تعداد بازدید: ۲۵۸۸
کد خبر: ۴۲۳۰
تاریخ انتشار: ۰۸ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۸:۳۳ - 2018 27 February
گفتگوی اختصاصی بازوج موتور سوار:
محمدصادق رجبی: جواد مهدی‌دوست ٧ سال پیش به ورزش موتورسواری روی آورده و هم‌اکنون به همراه همسرش در این رشته فعالیت می‌کند.

وی متولد ١٣٦١، دارای دو فرزند، پیمانکار مخابرات و ساکن نی‌ریز است.


مهدی‌دوست معتقد است این ورزش بسیار هیجان‌آور و در عین حال پر هزینه است؛ هم هزینه لباسش بالاست و هم هزینه‌های جاری موتورسیکلت.


او می‌گوید: از وقتی عاشق این ورزش شدم، سختی‌های زیادی را  تحمل کردم تا توانستم یک موتور کراس که آن موقع ٢ الی ٣ میلیون بود و الان ١٥ میلیون است،  بخرم. البته کسی در نی‌ریز نبود که آموزشم دهد. آن موقع کراس‌سوار خودم و دو تن از دوستانم بودم. تمریناتم را ابتدا در پارک جنگلی شروع کردم و کم‌کم بقیه موتورسوران هم به آنجا آمدند. مردم هم هر جمعه برای تماشا می‌آمدند و خیلی شلوغ می‌شد.


مهدی‌دوست ادامه می‌دهد: با دیگر موتورسوران و با هزینه شخصی چند رمپ برای پرش ساختیم. هر جمعه کارمان همین بود تا وقتی که موتورم را نیروی انتظامی مصادره کرد. برای آزادی‌اش باید هزینه گمرکش پرداخت می‌شد که نزدیک به ٤٥ میلیون تومان بود. 


با توجه به این که این موتور برای ورزش است، حتی اگر گمرکی‌اش هم پرداخت شود، به سختی می‌گذارند از آن استفاده کنیم.


او با اشاره به این که این شرایط برای کل کشور همین است، گفت: در تهران دوستانی دارم که با وجود پرداخت گمرکی موتورشان، از سوار شدن آن می‌ترسند.


در فارس هم این ورزش فعال است؛ اما با سختی و ترس. در مواقعی هم  تمرینهایشان را تعطیل می‌کنند.


وی همچنین می‌گوید: در برخی از شهرستان‌های فارس از جمله فسا، موتورسواران با همکاری هیئت و نیروی انتظامی از موتورهای خود به راحتی استفاده می‌کنند . بعد از توقیف موتورم چند سالی موتورسواری را کنار گذاشتم؛ ولی نتوانستم عشقم به این ورزش را فراموش کنم تا این که دوباره موتور جدیدی خریدم.


در حال حاضر جواد مهدی‌دوست و همسرش که به تازگی به این ورزش روی آورده است، روزهای تعطیل و جمعه‌ها در زمین گوراب ورزش می‌کنند.


آنها از نبود محیطی مناسب  از جمله پیست گلایه دارند و می‌گویند: حدود ٤ سال پیش در زمان ریاست آقای جوکار، پیست  در مجموعه ورزشی کارگر راه افتاد. پس از جوکار و در زمان نورالهی، اداره کار از ما خواست تا برای استفاده از پیست هزینه بپردازیم. آنها پیست را ازما گرفتند و در حال حاضر هم این پیست غیر استاندارد شده و قابل استفاده نیست.


او می‌گوید: همه جوانان موتورسواری را دوست دارند. اگر پیستی وجود داشته باشد، همه می‌توانند هیجان خود را در پیست تخلیه کنند و دیگر در خیابانها تک‌چرخ نمی‌زنند و دنبال هیجان نیستند.
او از مسئولان می‌خواهد تا مجوزهای لازم را به آنها بدهند؛ مانند بقیه شهرستانها که به گفته او، مکان مشخصی برای موتورها  و نگهداری‌اشان وجود دارد تا به دور از هیچ نگرانی به تمرینات خود بپردازند.‌‌

این موتورسوار همچنین از هیئت موتورسواری و اتومبیل‌رانی گلایه‌مند است و می‌گوید: در اوایل حضور آقای کیخسروی در این هیئت، او فعالیتهای خوبی در زمینه موتورسواری داشت؛ ولی پس از مدتی بخش موتورسواری هیئت تعطیل شد و کمیته موتورسواری هیئت مسئول مشخصی ندارد. در حالی که اتومبیل‌رانی هنوز فعال است.


او معتقد است رئیس فعلی اداره ورزش و جوانان هم  ظاهراً اعلام حمایت می‌کند؛ اما در واقع کاری انجام نمی‌شود .


همچنین می‌گوید: اگر در نی‌ریز شرایط فراهم شود، حداقل ٤٠ تا ٥٠ نفر در این رشته فعالیت می‌کنند و موتور می‌خرند. 


زهره رسولی همسر مهدوی‌دوست که موتورسواری را با موتور هوندا شروع کرده، وقتی مجرد بود، با پدرش به موتورسواری می‌پرداخت و بعد از ازدواج هم با حمایت همسرش  به این رشته روی آورده است .


او می‌گوید: پوشش این ورزش در خانمها و آقایان یکسان است و از نظر توانایی جسمانی، برای خانمها هیچ مشکلی وجود ندارد. اما الان حمایتی نیست؛ اگر بود، می‌توانستیم مثل خانم نعمت‌الهی که اهل آباده است، در مسابقات کشوری شرکت و افتخار‌آفرینی کنیم.


او ادامه می‌دهد: مردم وقتی من را سوار موتور می‌بینند، تعجب می‌کنند. خانمها هم در نی‌ریز این ورزش را خیلی دوست دارند. یکی دو تا از دوستانم می‌آیند سوار می‌‌شوند و کسانی هم هستند که علاقه دارند. اما ترسشان این است که هزینه کنند و بعد حمایت نشوند. خانواده‌ها هم فکر نکنم مخالفتی داشته باشند. 


اگر پیست باشد، یک محیط ورزشی سالم می‌شود که همه استقبال می‌کنند. اگر زمینه‌ای فراهم شود، خانم‌ها استقبال می‌کنند؛ چون عاشق هیجان هستند. در شیراز هم خانمها در پیست صدرا فعالیت دارند. 


این موتورسوار خانم در مورد پیست می‌گوید: پیگیری زیادی کردیم. حتی آقای مختاری قرار شد که با فرماندار و شورای تأمین صحبت کند؛ گفت صحبت کردیم، اما نظرشان مساعد نبوده است .


او می‌گوید: آقای کیخسروی هم قول‌هایی داد؛ اما هنوز چیزی ندیده‌ایم. از نظر ایشان اگر اتفاقی در پیست بیفتد، مسئولیتش با خودمان است. بیرون هم که می‌رویم، همه دردسرها با خودمان است. الان هم فعالیت‌هایمان روی هوا است؛ چون پیگیری نمی‌شود  و کسی کمک نمی‌کند.


امیدوارم مسئولان مربوطه راهکاری برای این ورزش بیندیشند تا علاقه‌مندان،  به این سمت روی آورند.


رسولی ادامه می‌دهد: آقای مسعودی قول داد تا پیگیر احداث یا تعمیر پیست باشد و همچنین حمایت و مساعدت نیروی انتظامی را با ما همراه کند.


او امیدوار است که نماینده مجلس، مانند اتومبیل‌رانان به آنها هم مکانی اختصاص دهد تا باعث پیشرفت و ترویج موتورسواری بین جوانان شود.


نظر شما
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
پربازدیدها