بخش‌هایی از این مجموعه از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز پخش شده‌است. صدا پیشه «ایکیوسان» فریبا شاهین‌مقدم بود.
انیمیشن «ایکیوسان»، از محبوب‌ترین کارتون‌های ایران بود. پسر بچه باهوشی که راه‌حل مسائل را با فکر کردن پیدا می‌کرد. ایکیوسان با نشستن و تمرکز به شیوه بودایی، معماهای زیادی را در طول سریال حل می‌کرد.
ایکیوسان خیلی زود پیشرفت کرد و به یک نقاش، شاعر، خوشنویس و استاد ذن(مکتبی در مذهب بودایی) تبدیل شد. در ژاپن امروز او را به عنوان یک شخصیت پرتلاش و نماد خستگی ناپذیری می‌شناسند. داستان زندگی ایکیو سان تاکنون سه بار به تصویر درآمده که معروف‌ترین آن همین انیمیشنی است که ما دیده‌ایم.
فقط بخش کمی از معماهایی که ایکیو سان در قسمت‌های مختلف این کارتون حل می‌کند، متعلق به ای کیوی تاریخی است و سازندگان سریال، هر ایده‌ای را که از هر فرهنگی گرفته‌اند تبدیل به کارتون و اپیزود جدیدی از مجموعه کرده‌اند. حتی ایده تقسیم ارث توسط امام علی(ع) هم در این سریال مطرح شده است.
شیوه تفکر و مراقبه‌ای ایکیو سان در این کارتون که بعدها بین بچه‌های ژاپنی خیلی مورد تقلید قرار گرفت، ترکیبی است از حالت مجسمه بودای متفکر (نحوه نشستن ایکیو در حال حل مسئله) و عادت بچگی‌های کارگردان (مالیدن دست خیس روی سر در ابتدای فکر کردن).
این انیمیشن برای خود ژاپنی‌ها هم جذاب بود چرا که از روی شخصیت مهمی الگوبرداری شده بود؛ از زندگی یک راهب بودایی به‌نام «ایکیو سوجون» که حدود ۵۰۰ سال پیش درگذشت.
«ایکیو» فرزند امپراتور «گو کوماتسو» بود که به فرمانروای شمال معروف است. در آن دوره یعنی قرن پانزدهم میلادی، ژاپن به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود و در دوره امپراطوری پدر «ایکیو» بین شمال و جنوب صلح برقرار شده بود. ولی «آیو» مادر «ایکیو» به دلیل مشکلات سیاسی مجبور شد با «ایکیو» دوساله به جنوب ژاپن فرار کند.
در سال ١٣٩٠ قرار بود «ایکیو سان» ایرانی به نام «هوشان» در ٥٢ قسمت آماده پخش شود اما تاکنون خبری از آن نشده است.
