میوه؟!
چی هست این میوه؟!
الان میوهفروشیها شبیه موزه شدهاند، فقط باید از کنارشان رد شد، کمی بو کشید و رفت!!
طلا، وسایل برقی، لباس، کفش، گوشت، برنج، میوه... چه کرده است این دلار و تحریم با ما؟! این روزها قیمت همه اجناس دو برابر و حتی چند برابر شده و میوه و ترهبار هم از این قاعده مستثنی نیست. اما به راستی دلیل افزایش قیمت میوه و ترهبار چیست؟ خشکسالی، گرانی دلار یا...؟!!!
گزارش این هفته را به این موضوع اختصاص دادیم و نظر چند شهروند و همچنین میوهفروش را در زمینه گرانی میوه و اثرات آن روی زندگی آنها جویا شدیم.
فاطمه زارع ٤٠ ساله در مورد قیمت میوهها میگوید:
مسلم است که قیمت میوهها روی خریدمان تأثیر داشته. سال قبل حداقل هفتهای سه کیلو میوه میخریدیم اما الان به زور هفتهای یک کیلو و نیم میخریم. خوب بچهها هم میوه دوست دارند اما دستشان به جایی بند نیست. برای خرید هم سعی میکنیم از جاهایی میوه بخریم که قیمتشان مناسبتر است.
بتول کشاورز میگوید یک ماه است میوه نخوردهایم.
او که ٤٠ ساله است میگوید: حدود یک ماه، یک ماه و نیم است که میوه نخوردهایم. مگر پول هست که بخریم؟ من فکر میکنم در این شرایط ٢٠ درصد مردم جامعه بتوانند میوه بخرند. تنها میوه هم نیست، همه چیز گران شده و مردم کارد به استخوانشان رسیده. به نظر من مغازهدارها هم تقصیری ندارند. مشکل از دولت و اقتصاد خراب ماست. دولت باید در این زمینه فکری کند.
محمدجواد محمدپور بازنشسته مخابرات و ٥٩ ساله است.
او علت گرانی میوه را خشکسالی و صادرات میداند و میگوید: ما هم مانند اکثر مردم میزان خرید میوهمان نسبت به قبل خیلی تغییر کرده و حدوداً نصف شده. اگر قبلاً دو کیلو میوه میخریدیم الان نمیتوانیم از هر کدام بیشتر از یک کیلو خرید کنیم. برای خرید هم سعی میکنیم جایی را انتخاب کنیم که ارزانتر باشد. دستفروشیها و ماشینها، قیمت میوههایشان مناسبتر است و ما بیشتر از آنها خرید میکنیم.
ملیحه حسنپور ٣٠ ساله تنها زمانی از مغازهها میوه میخرد که یا مهمان داشته باشد و یا به هر دلیلی مجبور شود.
او میگوید: قیمت میوهها واقعاً خیلی زیاد شده و در خرید ما خیلی تأثیر گذاشته است. سال قبل ما تا جایی که امکان داشت اکثر میوهها را میخریدیم اما امسال اصلاً نمیتوانیم. سال گذشته با ده هزار تومان کلی میوه و ترهبار میگرفتیم اما امسال با همان ده هزار تومان بیشتر از یک کیلو میوه نمیشود خرید. برای خرید هم حتماً به پنجشنبه بازار سر میزنیم و از مغازههایی خرید میکنیم که میوه را ارزانتر میفروشند.
آقای م ٤٦ ساله و شوخطبع است.
در مورد قیمت میوهها که میپرسم با خنده میگوید: میوه؟! چی هست این میوه؟! الان میوهفروشیها شبیه موزه شدهاند، فقط باید از کنارشان رد شد، کمی بو کشید و رفت!
کمی جدی میشود و ادامه میدهد: جدا از شوخی الان خیلی از افراد هستند که ماه تا ماه رنگ میوه نمیبینند! باور کنید الان بچه ٦-٧ ساله من نمیداند گلابی یا گیلاس چه شکلی است. خوب نمیداند چون تابه حال نخورده، چون نمیشود سراغ میوه کیلویی ٢٠ هزار تومان رفت.
