شعردونی
- علی یگانه معلم بازنشسته
بشنو از من چون حكايت میكنم
واقعیّت را روايت میكنم
هر کسی هر جای هستی پشت میز
ارزش پستت نباشد یک پشیز
کوش با آن، دین حق یاری کنی
حق امت را نگهداری کنی
تا توانی بهر مردم کار کن
سوی عقبی توشهای انبار کن
زودتر از آنکه فکرش را کنی
میشوی فرتوت و پیر و رفتنی
چون در این دنیا تو نیکی کاشتی
بهترینها را از آن برداشتی
آفرین بر تو که اندر این جهان
تابع حق بودی و اعمال آن
گر خیانت را نمودی پیشهات
بدترینها میشود اندیشهات
وای بر حالت در آن دنیای بعد
قعر دوزخ میروی چون ابن سعد
مار و موری را که دادی پرورش
در جهنم میکنندت سرزنش
تا ابد آنجا عذابت میکنند
پاک از هر نا ثوابت میکنند
نظر شما