این هفته چهلمین روز درگذشت ورزشکار با اخلاق رضا کارسوز است . این ورزشکار دوست‌داشتنی که علاوه بر فوتبال به کوهنوردی علاقه وافری داشت، در سال١٣٨٤ با تنی از چند از علاقه‌مندان به کوه، پله‌های باستانی سکش در کوه قبله را بازسازی کردند. همان زمان از طریق هفته‌نامه عصر نی‌ریز گزارشی از آنان تهیه شد که در شماره ١٣٦ مورخ ٢/١١/١٣٨٤ به چاپ رسید. گزیده‌ای از این گزارش را می‌خوانید:
شاید بسیاری از شهروندان نی‌ریز با نام «پله‌های سِکِش» آشنا باشند. هر کسی اهل کوه است و عشق کوهنوردی دارد، بارها و بارها از این پله‌ها بالا رفته. این پله‌ها در سمت راست آبشار تارم قرار دارند که نیاکان ما با زحمات بسیار زیادی برای صعود به ارتفاعات تارم آن را احداث کرده‌اند. در پاییز و اوایل زمستان امسال (سال ١٣٨٤ خورشیدی) این پله‌ها توسط مردانی بلند همت بازسازی شده‌اند که گزارش آن را در زیر می‌خوانید:
چندی بود که تصمیم داشتیم فرصتی بیابیم و یک روز تعطیل به کوه بزنیم و هم گزارشی از بازسازی پله‌های سِکِش تهیه کنیم و هم صیقلی به روحمان بدهیم. عید قربان را از حدود ١٠ روز قبل از آن در نظر گرفتیم تا به مقصود برسیم؛ ولی به علت حجم سنگین کار هفته‌نامه، عید قربان هم مجبور به کار شدیم و کارمان به جمعه، دو روز بعد از آن کشید. صبح زود کوله‌پشتی‌ها را به کول گرفتیم و در قالب یک گروه ٥ نفره به راه افتادیم و به سمت آبشار تارم و پله‌های سِکِش رفتیم. هوا بیش از آن که از یک روز زمستانی، آن هم در چله انتظار داشتیم، لطیف و بهاری بود. زمین هنوز نم باران دو سه روز پیش را در خود نگه داشته بود. پرنده‌های کوهی با زیبایی مسحور کننده‌ای آواز می‌خواندند؛ آوازی که در سکوت عجیب کوه طنین می‌یافت.
هر کس به نوایی صفت حمد تو گوید
قمری به غزل‌خوانی و بلبل به ترانه
محمدرضا کارسوز که کوهنورد ماهری است، در مورد پله‌های سکش می‌گوید: «تاریخچه ساخت پله‌ها معلوم نیست متعلق به چه زمانی است؛ ولی از آن جا که نقل قول شده، می‌گویند متعلق به دوران قاجار است و توسط خود دولت ساخته شده. بعد از آن هم حدود ٦٠ الی ٧٠ سال پیش توسط مالکین املاک کوه و خانواده‌ای به نام کوهرو بازسازی شده است. از همان ابتدا این پله‌ها با چوب وُهْلْ (سرو کوهی) و سنگ ساخته شده بود و چون چوب وهل بسیار محکم است، این چوب‌ها دچار شکستگی نشده بودند؛ ضمن این که سازندگان قدیمی آن، سنگ را تراشیده بودند و چوب‌ها را کار گذاشته بودند.»
کارسوز پس از مکثی کوتاه ادامه می‌دهد: «متأسفانه چندی بود که پله‌ها رفته رفته و به علت بی‌توجهی تخریب شده بود و رفت و آمد از این مسیر مشکل بود. به علاوه چون زیر پله‌ها پرتگاه هست، احتمال داشت حادثه بدی رخ دهد؛ به همین خاطر با عده‌ای از دوستان که علاقه‌مند به ورزش و بخصوص کوهنوردی بودند، تصمیم گرفتیم پله‌ها را بازسازی کنیم. البته من از جهاد کشاورزی که بخشی از هزینه‌ها را متقبل شد، تشکر می‌کنم. لازم است تشکر ویژه‌ای هم داشته باشم از دوستان خوبم که تلاش زیادی داشتند. در واقع این کار با پول قابل حل نبود و فقط عشق به طبیعت بود که ما را تشویق می‌کرد.»
