از چند سال قبل که بحث اکتشاف و بهره‌برداری از پهنه‌های معدن بهرام گور مطرح شد، مباحث زیادی به وجودآمد که همچنان ادامه دارد. دیدگاه‌ها را می‌توان درموارد زیر خلاصه کرد:
١- هیچ اکتشاف و برداشتی صورت نگیرد چون به محیط زیست به ویژه منطقه حفاظت‌شده بهرام گور صدمه می‌زند.
٢- بطور مشروط و محدود برداشت شود تا ضمن استفاده از ذخایر، به محیط زیست صدمه ای وارد نشود.
٣- شرکت‌های بزرگی- از جمله گل‌گهر - از راه‌های گوناگون می‌خواهند پروانه اکتشاف و نهایتاً بهره‌برداری بگیرند و سهمی به نیریز نرسد؛ بنابراین باید مسئولان و مردم مانع شوند و پهنه‌های معدنی ذکر شده به شهرستان نیریز و به طور ویژه به کارخانه فولاد نیریز واگذار شود.
هفته نامه نی‌ریزان فارس، اخبار، گزارش و مصاحبه‌های متعددی در این مورد چاپ و منتشر کرده که آخرین آن مصاحبه با نمایندگان نیریز و استهبان و خرامه در مجلس بود که د ر هفته قبل چاپ شد.
به نظر می‌رسد در این بگومگو‌ها، هدف اساسی مورد توجه قرار نمی‌گیرد و لذا انرژی مدیران، مسئولان، متخصصان و دلسوزان در راستای دفاع از منافع مردم شهرستان نیریز درست صرف نمی‌شود و حداقل اینکه یک اجماع واحد با هدف کاملاً مشخص شکل نمی‌گیرد.
آنچه می‌خواهم در این مقاله به آن اشاره کنم، توجه همگان به اتخاذ یک هدف پایه‌ای، قابل دفاع و اجرایی در راستای توسعه‌ی متوازن شهرستان نیریز ، فارس و کشور است.
تردیدی وجود ندارد که حق طبیعی شهرستان نیریز است که از صنعت فولاد بطور کامل بهره‌مند شود اما با چه استراتژی و چه برنامه‌اجرایی؟!
همانگونه که دو نماینده مجلس در مصاحبه هفته قبل گفته‌اند: «باید چرخه فولاد در شهرستان نیریز کامل شود» این مطلب باید هدف کلان و اساسی شهرستان نیریز شود؛ چون کامل‌شدن این چرخه:
١-موجب افزایش تولید فراورده‌های آهن و فولاد می‌شود و سطح تولید ناخالص ملی را بالا برده و پویایی اقتصاد کلان کشور را در پی دارد.
٢- فرصت‌های شغلی خوبی ایجاد و بیکاران خصوصاً بیکاران بومی را جذب می‌کند.
اما برای رسیدن به این هدف کلان لازم است راهبردهای زیر در نظر گرفته شوند:
١- تکمیل چرخه فولاد با رعایت کامل توسعه پایدار انجام شود. (بخصوص رعایت مسائل زیست محیطی)
٢- حرکت از کشاورزی پرآب و کم‌بازده به سوی صنعت کم‌آب و پربازده
اما برنامه اجرایی در جهت رسیدن به هدف اصلی و استراتژی‌های ذکر شده این است که:
١- خط تولید کنسانتره آهن با استفاده از پهنه‌های معدنی موجود احداث شود.
٢- خط تولید گندله آهن با استفاده از کنسانتره احداث شود.
دو خط بعدی که آهن اسفنجی و فولادسازی است که خوشبختانه تولید آهن اسفنجی بیش از یکسال است در کارخانه فولاد نیریز در حال تولید است و فولاد سازی نیز پیشرفت خوبی داشته و گفته می‌شود در آینده‌ای نه چندان دور به تولید می‌رسد.
بنابراین با احداث دو کارخانه کنسانتره آهن وگندله خط فولاد نیریز تکمیل و هدف اساسی محقق می‌شود.
اما آنچه مورد بحث است و به صورت پیدا و پنهان موجب مناقشه شده این است که چه شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی عهده‌دار احداث این دو کارخانه شوند؟
در اینجا نیازی نیست به حرف و حدیث‌های مستند و غیرمستند در این زمینه بپردایم،چه اینکه ما را از هدف پایه‌ای دور و بهانه به‌دست کسانی می‌دهد که صرفاً دنبال آب گل‌آلود و گرفتن ماهی هستند. بنابراین پیشنهاد می‌نمایم که مجموعه شهرستان نیریز بر این نکته تأکید و اصرار ورزد. که ما خواهان احداث دو خط تولید کنسانتره و گندله با استفاده از پهنه مجوزدار بهرام گور هستیم. حال سرمایه‌گذار چه شرکتی باشد بسته به قوانین، مقررات و آئین‌نامه‌های وزارت صمت و ایمیدرو دارد.
به نظر می‌رسد ایجاد حساسیت بر روی اینکه چه شخص حقیقی یا حقوقی این کارخانه‌ها را احداث کند، موجب از دست‌دادن وقت و نرسیدن به هدف اصلی است. مهم آن است که سرمایه‌گذار توانمند، باتجربه و مورد قبول دولت بیاید و کار را شروع کند خواه غدیر، خواه گل‌گهر، خواه گهرفرزانگان یا هر سرمایه‌گذار توانمند داخلی و خارجی. این را باید دولت مطابق قانون تعیین کند.
برای دفاع از پیشنهاد بالا به یک مصداق عمل شده که خوشبختانه نتیجه مطلوبی هم داشته اشاره می‌کنم.
پروژه فولاد نیریز با مالکیت دولت شروع شد، امادولت به علت کمبود بودجه نتوانست آن راتمام کند. کار به جایی رسید که در سال ١٣٩٠ تا ١٣٩٢ پروژه فولاد راکد واکثر قریب به اتفاق کسانی که در این پروژه کار می‌کردند بیکار شدند، حتی انتشار اوراق مشارکت یک هزار میلیارد تومانی کارساز نشد و پروژه متوقف گردید. همه خواهان ورود بخش خصوصی کارآمد بودند تا پروژه را فعال سازد. در آن زمان شرکت غدیر بیش از ٦٥ درصد سهام دولت را خرید و مدیریت پروژه را عهده‌دار و خوشبختانه آن را فعال نمود به طوری که در بهمن‌سال ١٣٩٦خط آهن اسفنجی به تولید رسید.
آن زمان هیچکس کاری به این نداشت که شرکت غدیر کیست؟ و از کجا آمده است؟، مهم این بود که سرمایه‌گذار است و پروژه را فعال کرده است.
حالا هم باید از این تجربه استفاده کرد و اصرار تام و تمام بر این کرد که:
١- چرخه فولادباید کامل شود (هدف اصلی)
٢- سرمایه‌گذار احداث و تکمیل خطوط کنسانتره و گندله را دولت تعیین کند.
امید است صاحبنظران، نظرات اجرایی خود را در اختیار هفته‌نامه نی‌ریزان فارس قرار دهند تا مورد استفاده قرار گیرد. إن‌شاءا...
شاد و سالم و موفق باشید
جای بسیار خوشحالی و امیدواری دارد این پیام حضرتعالی با توجه به تیتر قبلی تکذیب
امیدوارم خداوند بشما طول عمر باعزت عنایت فرمایید و ممنونم که از این دیدگاه قضیه را پیگیری مینمایید