تعداد بازدید: ۳۴۵۱
کد خبر: ۴۱۶۶
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۹:۵۳ - 2018 11 February

/  قبول دارم کارم اشتباه است
/ مردم نی‌ریز عادت کرده‌اند اجناس بیرون مغازه را بخرند
/  اگر شهرداری وسایل بقیه را جمع کرد، ما هم جمع می‌کنیم
/ هر چه مغازه منظم‌تر باشد، راحت‌تر خرید می‌کنیم
/ پیاده‌رو حق عابر پیاده است
/  از ٥٠ مغازه شاید ٥ مغازه با پاکبان‌ها همکاری داشته باشند
/ بازرس شهرداری باید مدام در خیابان حضور داشته باشد

افزایش روز‌افزون زباله مغازه‌ها و قرار دادن اجناسشان در پیاده‌روهای سطح شهر ‌به عنوان یک معضل اجتماعی، چهره زشتی به شهر‌ داده و‌ باعث نارضایتی‌ تعداد زیادی از‌ شهروندان ‌شده است.


این هفته گشتی در خیابان‌های شهر زدیم تا نظر چند تن از مغازه‌داران و مردم را دراین مورد جویا شویم.
*****

قبول دارم کار من اشتباه است
جواد خوشنیت روبروی پاساژ یکتا مغازه دارد. او در این باره می‌گوید: «قبول دارم کارم اشتباه است؛ اما بار را که خالی می‌‌کنیم، سرمان آنقدر شلوغ می‌شود که وقت نمی‌شو‌د زباله‌ها را جمع کنیم؛ مجبوریم بریزیم توی جوی و بعد جمعشان کنیم.


با این زحمتی که ما می‌کشیم، توانی نمی‌ماند که بخواهیم صرف جمع کردن زباله‌ها کنیم؛ اما در کل این کار وجهه خوبی ندارد و اگر زباله‌ها در کیسه زباله ریخته شود، بهتر است. البته چند بار شهرداری تذکر داده، اما جریمه نکرده و ما هم قول داده‌ایم تا آنجا که بشود رعایت کنیم. »


خوشنیت تمام صندوق‌های میوه را در پیاده‌رو چیده و در این باره می‌گوید: «مشتری داخل مغازه نمی‌آید. کلاً مغازه میوه‌فروشی در همه شهرها همین‌طور است.»


او در مورد زباله‌های مغازه و صندوق‌های خالی میوه می‌گوید: «آنها را به شیراز می‌بریم و می‌فروشیم.»

کسی جهت خرید داخل مغازه نمی‌‌آید
صادق معانی فروشنده خواربار ‌فروشی نبش کوچه پست، دلیل گذاشتن گونی‌های خود در پیاده‌رو را فرهنگ اشتباه مردم می‌داند. وی در این باره می‌گوید: «شما هر مغازه‌ای را نگاه کنید، همین‌طور است؛ چون مردم نی‌ریز عادت کرده‌اند اجناس بیرون مغازه را بخرند یا آنها را تست کنند.»


او معتقد است اگر گونی‌ها را داخل مغازه ببرد، کسی وارد مغازه نمی‌شود و از او خرید نمی‌کند. معانی حل این مشکل را تغییر فرهنگ مردم می‌داند و می‌‌گوید: «فرهنگ مردم باید اصلاح شود؛ مثلاً ماهی فروشی‌ها آشغال ماهی را درون

 

سطل زباله می‌ریزند و بوی آن سطح شهر را پر می‌کند. در ضمن ما نمی‌توانیم زباله خود را در این سطل بریزیم؛ چون کارتن‌ها خیس می‌شود و دیگر قابل بازیافت نیست.»

ما هم دلمان نمی‌خواهد هر روز اجناس را بیرون بگذاریم و شب جمع کنیم


محسن فیض‌آبادی نیز که وسایل مغازه‌ خواربارفروشی‌اش قسمتی از پیاده‌رو خیابان قدس را پر کرده، حرف از فرهنگ مردم نی‌ریز می‌زند و می‌گوید: «ما هم خوشمان نمی‌آید هر روز این وسایل را از مغازه بیرون بگذاریم و شب دوباره جمع کنیم و بعد هم کمر درد بگیریم. اما مردم وقتی اجناس جلو دیدشان باشد، خرید می‌کنند و دیگر سؤال نمی‌پرسند. »


وی در مورد عملکرد سد ‌معبر می‌‌گوید: «سد‌معبر که مدام تذکر می‌دهد. مردم نیز تذکر می‌دهند و اعتراض می‌کنند؛ اما چاره‌ای نیست، نظر همه مغازه‌دار‌ها همین است.»

شهرداری پیگری نمی‌کند
آ. مباشری یکی دیگر از میو‌ه‌فروشان خیابان قدس است و در مورد زباله‌ها می‌گوید: «این کار خیلی زشت است و شهر چهره بدی پیدا می‌کند؛ اما با این حال ما مجبوریم زباله میوه‌ها را در باغچه روبروی مغازه بگذاریم تا دامداران آن را برای دام خود ببرند. در مورد وسایل مغازه هم شهرداری به اندازه دو کاشی به ما اجازه داده تا وسایلمان را بگذاریم.»