کارسوز یکی یکی نام این عاشقان طبیعت را عنوان کرد: «قاسم زردشت، محمد قادر زردشت، جواد مبین، علی زردشت، اکبر زردشت، غلامعباس زردشت، غلامحسین زردشت، حمید همایونی، علی صغیر، قربان زردشت، غلامرضا عبدالعلی‌نژاد، رضا فرتاش، حسن زردشت، اصغر زردشت، محسن زردشت، جواد زردشت، مسلم فردوسی، فرزاد کارسوز و مهدی پاکنژاد در این کار همکاری داشتند و کلاً ١٩ یا ٢٠ نفر دخیل بودند.»
او اضافه می‌کند: «آوردن مصالح به این نقطه بسیار سخت بود. آب، شن، ماسه، سیمان و آهن به سختی و به وسیله‌ی قاطر و الاغ به زیر کوه حمل می‌شد و از زیر کوه مصالح و وسایل را بالا می‌آوردیم. واقعاً سخت بود. علاوه بر این ١٩ نفر که ثابت بودیم، چند کارگر ساختمانی هم کار می‌کردند که نزدیک به ٧٠ الی ٨٠ روز کاری به ازاء هر نفر می‌شد.» کارسوز در مورد مشخصات پله‌ها می‌گوید: «این پله‌ها در اصل آهن ناودانی ١٢ است که دوبله ساخته شده و بین آن‌ها با ملات و سیمان محکم شده. به علاوه دستگیره‌هایی بر روی هر پله نصب شده تا به راحتی قابل رفت و آمد باشد. ما فقط توقعی که داریم این است که جوانانی که از مسیر این پله‌ها عبور می‌کنند، هم از آن محافظت کنند و هم طبیعت بالای کوه را حفظ نمایند؛ چون این طبیعت امانتی است که در اختیار ماست و باید از آن محافظت کنیم. بعضی جاها ملک خصوصی است که روی این املاک کار شده و زحمت کشیده شده و درست نیست که تخریب شود.» کارسوز اعلام می‌کند که کارشان هنوز تمام نشده و قرار است کنار پله‌ها نرده‌کشی هم بشود.
نوبت به قاسم زردشت می‌رسد. او حدود ٤٠ سال است که کوهنوردی می‌کند. زردشت ضمن تشکر از دست‌اندرکاران نشریه می‌گوید: «از همه‌ی مردم تقاضا داریم که از پله‌ها و طبیعت محافظت کنند.» محمد قادر زردشت یکی دیگر از دست‌اندرکاران ساخت پله‌های سِکِش می‌گوید: «لازم است از آقای مهندس طوسی که هزینه ساخت پله‌ها را تأمین کردند، تشکر کنم. مسلماً اگر این کار صورت نگرفته بود، تلفاتی در پی داشت. امیدواریم تمامی علاقه‌مندان به کوه و کوهنوردی در حفاظت از طبیعت بکوشند تا مالکین هم راضی باشند.» در ادامه به ترتیب ضبط صوت می‌چرخد و همه صحبت می‌کنند: علی‌محمد زردشت که بنایی پله‌ها را انجام داده، علی صغیر که در لوله‌کشی و جوشکاری همکاری داشته و اکبر زردشت و غلامعباس زردشت که هر کدام به نحوی کمک کرده‌اند.
آن‌ها بیشترِ روزهای تعطیل را اینجا می‌آمده و کار می‌کرده‌اند و حتی شب‌ها چادر می‌زده و اینجا می‌مانده‌اند. عده‌ای هم کار تهیه غذا را بر عهده داشته‌اند. همه این کارها هم در روزهای سرد پاییز و زمستان امسال (١٣٨٤ هجری شمسی) انجام شده و بالاخره همان طور که قبلاً هم گفتند، فقط عشق، آن‌ها را اینجا نگه می‌داشته است.
