سفر معاون اقتصادی استانداری فارس به فولاد غدیر نی‌ریز که ٤ شهریورماه انجام شد مدیرعامل فولاد در این بازدید حضور نداشت.
بار دیگر شورای شهر برای طرح مسئله فولاد تشکیل جلسه داد که دو نفر از مدیران میانی شرکت در آن جلسه حضور یافتند و از عدم حضور مدیران اصلی عذرخواهی کردند!
در سومین برنامه که معاون وزیر کشور در روز جمعه ١٥ شهریورماه به نی‌ریز آمد بار دیگر مدیرعامل شرکت فولاد غدیر در نی‌ریز حاضر نشد و جالب آنکه قائم مقام او نیز به دلیل آنچه که مشکلات خانوادگی اعلام شد در جلسه حضور نداشت و مدیرانی هم که در آن جلسه بودند با کمترین اطلاع و عدم بیان مناسب نتوانستند آن‌گونه که نیاز است طرح مشکل کنند.
به این مسئله سنگبری برلیان را که می‌گویند کارهایش تمام شده و منتظر افتتاح است، اضافه نمایید.
رئیس هیئت مدیره این سنگبری که تقریباً تمامی کار بر دوش اوست پازل عدم حضور در برابر مسئولان دولتی را کامل کرد.
مسئله‌ای که با انتقاد فرماندار روبرو شد و معاون وزیر گفت: چرا در کارخانه‌هایی که مدیران آن حضور ندارند مرا می‌آورید؟!
از سوی دیگر به این مسئله هیاهوی صدا و سیما را اضافه کنید. چندی پیش مستندی از خام فروشی در سیمای فارس پخش شد که ابعاد کشوری هم پیدا کرد و مسئولان را در آن به باد انتقاد گرفت اما در دیدار رو در رو کسی نبود که فریادش را به آسمان ببرد!
این حرکت صنعتگران که با استفاده از رسانه‌های محلی، استانی و حتی کشوری به دنبال حل مشکل خود هستند و با هیاهوهای قابل تأمل می‌گویند مسئولان به داد ما نمی‌رسند، با این کردارشان همخوانی ندارد.
در این رابطه باید تکلیف دو مسئله مشخص شود یا اینکه صنعتگران به مسئولان نیازی ندارند و خود بر روی داشته‌هایشان متکی هستند و کار خود را به پیش خواهند برد و یا اینکه تصور بر آن است که مسئولان حضور می‌یابند اما کاری را انجام نمی‌دهند که در این صورت هم عدم حضور انگشت اتهام را به سوی خودشان دراز می‌کند نه مسئول!
و در انتها باید دید هیاهو برای انجام کارهایی که نیاز است با تعامل و بررسی‌های فنی و اقتصادی همراه شود جواب خواهد داد یا خیر؟
در سفر آخر اعلام شد که یکی از مدیران برای برای برپایی موکب امام حسین(ع) در شهرش در این مراسم شرکت نکرده است و این در حالی است که در متون اسلامی کار به عنوان عبادت محسوب می‌شود اما گویا اولویت‌ها را هنوز نمی‌دانیم!
