عباس محبوب بازیگری سرشناس در ژانر طنز است که توانسته با فیزیک خاص بدن و صدای بینظیرش محبوبیتی را در بین مردم برای خود دست و پا کند.
عباس محبوب یک سال پیش در بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات تهران در آبان ١٣٩٥ مهمان غرفه «نیریزان فارس» بود. این بازیگر طنز متولد ۱۳۲۸ است.
او فارغالتحصیل رشته هنرهای دراماتیک است و رشته بازیگری را زیر نظر استادانی چون حمید سمندریان، اسماعیل شنگله و پرویز تأییدی آموخته است.
علاقه او به بازیگری، از دوران مدرسه و بازی در نمایشهای مدرسهای آغاز شده بود.
وی در سال ۱۳۵۴ به استخدام اداره تئاتر در آمد.
اولین حضور عباس محبوب در صحنه در سال ۱۳۴۶ بود. بعدها پس از حضور در چند فیلم کوتاه، اولین تجربه بازیگریاش در تلویزیون را در سال ۱۳۴۸ با بازی در نمایش تلویزیونی «مردی با دو دل» با کارگردانی پرویز کیمیاوی تجربه کرد.
وی کار در سینما را در سال ۱۳۵۰ با بازی در فیلم «دیوار شیشهای» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آغاز نمود. پس از انقلاب نیز، اولین فیلم او در سال ۱۳۶۴ و در فیلم «ستاره دنبالهدار» به کارگردانی «سیروس کاشانینژاد» بود.
وی در مورد حضورش در سینما گفت: کارهای مختلفی در این مدت اکران شده است که می توانم به «دراکولا» آقای رضا عطاران و «رسوایی ٢ »اشاره کنم.
سه فیلم «بازگشت به آینده»، «یک قدم بیا جلو» و «قهرمانان کوچک» یا در حال پخش است و یا در نوبت پخش. به هر حال کار ما همین است و باید کار کنیم.
محبوب علت اینکه در دهههای شصت گرایش به تلویزیون بسیار بیشتر بود اما الان این کشش کمتر شده است گفت: در آن زمان اینترنتی وجود نداشت و تعداد شبکههای تلویزیونی به این تعداد نبود.
شاید منظور شما زمانی بود که ما در برنامه سیمای اقتصاد در شبکه یک بازی می کردیم و یکی دیگر از علتها این بود که مردم بسیار آزادتر بودند و راحتتر تلویزیون را نگاه میکردند.
متأسفانه مشکلات اقتصادی در جامعه امروزی به حدی زیاد شده که وقتی برای تلویزیون نمیماند. اکثر افراد دو شیفت کار میکنند و بارها به من میگویند آقای محبوب به خدا اینقدر خسته هستیم که تا به خانه میآییم و سرمان را روی بالشت میگذاریم، میخوابیم.
امیدواریم مردمان ایران به یک سطحی از رفاه برسند که با آرامش از برنامههای تلویزیون استفاده کنند و لذت ببرند.
وی گرایش کارگردانان و مخاطبان به ژانر طنز را رد کرد و گفت: من این مسئله را قبول ندارم که تمام سریالها و سینما شده طنز.
ژانرهای مختلفی در سینمای ایران وجود دارد. بر سر در سینماها اگر نگاه کنید خواهید دید که یا ملودرامهای اجتماعی است، یا سیاسی و یا دفاع مقدس.
البته کارهای طنز یک محبوبیتی در میان مردم دارد و علت آن این است که فرد میخواهد دو ساعتی را که وارد سینما میشود شاد باشد و یک مقدار از کار روزانه و دیگر مسائل فارغ شود.
آثار سینمایی
دراکولا، رسوایی، بازگشت به آینده، چک، تارزن و تارزان، بوی خوش زندگی، من زمین را دوست دارم و...
آثار تلویزیونی
معراجیها، خوب، بد، زشت، موج و صخره، دفترخانه شماره ۱۳، ترش و شیرین، بانکیها، زیر آسمان شهر، دردسر بزرگ، آژانس دوستی، همه فرزندان من، هتل، چمدان، تعطیلات نوروزی و...