اخیراً شنیدم چند نفر از خیّران نیک‌اندیش مدرسه‌سازِ نی‌ریز هزینه ساخت چند مدرسه را پذیرفته و می‌خواهند در این کار خیر گام بردارند.
این خبر ابتدا باعث شادی و سرورم شد. ولی بعد با کمال تأسف شنیدم که قرار است طبق نظر آموزش و پرورش، این مدارس در محل دبیرستان احمد نی‌ریزی (شهید طاهری کنونی) و دبستان فرهمندی به عنوان دو اثر تاریخی و میراث فرهنگی نی‌ریز ساخته شود.
بنده نمی‌دانم که وقتی این همه زمین در جای‌جای شهر تاریخی نی‌ریز با کاربری آموزشی وجود دارد، چه اصراری بر تخریب این مدارس تاریخی وجود دارد؟
چرا این دو ساختمان زیبا و تاریخی را مرمت و مقاوم‌سازی نمی‌کنند و به عنوان موزه آموزش و پرورش، و یا هر عنوان دیگری مورد استفاده قرار نمی‌دهند؟
در این دو ساختمان دانشمندان، علما، پزشکان، اساتید دانشگاه، مهندسان، و معلمان زیادی درس خوانده و از محضر معلمان بزرگی بهره برده‌اند.
اینها میراث آموزش و پرورش نی‌ریز است و باید به هر قیمتی جلو تخریب آنها گرفته شود.
زنده‌یاد حبیب‌اله فرهمندی ٥٦٠٠ مترمربع زمین برای احداث دبستان فرهمندی به رایگان به آموزش و پرورش اهدا کرد که در آن، گذشته از دبستان فرهمندی، چند مدرسه دیگر نیز بنا گردید.
در کشورهای دیگر از کوچکترین و کم‌اهمیت‌ترین بناهای تاریخی مانند گوهرهای با ارزش نگهداری می‌کنند و نه آنکه با لودر و تیشه و کلنگ به جان میراث تاریخی بیفتند و آنها را محو کنند.
عزیزان بزرگواری چون آیت‌ا... فقیه امام جمعه گرامی و دکتر مسعودی نماینده کنونی مجلس خود دانش‌آموز همین مدارس بوده‌اند.
امید که این عزیزان و همچنین فرماندار، شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر و شهرستان نی‌ریز (که وظیفه نگهداری ساختمان‌های تاریخی و میراث فرهنگی را دارند)، و مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نگذارند که این کار به انجام برسد و همت خیّران ارجمند در جای درست صرف شود.
