پس از حادثه انفجار کشتی سانچی، سؤالی که در بین بیشتر مردم زبان به زبان می‌چرخد این است که «چه اتفاقی دارد می‌افتد؟» و «چرا مدتی است گرفتار حوادث اینچنینی شده‌ایم؟»
حوادثی چون: سقوط سربازان به دره لای‌رز نی‌ریز، برخورد دو قطار مسافربری در حوالی ایستگاه هفت‌خوان، آتش‌سوزی پلاسکو، سیل آذربایجان و کردستان، دو حادثه برای اتوبوس دانش‌آموزان، انفجار معدن یورت، زلزله کرمانشاه، انفجار در کشتی سانچی، و آخرینِ آن آتش‌سوزی در مخزن ذخیره مواد نفتی وابسته به کارخانه تولید قیر در بندرعباس که متأسفانه منجر به فوت دو همشهری ما نیز گردید. همه این حوادث در ٢ سال گذشته رخ داده‌اند!
این سؤال مردم بجا است که: ما را چه می‌شود! و چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟
اینها همه شرّ هستند. از قدیم گفته‌اند که شرّ را باید با خیر و کار خوب دفع کرد.
به نظر حقیر، ما ایرانی‌ها باید رویه را عوض کنیم و به سمت خیر و خیرخواهی برویم. به جای طلب شرّ برای این و آن در مراسم رسمی و غیر رسمی، برای دیگران و حتی دشمنان خود دعا کنیم. دین ما هم همین را می‌گوید. رسول خدا(ص) فرموده است: «المؤمن لیس بلّعان؛ مؤمن بسیار لعن و نفرین کننده نیست.»(١)
همچنین فرمود: «لاتسبوا الناس فتسبوا العداوة منهم؛ به مردم فحش و ناسزا نگویید که از آنان عداوت و دشمنی خواهید دید».(٢)
حضرت علی(ع) نیز می‌فرماید: «من دوست ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد. بهتر آن است كه دشمنان خود را با اعمال و ويژگى‌هاى آنان توصيف كنيد».(٣)
بیاییم جز نیکی و خیر و خوبی بر زبانمان چیزی نباشد. برای نابودی این و آن نفرین نکنیم؛ چرا که نظام کائنات هر چه را که در ذهن‌مان باشد به سوی خودِ ما می‌فرستد.
به قول دکتر حسین الهی قمشه‌ای «نیروهایی چون حسادت، نفرت و انتقام‌جویی می‌تواند تأثیرات منفی و آزاردهنده‌ای در زندگی انسانها داشته باشد.»(٤)
به گفته این استاد عرفان، «در قرآن حکیم آمده است که بدی را به نیکی دفع کنید چنانکه دفع و لعن تاریکی، روشن کردن چراغ است نه تاریکی را نفرین کردن. البته می‌توان بطور کلی لعن و دور باش خدا را بر همه ستمکاران از این حیث که ستم می‌کنند اعلام کرد و این دورباش خود توجه به این نکته است که ظلم و تجاوز و تعدی و فریب موجب دوری از رحمت خدا و دوری از همه خوبیها و زیبایی‌ها است و انسانهای بد به فرمان تکوینی خداوند از همه برکتها محروم هستند. بنابراین لعن عملی است كه ما باید انجام دهیم [و نه شعار بدهیم] و آن كاری در خلاف جهت بدكاران است و تنها با كار خوب می‌توان كار بد را لعن كرد و این كار زبان نیست ... عین آیه قرآن این است: وَ لا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّوا اللّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ: (انعام / ١٠٨) اگر ما به خدایان باطل آنها ناسزا گوییم، آنها را بر می انگیزیم كه سخن ناسزایی درباره خدای حقیقی گویند. لعن تاریكی اشكالی ندارد اما لعن تاریكی كلمات و الفاظ نیست بلكه روشن كردن چراغ است. هر چه شما بر نور بیفزایید از ظلمت كم می شود و دور و ملعون می‌گردد».(٥)
جامعه امروز ایران بیش از هر زمان دیگری به امید، نشاط، نیکی، خیر، و صلح و آرامش نیاز دارد. هم دین ما اسلام این را می‌گوید و هم فرهنگ ایرانی ما. اینها را از خودمان شروع کنیم و به دیگران نیز هدیه دهیم.
پی‌نوشت:
١- پایگاه مؤسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی (mazaheb.ir)، به نقل از: ترمذى، ج ٨، ص ١٤٩.
٢- همان: به نقل از: وسائل الشيعه، ج ١١، باب ١٥٨، ص ٢٤٠.
٣- همان: به نقل از: شرح نهج‌البلاغه، ابن ابى‌الحديد، ج ٣، ص ٤.
٤ و ٥ - پایگاه خبری انتخاب به نقل از: سایت شخصی دکتر حسین الهی قمشه‌ای