ادامه میدهد: الان میگویند صلهرحم به جا بیاورید. والا به نظر من این گرانی است که مردم را از هم بریده نه موبایل و اینترنت. آدم از ترس همین خرج و مخارج جرأت نمیکند جایی برود تا کسی به خانهاش نیاید. الان یک مهمانی شبنشینی ساده کمِ کم ٤٠-٣٠ هزار تومان هزینه برمیدارد. خوب طرف هم وقتی میبیند ندارد، مینشیند توی خانهاش و زندگیاش را میکند.
پس از صحبتهای مردم، با فروشندگان میوه و ترهبار گفتگو میکنیم.
خلیل ماهتاب از میوهفروشانی است که از بازار این روزها بسیار شاکی است.
میگوید: فروشمان نسبت به قبل خیلی کم شده. من سال گذشته هفتهای چهار ماشین هندوانه و پنج ماشین میوه میفروختم اما امسال سرجمع هفتهای دو ماشین میوه و هندوانه میفروشم.
او در مورد قیمت گران میوهها میگوید:
باید بشود میوه ارزان آورد تا آنها را ارزان فروخت. الان هیچ راهکاری برای پایین آمدن قیمت میوهها نیست. میوه در بازار کم است و قیمت میوه خوب گران. سال گذشته همه میوهها را تگرگ زد و میوهها گران شد. علاوه بر این صادرات هم باعث شده قیمت میوه گران شود. چند وقت پیش قیمت گوجه به کیلویی ٧٠٠-٨٠٠ تومان رسید اما الان دارند همه آنها را برای عراق بار میکنند و دوباره قیمت گوجه به کیلویی ٢٠٠٠ تومان رسیده است. در ضمن، این قسمت از شهر میوه درجه دو و بدون کیفیت نمیخرند.
به گوشه مغازهاش اشاره میکند و ادامه میدهد:
دو هفته است این آلوسیاهها را آوردهایم و چون کمی خال دارد، کسی به آن دست نزده، تا چند روز دیگر باید همه آنها را بدهیم برای لواشک.
مجید تواضع از دیگر میوه فروشانی است که میگوید فروشش نسبت به قبل نصف شده.
او پایین آمدن قدرت خرید مردم را دلیل اصلی رکود بازار میوهفروشان میداند و میگوید: علاوه بر خشکسالی، دست خالیِ مردم هم باعث شده تا نتوانند میوه درست و حسابی بخرند. اگر قبلاً کسی در نیریز سه کیلو میوه میخرید، الان بیشتر از یک کیلو نمیتواند بخرد. البته ما به دنبال سود آنچنانی نیستیم و چون قیمتهایمان نسبت به سایر جاها ارزانتر است، مشتری خودمان را داریم.
مغازه میوهفروشی حمید فکری خیلی شلوغ است. نیم ساعتی منتظر میمانم تا سرش خلوت میشود. او در مورد قیمت میوهها میگوید:
راستش را بخواهید ما به دلیل اینکه قیمت میوههایمان مناسب است، فروشمان تغییر آنچنانی نکرده و از همه جا مشتری داریم. چون با سود بسیار کم میوه را به دست مشتری میدهیم و به حق خودمان هم قانعیم.
شلیل میخریم کیلویی٣٠٠٠ تومان، میدهیم دست مشتری ٣٥٠٠ تومان. میوه را سایز مناسب انتخاب میکنیم تا مشتری هم بتواند خودش مصرف کند و هم جلوی مهمان بگذارد. خدا را شکر به غروب هم نرسیده، بارمان تمام میشود.
آقای فکری از قیمت نایلون بسیار شاکی است. میگوید:
الان تنها مشکل ما قیمت نایلون است. هر کیلو نایلون در عرض چهار روز، دو هزار تومان گران شده و این واقعاً برای ما سخت است.