هر چند به عقیده او، شهرداری عملکرد خوبی ندارد و درست پیگیری نمی‌کند.

 مأمور سدمعبر تذکر می‌دهد؛ ولی کسی رعایت نمی‌کند
حسین زردشت مسئول ماهی‌فروشی جنوب، این کار را زشت و بی‌نظمی در شهر می‌داند و می‌گوید: «بارها شاهد هستیم مأموران شهرداری تذکر می‌دهند؛ اما فروشندگان رعایت نمی‌کنند. »
وی در مورد دورریز ماهی‌ها هم می‌گوید: «آنها را در سطلی جمع‌آوری می‌کنیم و به خارج شهر می‌بریم تا حیوانات بخورند.»


بوی ماهی که بد نیست؛ اگر بد بود، همه بندری‌ها ناراضی بودند


محمد حسین‌پور یکی دیگر از فروشندگان ماهی در خیابان قدس است که ظاهراً به نظر می‌آید ماهی‌ها را شسته و آب آن‌ها را در پیاده‌رو ریخته است. 


وی می‌گوید: «نه این طور نیست و پیاده‌رو را شسته‌ایم. ما آبی را که ماهی با آن شسته‌ شده، در چاه مغازه می‌ریزیم و نخاله ماهی را جمع‌آوری کرده و به بیرون از شهر می‌بریم.»


از سینی‌های بزرگ ماهی که در پیاده‌رو گذاشته می‌پرسم و او می‌گوید: «کار درستی نیست که مکان عبور و مرور مردم را مختل کنیم؛ اما به دلیل عقب‌نشینی مغازه‌ام، آن هم فقط هنگام آمدن بار، ماهی‌ها را جلو مغازه می‌گذارم.»

بقیه نگذارند، ما هم نمی‌گذاریم
سوپر‌مارکت نبش کوچه پست نیز وسایل مغازه‌اش راه عابر پیاده را مختل کرده است. سعید شاهسونی در این مورد می‌گوید: «از سر فلکه تا اینجا همه مغازه‌ها وسایلشان را بیرون از مغازه می‌گذارند. هر وقت آنها برداشتند، من هم جمع می‌کنم. من چاره‌ای ندارم؛ داخل مغازه جایی برای جنسها نیست و مجبورم.»


شاهسونی کارش را اشتباه می‌داند و می‌گوید: «می‌دانم کار درستی نیست؛ اما سر لجبازی هم که شده می‌گذارم. شهرداری اگر توانست وسایل بقیه را جمع کند، ما هم جمع می‌کنیم. اگر قانونی است، باید برای همه ‌باشد. حتی خود مأمور شهرداری می‌گوید این مشکل قابل حل نیست؛ چون کسی حرفمان را گوش نمی‌دهد.»


این فروشنده از سطل‌های زباله می‌گوید: «زمانی که زباله‌هایمان را در سطل می‌ریزیم، پر و سرریز می‌شود. شهرداری باید به فکر یک وسیله بزرگتر برای ریختن زباله‌ مغازه‌ها باشد.»
*****
بعد از صحبت با مغازه‌داران، نظر چند نفر از همشهریان را هم در مورد سد معبر و زباله‌های سطح‌شهر جویا می‌شویم:

بارها خواسته‌ام به آنها تذکر دهم؛ اما می‌ترسم طوری با من برخورد کنند که تحقیر شوم
ز. علیمردانی فروشنده یکی از مغازه‌های پوشاک سطح شهر که جلو در مغازه‌اش ایستاده، می‌گوید: «امکان عبور و مرور جلو بعضی مغازه‌ها وجود ندارد و حتی گاهی اوقات ممکن است چادرمان به صندوق‌های میوه ‌گیر کند و پاره شود. بارها خواسته‌ام به آنها تذکر دهم؛ اما می‌ترسم طوری با من برخورد کنند که تحقیر شوم. کاش جریمه‌ا‌شان کنند یا برخوردی قاطعانه با آنها داشته باشند.»


او در مورد نظر برخی مغازه‌داران مبنی بر این که اجناس بیرون مغازه فروش بهتری دارد، می‌گوید: «این طور نیست. هر چه مغازه منظم‌تر و مرتب‌تر باشد، ما راحت‌تر خرید می‌کنیم و جنس مورد نظر را داخل مغازه پیدا می‌کنیم.»

اگر فرد غریبه‌ای وارد شهر شود، می‌گوید حتماً این شهر شهرداری ندارد
خانم شایسته یکی دیگر از همشهریانی است که در حال خرید از مغازه خشکبار است. او می‌گوید: «مغازه‌داران با این کارشان چهره شهر را زشت می‌کنند. اگر فرد غریبه‌ای وارد شهر شود، می‌گوید حتماً این شهر شهرداری ندارد. زمانی که مغازه‌دار اجناس خود را بیرون مغازه می‌چیند، فکر نمی‌کند مردم چگونه از پیاده‌رو‌های کوچک نی‌ریز عبور کنند.»


