محمد جلالی: وی در گفتگو با ما و خطاب به تئاتریها و مسئولان شهرستانی گفت: من خودم شهرستانی هستم و معتقدم افراد بسیار زیادی در شهرستان حضور دارند که از توانمندیهای بالایی برخوردارند. بچههای شهرستانی نیاز به حمایت دارند و باید برای آنها کلاسهای آموزشی برگزار نمود.
پس از آن فرد میتواند خلاقیتهای خود را شکوفا شده ببیند. در این راستا ادارات ارشاد شهرستان و استان باید حمایتهای مادی خود را انجام دهند. برای اجرای تئاتر باید لباس، دکور، گریم و... مهیا باشد و اینها نیازمند حمایتهای مادی است. این را هم توجه داشته باشید که از طریق هنر میشود فرهنگسازی کرد اما باید از هنر هم حمایت شود.
پاکنیت همه رفتارهای انسانی را به نوعی بازیگری خواند و گفت: شما ببینید صبح که از خواب بیدار میشویم همه به نوعی در حال بازی هستیم. حال یا شخصیت خودمان را ایفا نموده و یا اینکه شخصیتی را برای دیگران معرفی میکنیم.
سینما میتواند تبلیغی برای تئاتر باشد
وی وجود سینما در یک شهر را ضروری خواند و در خصوص نظریه برخی از تئاتریها که سینما میتواند فعالیت آنها را کمرنگ کند گفت: به هیچ وجه اینگونه نیست. در تهران کمتر از ٣٠ سالن سینما وجود دارد. اما هر شب بیش از ١٠٠ تئاتر در حال اجرا می باشد.
فلسفه تئاتر با سینما کاملاً متفاوت است و در تئاتر از نفس تماشاگر بازیگر میفهمد که خوب کار شده است یا بد! و همان لحظه بازیگر مورد نقد قرار میگیرد.
سکوت تماشاگر نشان دهنده آن است که بازیگر کارش را خوب انجام میدهد. کار خوب، تماشاگر خواهد داشت. اگر کاری مطلوب ارائه شود اگر ١٠٠ سالن سینما هم راهاندازی گردد تأثیری بر کار ما نخواهد داشت. از طرفی سینما باعث میشود که مردم وارد سالنها شوند. از طریق سینما میتوانید برای تئاترتان تبلیغ کنید. حتی کارگردان تئاتر میتواند به سالن سینما برود و قبل از اکران در مورد تئاترش توضیحاتی ارائه کند.
سینما نه تنها ضرری به تئاتر وارد نمیکند بلکه میتواند یک تبلیغ بسیار خوب باشد.
از طرفی وقتی مردم ببینند که فرزندان خودشان تئاتر بازی میکنند اشتیاقشان به تئاتر بیشتر خواهد شد. اینکه ما بگوییم سینما نباشد و معدود کنیم غلط است.
پاکنیت وضعیت سالن تئاتر نیریز را بسیار مطلوب خواند و گفت: این سالن از وضعیت بسیار خوبی برخوردار است و حتی یک سر و گردن از سالن ابوریحان در شیراز بالاتر است.
وی در پاسخ به سؤال ما مبنی بر اُفت سریالهای تلویزیون و گرایش مردم به دیگر رسانهها گفت: در حال حاضر تلویزیون با افت بودجه روبرو شده است.
بازیگر نقس حسامبیگ در روزی روزگاری وجود سانسور و خط قرمزهای تلویزیون را رد کرد و گفت: مردم ٣٨-٣٧ سال است که با این خط قرمزها و اصول آشنا هستند و با آن ارتباط برقرار کردهاند و این مسئله نمیتواند دلیل افت کیفی تلویزیون باشد.
برنامههایی که از تلویزیون پخش میشود در تمام شهرها و روستاها بیننده دارد و با یک سیدی که به بازار میآید و تعدادی آن را دنبال میکنند متفاوت است. به عنوان مثال یک بازیگر در تلویزیون نباید سیگار بکشد. حتی اگر معتاد باشد.
در این رابطه از وی پرسیدیم که اگر اینگونه باشد که بیننده با بازیگر ارتباط برقرار نمیکند و او گفت: ببینید این یک نمایش است و ما قرار است سمبلسازی کنیم. در یک نمایش یک پارچ آب به عنوان سمبل یک رودخانه معرفی میشود و این بازیگر است که باید این مسئله را به مخاطب باورپذیر کند.