از یک‌سال پیش معضلات اقتصادی کشور شتاب گرفت. سال گذشته در چنین روزهایی نرخ ارزهای خارجی به ویژه دلار و یورو رو به افزایش گذاشت.
در اردیبهشت امسال، با خروج آمریکا از پیمان برجام و شروع تحریم‌های همه جانبه، افزایش نرخ ارز موجب گرانی شتابانی شد.
آمریکایی‌ها تلاش کردند یک اتحاد جهانی علیه ایران به وجود آورند. در ابتدا کشورهایی که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی با ایران زاویه داشتند، با خود هماهنگ و هم‌پیمان نمودند. از جمله اسرائیل، عربستان سعودی و برخی شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس و اخیراً پاکستان.
هرچند خوشبختانه نتوانستند به موفقیت کامل دست پیدا کنند اما اعمال تحریم‌ها، مشکلات فروش نفت، موانع سخت انتقال مبادلات بانکی و جلوگیری از فروش کالا به ایران معضلاتی ایجاد کرد که امروز همه مردم ما آن را لمس می‌کنند.
از سویی متأسفانه برخی سیاست‌های اتخاذ شده به ویژه در حوزه سیاست خارجی و همینطور بی‌تدبیری‌های اقتصادی و برخی اقدامات که در شرایط جنگ اقتصادی هیچ توجیهی ندارد، بهانه‌هایی به دست اروپایی‌ها داد تا به مبادلات اقتصادی عملی با ایران نپردازند؛ هر چند از نظر موضع‌گیری‌های جهانی خود را پایبند به برجام می‌دانند.
متأسفانه روس‌ها و چینی‌ها - مثل همیشه- منتظر آب گل‌آلود هستند و حداکثر سوءاستفاده را از شرایط تحریم می‌نمایند و به هیچ اصل دیپلماسی و اقتصادی به جز منافع خودشان فکر نمی‌کنند؛ کما اینکه خرید نفت از ایران را به میزان زیادی کاهش داده‌اند و در عمل بانک‌های آنان حتی برای خرید دارو با ایران همکاری نمی‌کنند.
جنگ عینی اقتصادی آمریکا و هم‌پیمانانش از خارج و خصومت‌ها، بی‌درایتی‌ها و بی‌تدبیری‌های داخلی دست به دست هم داده تا با معضلات پیچیده اقتصادی موجود روبرو شویم.
نکته اساسی در این بین آن است که آیا باید روحیه خود را ببازیم و از فرصت‌هایی که می‌توان حداقل از نظر روانشناسی اجتماعی از آنها بهره برد و شاد بود، استفاده نکنیم؟
اگر دائم واقعیت‌های تلخ موجود را به خودمان تلقین کنیم اثر آنها چند برابر می‌شود و افسردگی فردی و اجتماعی را دامن می‌زند .
به نظر می‌رسد از فرصت جشن باستانی نوروز - که مهمترین جشن ایرانیان است- باید حداکثر استفاده را برد. برای استفاده از این موقعیت و ایجاد نشاط و شادی در خانواده و جامعه بهترین راه این است که:
١- از همین توان اقتصادی که برایمان باقی مانده بهره ببریم و روزهایی شاد را در ایام نوروز رقم بزنیم.
٢- تلاش کنیم قبل از عید و در هنگام گذراندن تعطیلات جشن باستانی نوروز از بیان تکراری واقعیت‌های تلخ در دید و بازدیدها سخن به میان نیاوریم، چه اینکه تکرار این واقعیت‌ها نه تنها مسئله‌ای را حل نمی‌کند بلکه روحیه ما و اطرافیان‌مان - به ویژه کودکان، نوجوانان و جوانان- را افسرده و شکننده می‌کند.
پیشنهاد می‌نمایم این روزها در جمع دوستان و خانواده‌ها و در حضور جوانان مکرر نگوییم «از ما که می‌گذرد اما خدا به فریاد این جوان‌ها برسد.» اینگونه گفتار جز سنگین‌تر کردن بار روانی برای خودمان چیزی به دنبال ندارد.
٣- در دید و بازدیدهای نوروز به هیچ وجه نگاه اسرافی و خدای ناکرده تحقیرآمیز به میزبان ننماییم؛ بلکه صرفه‌جویی و قناعت‌ها را تشویق کنیم. این را بدانیم که هدف اساسی عید نوروز دیدار همدیگر و پاک‌کردن دلها و دلخوری‌هاست.
٤- البته به عنوان شهروند این کشور در جای خود باید مطالبه‌گرِ بهبود شرایط از سران کشور، سیاست‌گذاران و برنامه‌سازان باشیم.
شاد و سالم و موفق باشید
