تب و تاب ثبت‌نام در مدارس این روزها گرمتر از فصل تابستان است. اینکه فرزندان را در چه مدرسه‌ای ثبت‌نام کنیم؛ دولتی یا غیردولتی؟ مسئله‌ای است که به یک دغدغه تبدیل شده است.
بسیاری بر اثر نداشتن توانایی مالی امکان ثبت‌نام در مدارس غیردولتی را ندارند و بنابراین ترجیح می‌دهند که فرزندشان در مدارس عادی تحصیل کنند.
در اصل ٣٠ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفائی کشور به طور رایگان گسترش دهد.»
علی الهیار ترکمن معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزیر آموزش و پرورش در خصوص « توزیع سرانه مدارس» اول آذر ١٣٩٦ در گفتگو با سایت فردا، سرانه هر دانش‌آموز را ١٧ هزار تومان اعلام کرد.
سرانه‌ای که مدیران برخی از مدارس نی‌ریز اعلام می‌کنند که تاکنون دریافت نکرده‌اند و دست مدیران برای تأمین مایحتاج مدارس خالی است.
در هفته گذشته احمدرضا تقی‌پور کارشناس آموزش متوسطه و غیردولتی آموزش و پرورش در گفتگو با نی‌ریزان فارس دریافت مبالغی تحت عنوان شهریه را در مدارس دولتی کاملاً غیرقانونی خواند و گفت: در صورت مشاهده با متخلفان برخورد می‌شود.
گفته‌ای که به نظر می‌رسد در عمل اجرا نمی‌شود.
حتی بر اساس شواهد موجود چندی پیش آموزش و پرورش از مدارسی که بیشترین کمک را از اولیاء گرفته‌اند تقدیر کرده است.
اما پدری که چندی پیش برای ثبت‌نام فرزندش به یکی از مدارس مراجعه کرده بود در گفتگو با ما اعلام کرد: این مسئله واقعیت ندارد و یکی از شروط ثبت‌نام، پرداخت شهریه ٢٠٠ هزار تومانی بود که با اصرار بنده به دو قسط ١٠٠ هزار تومانی تبدیل شد و وقتی که کمی با تأخیر اقدام به واریز این وجه کردم از طرف مدرسه تماس گرفتند و گفتند که تا پرداخت هزینه، ثبت‌نام فرزند شما به حالت تعلیق در می‌آید و من برای جلوگیری از این فرایند مجبور شدم این مبلغ را پرداخت کنم.
وی از این شکایت داشت که اگر دریافت این مبالغ ممنوع است پس چرا ثبت‌نام‌ها را وابسته به دریافت شهریه می‌کنند.
این شهروند در پاسخ به اینکه چرا شکایت نمی‌کنید گفت: اگر خود شما بودید این کار را می‌کردید؟ به نظرتان اگر من به آموزش و پرورش رفتم و شکایت کردم و آنها هم این مبلغ را برگرداندند آن مدیر همان رفتاری را با فرزند من خواهد داشت که با دیگر دانش‌آموزان دارد؟ پس از آن آیا خدماتی که در مدرسه داده می‌شود برای فرزند من همانند دیگر دانش‌آموزان است؟ اگر در کلاس درس معلم جلو دانش‌آموزان نامی از فرزند من برد که شهریه نداده است آن وقت چه حسی به فرزند من دست می‌دهد؟
با شرایطی که این پدر اعلام کرد می‌شود نتیجه گرفت که مسئله شکایت تنها شعاری بیش نیست و به قول سیاست‌مداران، این قانون با روح آن در تناقض است.
به نظر می‌رسد با این اوضاع نابسامان اقتصادی اگر کمک به مدرسه تحت هر عنوانی ممنوع شود نه معقول است و نه شایسته؛ اما بهتر است مسئولان در گفتار شفافیت داشته و اعلام کنند کمک به مدرسه در جهت پیشبرد امکانات رفاهی دانش‌آموزان الزامی است و باید حداقل‌هایی را در نظر بگیریم و پس از آن مبالغی تعیین کنند و اولیاء هم ملزم به پرداخت باشند.
مدرسه که اولین مکان صداقت در گفتار است نباید با ابزاری مثل حذف شدن از لیست ثبت‌نامی‌ها و گرو نگه‌داشتن کارنامه به دنبال جذب درآمد باشد. بی‌تردید اگر واضح و شفاف وضعیت برای اولیاء مشخص شود، برای رفاه فرزندان هم که شده همگان به مدرسه کمک خواهند کرد.
