بعضیا هی میکِشَن سیگار که چه
تو خونه و اَ تو* کوچه و بازار که چه
میکنن ریهشون پر تا پُرِ دود
میگیرَن هوا رِ در اختیار که چه
پَک و پِلْکِی* همه رِ آب مینّازن*
میریزن اشکها رِ بیقرار که چه
شیر و موز بعضیا دوست ندارن
میشینَن پای سیخ و سنگ* قطار که چه
وقتی هم ترک میکنن ای دود و فوته*
دوباره میشَن کِسِل و خمار که چه
سرپا میشینن و هی چُرت میزنن
میخورن غصه گوشه و کنار که چه
بعضی جمعه میرن سر آسیو*
وور میدن* تو اوْ پوس خیار که چه
گلا* رِ میگیرن و پرپر میکُنن
در میُفتن آخه با بهار که چه
اَنارِی فارُقُ* خوب میشَلَکونَن*
میشکَنَن دیه شاخای* انار که چه
میشورن وقتی که رَختا* رِتوی خونه
وِل میدن* اوْ توکوچه و بازار که چه
با طَرَقه بچهها از صُ تا شو*
میکُنن مردمِ تار و مار که چه
توکلاس نیمکتاشونه میلَقّونن*
مییَرن در ازوشون دَمار که چه
بعضیا هِیطو*دََرَن که را میرن*
میگیرن باج اَ در و دیوار که چه
یَی کوْ* عقرب میریزه از پیشونیشون
بد قلق* هََسَن تو روزگار که چه
آدمای رِچنهدراز *حرف میزنن
پای سفره موسم ناهار که چه
ذَرهذَره میپره تو دَهنیشون
میفته* تو بشقاب همجوار که چه
میدون* تو ای ماشینای پنج نفری
بیست نفر یَیفِی* میشن سوار که چه
اُوَختَم* بِری* بگن بلد هسیم
گاز میدن هی تو پیچِی گدار* که چه
بله اینا هسن تو عالم خودوشون
نمیشن عاقل و هشیار که چه
تهنوشت:
اَتو: داخل / پَک و پِلْکِی: چشمهای / مینّازن: میاندازند/ سیخ و سنگ: از آلات استعمال موادمخدر/ دود و فوته: دور و فوت را / سر آسیو: سر آسیاب(از تفرجگاههای نیریز)/ وور میدن:پرتاب میکنند / گلا: گلها / اَنارِی فارُقُ: انارهای فارق/ میشَلَکونَن: میچلالند/ شاخای: شاخههای/ رَختا: لباسها / وِل میدن: رها میکنند / صُ تا شو: صبح تا شب / میلَقّونن: تکان میدهند / هِیطو: همینطور/ را میرن: راه میروند/ یَی کوْ: مداوم/ بد قلق: ناسازگار / رِچنهدراز: پرچانه، کسی که زیاد حرف میزند/ میفته: میافتد/ میدون: میدوند/ یَیفِی: یکدفعه / اُوَختَم: آنوقت هم/ بِری: برای / پیچِی گدار: پیچهای گردنه قدیم نیریز - استهبان