محبوبه ناصری: عطاپور در این زمینه گفت: این چاقو از جنس طلا با وزن ٢,٦٩ گرم میباشد و دارای ارتفاعی کمتر از ١٥ میلیمتر میباشد؛ روزی ٢ ساعت روی آن کار کردم و چون کار ظریفی بود نمیتوانستم به صورت فشرده کار را پیش ببرم، تا اینکه در حدود ٢ ماه توانستم کار را تکمیل کنم.
عطاپورضمن اشاره به نام قدیم نیریز (نیزهریز) و ساخت نیزه و هنر چاقوسازی ادامه داد: این هنر قدمتی دیرینه دارد و یکی از سندهای معتبر شهرستان است؛ اما متأسفانه جامعه دید خوبی به این هنر ندارد و تا اسم چاقوسازی میآید ذهن همه به سوی چاقوکشی و افراد بیبند و بار جامعه میرود.
از همینرو این هنر به فراموشی سپرده شده است؛ غافل از اینکه هنرچاقوسازی به عنوان یک پیشینه هنری میتواند بهترین گزینه برای سوغات شهرمان باشد.
این هنرمند در مورد روند ثبت این چاقوی کوچک گفت: متأسفانه هنوز موفق به ثبت این اثر نشدهام و این درحالیاست که در بیشتر نقاط کشور افرادی سودجو این اثر را با نام خود به مردم معرفی میکنند و در سایتها و فضای مجازی به نمایش میگذارند.
وی ضمن تشکر از همکاریهای نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیریز ادامه داد: حدود ٥-٤ بار از طریق نمایندگی میراث و اداره ارشاد جهت ثبت این اثر اقدام کردم اما با مخالفت اداره کل ارشاد استان مواجه شدم. دلیل مخالفتشان را نمیدانم ولی من تلاش خود را کردهام حتی تا به حال چند بار شخصاً به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تهران نیز مراجعه کردهام اما نتیجهای نداشت و فقط قول پیگیری دادند.
در حال حاضر نیز آقای دکتر علیاصغر مسعودی نماینده مردم نیریز و استهبان در حال پیگیری و ثبت این چاقو هستند.
محمدرضا عطاپور که تا به حال جهت نمایش این اثر هنری در چندین نمایشگاه شرکت کردهاست، ادامه داد: در سال ١٣٨٨ در نمایشگاه گردشگری خاورمیانه شرکت کردم و این اثر هنری رونمایی شد. بعد از آن در سالهای ٨٩-١٣٨٨ و سال ١٣٩٤نیز به ترتیب در نمایشگاه گردشگری و صنایعدستی شیراز، تهران و همدان شرکت کردم؛ همچنین برای شرکت در نمایشگاه ژاپن دعوت شدم که به خاطر به همخوردن روابط کشورها این نمایشگاه برگزار نشد.
گفتنی است عطاپور در سال ١٣٩٣ نیز «چاقوی کلیددار» را که حدود ٩٠ سال پیش در نیریز ساخته میشده احیاء کرد و سال قبل نیز اقدام به ساخت «چاقوی دو تیغ قلم تراش» برای اولین بار در نیریز کرد.
این هنرمند حدود ٨ سال است که هنر چاقوسازی را به هنرمندان این رشته آموزش میدهد.
او در این زمینه گفت: من این چاقو را با عشق ساختم. شاید بیش از یک بار نشود یک کار هنری را به وجود آورد. حتی حاضر بودم بعد از این کار یک چاقو در سایز یک سانتیمتری هم بسازم ولی وقتی در مورد ثبت این چاقوی کوچک با من همکاری نشد، انگیزهام را از دست دادم اما با این حال این شهرستان جوانان هنرمند، خوش ذوق و با استعداد زیادی در این زمینه دارد و آنها میتوانند این هنر را دوباره در شهرستان زنده کنند. اما متأسفانه به علت کمبود جا و وسایل، امکان آموزش در حد پیشرفته را نداریم.
وی در پایان از مسئولین خواست تا بیشتر به این هنر اهمیت دهند و بیان داشت: چاقوی نیریز بهترین کیفیت را دارد و در کل کشور حرف اول را میزند. اگر کارگاهی بزرگ در این زمینه ساخته شود یا در این رابطه به جوانان وام کم بهره جهت راهاندازی کارگاه داده شود مشکل بیکاری تعدادی از جوانان هنرمند و با استعداد در این زمینه حل خواهد شد.