اخیراً آقای حاج خلیل دادور نماینده دوره چهارم مردم نیریز و استهبان در مجلس شورای اسلامی کتاب «نیریز در انقلاب و نقش عالمی ربانی» (آیتالله حاج سید محیالدین فالاسیری / ١٢٨٠ تا ١١/٦/١٣٦٤ خورشیدی) را در ١١٢ صفحه به چاپ رسانده و به بازار کتاب عرضه کرده است. در این کتاب، فصلی با عنوان: «دبیرستان نزهت کانون مبارزات دانشآموزی» آمده است.
چون بهتازگی دبیرستان نزهت، این مکان فرهنگی با سابقه ١٠٢ ساله، تخریب شده و ساختمان زیبای آن به مخروبه تبدیل گشته، لذا بخشی از کتاب را که به این مدرسه ارتباط دارد، انتخاب نمودهام که میخوانید.
«از میان مدارس شهر، فعالیتهای سیاسی عمدتاً در دو دبیرستان دخترانه نزهت [به ریاست سرکار خانم فاتح] و پسرانه شعله انجام میگرفت. ریاست دبیرستان شعله را شهید ناصر صابر به عهده داشت که شخصاً مردی متعصب با تمایلات مذهبی بود و نقش حمایتی و پشتیبانی را ایفا میکرد. جمعی از دبیران علاقهمند هم در آنجا گرد آمده بودند که در میان آنان عدهای با تمایلات مذهبی و عدهای هم دارای گرایشات سیاسی دیگر بودند که همگی در مبارزه هدف مشترکی را دنبال میکردند. در دبیرستان دخترانه نزهت با آنکه مدیر مدرسه موضع بیطرفانه و در بسیاری از موارد همگام و همراه با مبارزه داشت، ولی معاون ایشان از هواداران سرسخت رژیم و وابسته به آن بود که آشکارا برای دانشآموزان و دبیران فعال، دردسرهایی فراهم میکرد اما دانشآموزان، بیاعتنا به موضعگیریها و بیهراس از گزارشات او به کار خود ادامه میدادند و اکثر راهپیماییها و اعتصابات را در اوایل انقلاب که هنوز اعتراضات همگانی نشده بود و مردان جرأت و جسارت انجام آن را نداشتند، با شهامت و بهتنهایی به راه میانداختند، بهطوریکه در حقیقت میتوان گفت اوجگیری راهپیماییها و اعتصابات، مرهون فداکاریها و از خودگذشتگی آنان بود و «دبیرستان دخترانه نزهت» را میتوان کانون مبارزات فرهنگی و دانشآموزی نامید و نقش اکثریت دانشآموزان بخصوص پیشقراولانشان در همه صحنهها به یادماندنی و تحسینآمیز است.»
در این کتاب نام عدهای از معلمان که در راهپیمایی و اعتصاب شرکت میکردند آمده است از جمله:
فریده فداکار، فاطمه بهروزی، محترم مظاهری، خانم حبیبی، خانم تواضع، خانم فاتح [رئیس دبیرستان] خانم حقیقی و...
حجتالاسلام رکن تنها فرهنگی ملبس به لباس روحانیت نیز در راهپیمایی شرکت میکرد. همچنین نام تعدادی از دانشآموزان دبیرستان نزهت عبارت بودند از: محبوبه دهقانی، عفت و عصمت مختاری، محبوبه طباطبایی، نسرین حداد، زهره اعظمی، عصمت حمیدی، فاطمه سلمانپور، طاهره کاوه، طاهره کاتوزیان، فاطمه آزاد، زهرا فرهمند، مدلول، مهران دانشی و...
یک یادآوری:
زندهیاد آمنه پیشآهنگ که در آن زمان دانشآموز دبیرستان نزهت بود به نگارنده گفت: آن روزها ما دانشآموزان دبیرستان نزهت شنیدیم در دبیرستان حاج سیدمصطفی قطبی عکس شاه را نگه داشته و از بین نبردهاند. دستهجمعی از دبیرستان نزهت بیرون آمدیم و به سمت مدرسه قطبی حرکت کردیم. به محض اینکه از دبیرستان خارج شدیم سرگرد پورسعید رئیس شهربانی نیز سر رسید. پرسید کجا میروید؟ گفتیم: میخواهیم برویم مدرسه حاجقطبی عکس شاه را پارهپاره کنیم. او هم با ما همراه شد. هنگامی که داخل مدرسه شدیم، عکس شاه را از کنار دیوار کلاس برداشتیم و آن را پارهپاره کردیم و از بین بردیم و به طرف دبیرستان برگشتیم. ایشان باز ما را تا دبیرستان همراهی کرد. در پایان کار گفت: راحت شدید؟ حالا بیایید بروید منزلتان.
بعد هم خداحافظی کرد و رفت. چون در راه رفتن و برگشتن شعارهای انقلابی میدادیم، زنهایی که دم درِ منزلشان به صورت دستهجمعی در پیادهرو نشسته بودند، سخنانی هم میگفتند.
در یکی از آن روزها که نویسنده این سطور در دبیرستان نزهت ریاضی تدریس میکردم، از دبیرستان بیرون آمدم. دانشآموزان در حال شعار دادن بودند. دیدم سرگرد پورسعید دم درِ دبیرستان ایستاده بود و حالت غمانگیز و ناراحتکنندهای داشت. گفت: دانشآموزان کاری میکنند که آسایش از ما گرفته شده و همیشه در فکر و ناراحتی هستیم.
گذشته از دانشآموزان دبیرستان نزهت، با سایر دانشآموزانی هم که در حال شعاردادن هستند، نمیتوانیم کاری کنیم. تا ما و افراد پلیس را میبینند، وارد هر خانهای که درِ آن باز باشد میشوند و مجدداً بیرون میآیند و شعار میدهند. آنگاه به من گفت: به دبیرستان نزهت برو و دانشآموزان را راضی کن تا به منزلشان بروند.