این‌روزها اعتراض انجیرکاران به نرخ فروش انجیر بالاست. گزارشی در همین زمینه در درج شده است.
در آبان‌ماه سال قبل نیز وضعیت مشابهی برای فروش انار نی‌ریز به وجود آمد که زیان سنگینی به انارکاران وارد کرد.
آنچه هدف این نوشتار است نقش انجمن‌های صنفی در راستای دفاع از حقوق اعضا می‌باشد. یک انجمن صنفی اقتصادی به منظور دفاع از منافع و حقوق اقتصادی اعضا تشکیل می‌شود
و لذا باید تمام توش و توان خود را در این زمینه صرف کند. از جمله:
١- به کارگیری مشاوران باتجربه برای صادرات محصولاتی مانند انجیر و انار. کارشناسان با تجربه‌ای در زمینه صادرات محصولات کشاورزی در کشور و استان وجود دارند که انجمن‌های صنفی می‌توانند با بستن قرارداد با آنها، زمینه صادرات مستقیم انار و انجیر را فراهم کنند.
٢- هماهنگی مداوم با سازمان‌های دولتی مرتبط با بخش کشاورزی و استفاده از نظرات کارشناسی و مشاوره‌ای آنها و احیاناً استفاده بهینه از اعتباراتی که در این زمینه در اختیار دولت است.
٣- آموزش مداوم کشاورزان عضو به منظور بالابردن کمیت و کیفیت محصولاتی مانند انجیرو انار.
٤- توسعه صنایع تبدیلی و فرآوری محصولاتی مانند انجیر که می‌تواند ارزش افزوده خوبی برای کشاورزان داشته باشد.
به نظر می‌رسد انجمن‌های صنفی بخش کشاورزی تحرک لازم و کافی در این زمینه‌ها ندارند و منفعل عمل می کنند. امید است در سال زراعی پیش‌رو حداقل شاهد قیمت واقعی و منصفانه انار در شهرستان نی‌ریز باشیم.
پاینده و سالم و موفق باشید
