این هفته نظر مردم را درباره میزان رضایتشان از نحوه ویزیت پزشکان و مقدار وقتی که برای بیمار میگذارند پرسیدیم.
ویزیت در یک دقیقه
بر اساس استانداردهای اعلام شده، پزشکان عمومی ۱۵ دقیقه، پزشکان متخصص ۲۰ دقیقه، پزشکان فوق تخصص ۲۵ دقیقه و روانپزشکان نیز ۳۰ دقیقه باید برای درمان بیمارشان وقت صرف کنند.
فرزانه ۲۹ ساله که تنها به پزشک خانواده و بیمارستان مراجعه میکند، در مورد سؤال فوق میگوید: «نه، وقت کافی نمیگذارند. ما که راضی نیستیم.»
در همین حال خواهرش با خنده میگوید: «هنوز داخل اتاق پزشک نرفتی، بیرونت میکنند و میگویند: نفر بعدی!»
فرزانه ادامه میدهد: «ما خودمان دردمان را میگوییم؛ پزشک که معاینه نمیکند. حتی فرم ارجاع هم به ما نمیدهند و میگویند هر حرفی داری همین جا بزن؛ خودم میتوانم درمانت کنم.»
علی. ح ٣٢ ساله در این خصوص میگوید: «پزشک خانواده ما شاید نهایتاً یک دقیقه وقت بگذارد و زمان زیادی معاینه نمیکند.»
وی همچنین ادامه میدهد: «هفته قبل برای بیماری مادرم به پزشک مراجعه کردیم. پزشک داروی اشتباهی برای مادرم تجویز کرد که پس از مصرف آن دچار مسمومیت شد.»
او معتقد است این اشتباهات صرفاً به خاطر سهلانگاری و عدم معاینه کافی بیمار است.
نجمه ۴۰ ساله از افرادی است که به گفته خودش برای درمان، بیشتر به شیراز مراجعه میکند.
او هم از این که برخی پزشکان برای معاینه وقت کافی نمیگذارند ناراضی است و میگوید: «روزهای تعطیل که پزشکان عمومی نیستند، مجبور میشویم به بیمارستان مراجعه کنیم. در بیمارستان هم که وقت کافی نمیگذارند.»
ادامه میدهد: «یک بار دخترم را به بیمارستان بردم. داروهایی که پزشک تجویز کرد، هیچ اثری روی دخترم نداشت و خودم مجبور شدم به داروخانه بروم و داروی دیگری خریداری کنم.»
با خنده میگوید: «در این شرایط مجبوریم خوددرمانی کنیم!»
اشتباهات پزشکی
در دنیای امروز، میان پزشک و بیمار رابطهای حقوقی برقرار است. بر اساس این رابطه، پزشک موظف است در معالجه بیمار از تمامی استعدادها و توانایی خویش بهره گیرد. گاه پیش میآید که پزشک آن گونه که باید به وظایف خود عمل نمیکند و نتیجهای متفاوت از حالت معمول حاصل میشود.
احمد. غ ۵۱ ساله از افرادی است که معتقد است پزشک برای معاینه بیمار و تشخیص بیماری وقت کافی نمیگذارد.
او حتی به خاطر این مشکل مجبور شده پزشک خانواده خود را عوض کند.
وی میگوید: «۱۸ سال است که در نیریز زندگی میکنیم. اما بعضی وقتها آنقدر اذیت میشویم که ترجیح میدهیم برای درمان به شهرهایی مثل استهبان یا شیراز مراجعه کنیم.»
او همچنین در مورد مشکلی که برای همسرش اتفاق افتاده، این گونه توضیح میدهد: «یکی دو سال پیش همسرم را به دکتر بردم. وی برای همسرم دارو تجویز کرد؛ اما دارو اشتباه بود و همسرم به شدت دچار مشکل شد. ما حتی شکایت هم کردیم؛ اما گفتند نمیتوانیم کسی را جایگزین کنیم.»
مریم . ب هم از کسانی است که اشتباهی به او گفته بودند تب مالت دارد. او پس از مصرف داروها دچار سرگیجه و لرزش شده بود؛ اما بار دیگر که به پزشک مراجعه کرده بود، وی گفته بود هیچ مشکلی ندارد!
مردم دارو میخواهند
علیاصغر محمودی پزشک عمومی و دارای سابقه ۲۴ سال طبابت است. او به طور متوسط روزانه ٨ تا ١٠ ساعت به طبابت میپردازد و در روز بین ٤٠ تا ٧٠ بیمار را ویزیت میکند.
دکتر محمودی معتقد است وقت گذاشتن برای بیمار، احترام به حقوق وی و وظیفه پزشک است. او میگوید: «میزان وقت گذاشتن برای هر بیمار بستگی به شرایط خودش دارد و هیچ قانونی نمیتواند وقت ثابتی را برای بیمار در نظر بگیرد.»
وی یکی از مشکلات مراجعهکنندگان را اینگونه بیان میکند: «بعضی مردم فقط معتقدند دکتر باید نسخه و دارو بنویسد و درمان همراه با آموزش را قبول ندارند. به عبارتی اکثر مردم دارو میخواهند.»
محمودی میگوید: «مورد داشتیم بعد از وقت گذاشتن برای بیمار و آموزشهای لازم که برای درمان کافی بوده، وی ویزیت خود را پس گرفته و گفته که پزشک برای من هیچ کاری انجام نداده؛ خودش به داروخانه مراجعه کرده و داروی مدنظرش را خریداری کرده است.»
وی اضافه میکند: «بیشتر مردم خوددرمانی، درمان سریع و زودبازده میخواهند و به درمانهای بلندمدت و اقدامات پیشگیرانه توجهی نمیکنند.»
دکتر پرویز حقیقت متخصص داخلی و دارای سابقه ۲۶ سال طبابت است. او روزانه ۷ ساعت به طبابت میپردازد و در این ساعات بین ۲۰ تا ۳۰ بیمار را ویزیت میکند.
به گفته خودش برای هر بیمار حداقل ۱۵ دقیقه وقت میگذارد.
حقیقت در پاسخ به کسانی که ادعا میکنند پزشکان برای بیمار وقت نمیگذارند، میگوید: «ما پزشکان بیشتر از آن چیزی که بیمار میخواهد وقت میگذاریم تا به تشخیص صحیح برسیم. یک بیمار ممکن است در ۵ دقیقه بیماریاش تشخیص داده شود و دیگری شاید نیم ساعت.»
مسعود نصیرینژاد نیز پزشک عمومی و دارای نزدیک به ۳۰ سال سابقه طبابت است.
او روزانه ۱۰ ساعت به طبابت میپردازد و در این ساعات ۶۰ تا ۷۰ بیمار را ویزیت میکند که به گفته او این تعداد، در فصلهای مختلف سال متفاوت است.
زمانی که نصیرینژاد برای معاینه بیمارانش اختصاص میدهد، از ۵ تا ۲۰ دقیقه متغیر است. وی روند طبابت را این گونه بیان میکند: «ابتدا ناراحتی اصلی و علائم بیمار و درصورت نیاز تاریخچهای از گذشته بیماری فرد از او سؤال میشود. در نهایت پزشک به معاینه و تجویز دارو اقدام میکند.»
او همچنین تأکید میکند: «مطمئناً تا پزشک به تشخیص نرسد، هیچ وقت دارو تجویز نمیکند و طبق مسائل قانونی و وجدانی، هیچ پزشکی بیمار را دست به سر نخواهد کرد.»