پای درس آیتا... بهجت فومنی
/ خدا نکند که برای تعجیل فرج امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف دعا کنیم، ولی کارهایمان برای تبعید فرج آن حضرت باشد!
/ یکی از طلّاب اصفهانی می‌گوید:
زمانی برای خودسازی و تزکیه نفس چند ماهی به مشهد مقدّس مسافرت نمودم. روزی خدمت آیت‌الله العظمی بهجت رسیدم. ایشان فرمود:
آقا خودسازی به این شکل فایده‌ای ندارد. بروید به اصفهان و مادرتان را خشنود کنید.
/ «زهد» آن است که مالک نفس خودت باشی، و در هر فعل و ترک، مراقب اذن خدای متعال باشی.
/ اگر کسی طالب هدایت و معرفت خدا باشد و در طلب، جدی و خالص باشد، در و دیوار به‌اذن‌الله، هادی او خواهند بود.
/ سجود، غایت خضوع است.
/ نباید مغرور شویم. تا نزدیکی‌های وفات و تا [آن] زمانی که شیطان زنده است، انسان در مخاطره است! به خدا پناه می‌بریم.
/ ما باید اهل محاسبه باشیم، هرچند اهل توبه نباشیم و تدارک نکنیم، خودِ محاسبه مطلوب است. اگر بدانیم فلان روز حسینی و فلان روز یزیدی هستیم، بهتر از این است که اصلاً ندانیم یزیدی هستیم یا حسینی. سرانجام ممکن است روزی به خود بیاییم و بخواهیم تدارک(جبران) کنیم.
/ این‌همه ابتلائات و گرفتاری‌های ما، در اثر ناشکری و کفران نعمت‌های ماست؛ زیرا خداوند سبحان می‌فرماید: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ؛ اگر سپاسگزاری کنید، قطعاً نعمت خود را برای شما زیاد می‌کنم؛ و اگر ناسپاسی کنید، به‌راستی که عذاب من سخت و شدید است».
/ این احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد، و یک سری مقدمات در خود نماز.
️آن چه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود این است که: انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند. و معصیت، روح را مکدّر می‌کند و نورانیّت دل را می‌برد.
️و در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند.
/ بچه‌ها توی خانه بازیگوشی و شیطنت می‌کردند. گاهی درمانده می‌شدیم. از آیت‌الله بهجت قدس‌سره پرسیدم: «با بچه‌ای که از دیوار راست می‌رود بالا و حرف گوش نمی‌کند، باید چه کار کرد؟»
گفت: «همان‌طوری که توقع دارید خدا با شما رفتار کند، با این بچه‌ها هم همان‌طور رفتار کنید. این‌طور اگر نگاه کنید، دیگر زدن بچه‌ها یا بداخلاقی با آن‌ها به‌خاطر اشتباه، بی‌معنی می‌شود. بچه هم احساس نمی‌کند که بابایش درکش نمی‌کند.»
/ از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله چنین روایت است: «ألا أخبرکم بدائکم و دوائکم، داؤُکم الذنوب و دواؤُکم الإستغفار؛ آیا شما را از درد و درمانتان آگاه نسازم!! درد شما گناهان و درمانتان استغفار است».
کلمه «أستغفر اللّه» را تا می‌توانید از روی اعتقاد کامل، صمیمانه، با التزام به لوازم حقیقیه معلومه‌اش، تکرار نمایی
د.
/ نوجوان‌ها و جوان‌ها باید ملتفت باشند که همچنانی که روزبه‌روز سن‌شان بالا می‌رود، علم و ایمان‌شان هم باید همین‌جور باشد.
/ بالاترین ذکر، همین ذکری است که عرض می‌کنم: نیت بکند که اگر خدا به او صد سال عمر داد، یک دفعه عالماً عامداً مختاراً معصیت خدا را نکند. این بالاترین ذکر است. ذکر عملی است!
اگر همه ما این ذکر را داشته باشیم، همه ما با فضل خدا اهل بهشتیم، اگر این ذکرمان دوام داشته باشد. دوامش هم [به این است که] اگر حدوث داشته باشد(آغاز شود)، دوام دارد. چرا؟! به جهت اینکه لطف خدا بیشتر است؛ «مَنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ شِبْراً تَقَرَّبْتُ إِلَيْه بَاعَاً؛ هر که وجبی به من نزدیک شود؛ یک باع(اندازه دو دست که از هم گشوده باشد) به او نزدیک می‌شوم».
نظر شما