وی در موردحرف مغازه‌داران که می‌گویند مردم اجناس بیرون مغازه را می‌بینند و خرید می‌کنند، می‌گوید: «خدا کند کسی قصد خرید چیزی داشته باشد؛ آخر مغازه هم که باشد آن را پیدا می‌کند و می‌خرد. مغازه‌دار‌ها باید به اندازه فروش جنس داخل مغازه بیاورند و بقیه را در انبار بگذارند.»


ز. ج زن جوانی که می‌گوید: «به نظر من شهرداری باید بیشتر با فروشندگان برخورد کند تا دست‌فروشان؛ اما همیشه شاهد این هستیم که شهرداری وسایل دست فروشان را جمع می‌کند. »

پیاده‌رو حق مغازه‌دار نیست، حق عابر پیاده است
مریم بنی‌اسدی نیز در مورد موضع گزارش ما می‌گوید:  مغازه‌دارانی که وسایلشان را در پیاده‌رو می‌گذارند فکر می‌کنند خیابان مال خودشان است. پیاده‌رو حق مغازه‌دار نیست، حق عابر پیاده است.


نظرات مردم سطح شهر را که شنیدیم به سراغ تعدادی از پاکبانان، یکی از زحمتکش‌ترین اقشار جامعه رفتیم تا نظر آنها را در این مورد جویا شویم: 

 

رسول یزدی پاکبان خیابان طالقانی می‌گوید: «تقریباً نیمی از فروشنده‌ها رعایت می‌کنند و آشغال جلوی مغازه‌اشان نمی‌ریزند. اما عمده فروشی‌ها که فروش‌شان بالا است، زباله‌ها را داخل جوی می‌ریزند و مرغ‌فروشی‌ها پلاستیک و کارتن مرغ‌ها را توی باغچه روبروی مغازه می‌گذارند. 


میوه‌فروشی‌ها که دیگر نباید در موردشان حرف زد، از درِ مغازه زباله را پرت می‌کنند داخل جوی؛ حتی اگر سطل زباله دو قدمی آنها باشد.»


او ادامه می‌دهد: «بارها با آنها صحبت کرده‌ایم یا حتی در صورت برخورد بد یا جمع نکردن زباله‌ها، با گشت شهرداری تماس گرفته‌ایم. چند روزی رعایت می‌کنند و باز هم همان می‌شود. زباله‌ها باعث گرفتگی راه جوی می‌شود و در زمان بارندگی آب و زباله می‌زند بیرون و شهر را کثیف می‌کند. آنقدر زباله‌ها زیاد است که من گاهی وقت کم می‌آورم.


اما در این میان هستند مغازه‌دارانی‌که تمیز هستند و رعایت می‌کنند و ما از این بابت واقعاً از آنها متشکریم. میوه‌فروشی‌ها باید زباله‌ها را داخل پلاستیک یا گونی بریزند نه توی جوی تا زحمت ما کمتر شود.»


یزدی می‌گوید: «مغازه‌داران آنقدر با عجله زباله‌هایشان را بیرون می‌ریزند که چندی پیش من از داخل زباله‌ها یک چک به مبلغ سه میلیون تومان پیدا کردم و به صاحبش برگرداندم.»

 

بقیه همکاری که ندارند هیچ، گاهی اوقات سرم داد می‌زنند و می‌گویند وظیفه شماست که شهر را تمیز نگه دارید


علی‌محمد خواجه‌زاده نیز یکی دیگر از پاکبانان سطح شهر است که ١٠ سالی می‌شود در این حیطه فعالیت می‌کند.


او در این باره می‌گوید: «سه سالی می‌شود پاکبان بخش اصلی شهر یعنی خیابان قدس هستم. از ٥٠ مغازه شاید ٥ مغازه با من همکاری داشته باشند؛ بقیه همکاری که ندارند هیچ، گاهی اوقات سرم داد می‌زنند و می‌گویند وظیفه شماست که شهر را تمیز نگه دارید؛ پس حقوق می‌گیرید که چه کنید؟»


او ادامه می‌دهد: «شهرداری باید یا خودش به مغازه‌ها کیسه زباله بزرگ بدهد یا مغازه‌ها را مجبورکند زباله را در کیسه تحویل دهند. باید خیلی جدی‌تر یک نفر به عنوان بازرس شهرداری بصورت مدام در خیابان حضور داشته باشد و مانند گشت‌های راهنمایی و رانندگی مدام تذکر دهد.»


*****
لازم است شورای اسلامی شهر نی‌ریز با ادارات مختلفی که در این زمینه مسئول هستند، جلسه‌ای مشترک برگزار و موضوع را پیگیری کند و آن را به نتیجه مطلوب برساند تا شاهد رفع این معضلات باشیم.


نظر شما
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
پربازدیدها