ادامه میدهد: ما شب بارمان را میخریم و میوه باکیفیت به دست مردم میدهیم، در حالی که بعضی از میوهفروشان، میوههای بیکیفیت را صبحها میخرند که هر کیلو میوه ٣٠٠-٢٠٠ تومان ارزانتر است. خیلی از میوهفروشها هم پروانه کسب ندارند و نظارتی بر کار آنان نیست.
غلامرضا پورپاریزی از میوهفروشان و کاسبکاران قدیمی بازار روز است.
او میگوید: هر چه قیمت میوه بالاتر میرود، فروش ما پایینتر میآید. الان دیگر کسی میوه نمیخرد، هر کسی هم میخرد، پاگوشتی مثل سیبزمینی و پیاز میخرد!
اشارهای به میوههایش میکند و میگوید: این گوجهها را ببینید، اینها از لب مرز برگشتهاند و ما آنها را کیلویی ١٨٠٠ تومان خریدهایم، ٢٠٠ تومان هم برایمان کرایه بار خورده که میشود همان ٢٠٠٠ تومان. الان آنها را کیلویی ٢٠٠٠ تومان دست مشتری میدهیم اما نمیخرد.
چند سیبزمینی پلاسیده را برمیدارد و میگوید:
اکثر آدمها کلاهبردار و دورنگ شدهاند. ما در بازار ترهبار شیراز میوه باکیفیت انتخاب میکنیم، بعد کارتنهای سیبزمینی که برایمان میفرستند، ته آن پر از سیبزمینیهای پوسیده است. شاید باور نکنید اما بعضی از کشاورزان، وسط تورهای پیازشان لوله پولیکا میگذارند و پیازهای بدون کیفیت را درون لوله پولیکا و باکیفیتها را اطراف آن میریزند تا همه پیازهای درون تور خوب به نظر برسد، بعد هم لوله پولیکا را برمیداند. همین کارها را میکنند که خدا قهرش میگیرد و باران نمیبارد.
الان دیگر واقعاً با این شرایط بازار میوه و ترهبار نمیصرفد. همهاش ضرر است.
در مورد اینکه بعضی از میوهفروشان حاضرند میوههایشان له شود و آنها را به قیمت ارزانتری دست مشتری ندهند، میگوید:
خوب آنها کاسبکار نیستند. کاسبکار باید سبک و سنگین کند و میوهاش را هر طور شده رد کند. ترهبار صبح یک قیمت دارد، ظهر یک قیمت و عصر هم یک قیمت دیگر.
اکبر شاهسونی از کسانی است که دلیل افزایش قیمت میوه را تگرگ قبل از عید و خشکسالی میداند و میگوید: قیمت میوه هیچ ربطی به دلار و گرانیهای اخیر ندارد. میوه در بازار کم است و قیمت آن گران. اگر بارندگی بشود، قیمت میوه هم پایین میآید.
ادامه میدهد: نه تنها نیریز، بلکه الان قیمت میوه در همه جا گران است. الان قیمت یک کیلو شلیل در قصرالدشت شیراز ١٢ هزار تومان است یا مثلاً شلیل خوب در میدان ترهبار کیلویی ٩٠٠٠ تومان و تقریباً با قیمت مغازه برابر است. فروشنده هم تقصیری ندارد. گران میخرد و مجبور است گران بفروشد. علاوه بر آن هزینههای جانبی هم هست. هر سبد خالی میوه که سال گذشته کیلویی ٨٠٠ تومان بوده، امسال کیلویی ٢٥٠٠ تومان شده است. کارتون موز هم همین طور.
او میگوید: ما میوه خوب میآوریم، چون مشتری اینجا دنبال میوه خوب است. کلاً مردم نیریز دنبال میوه خوب هستند. آن که دو هزار تومان هم دارد، ترجیح میدهد ٢٠٠٠ تومان گوجه خوب بخرد.