بوم و رنگ
عصر ایران:
علی میری متولد شهریور 1355 در مشهد است و در همین شهر زندگی میکند. از کودکی به نقش و نقاشی علاقهمند بوده و به گفته خودش: «از وقتی به یاد میآورم نقاشی میکردم» دبیرستان را در رشته ریاضی فیزیک گذرانده و رشته کارشناسی طراحی صنعتی را نیمه کاره رها کرده است.
خودش در مصاحبهای اشاره کرده است: «مادرم تعریف میکند وقتی یک تکه نان هم میخوردم آن را جوری گاز میزدم که نان شکل چیزی در بیاید. تقریباً هیچ لحظهای از زندگی را یادم نمیآید که از دنیای نقاشی دور بوده باشم. این اصطلاح مادرم است که میگوید من پیش از قاشق دست گرفتن، قلم دست گرفتن را یاد گرفتهام. دوران تحصیل هم سر کلاس نقاشی میکشیدم و طبیعتاً تمرکز لازم برای فراگیری درسها را هم نداشتم. به همین دلیل توبیخ و به دفتر فرستاده شدن زیاد برایم پیش آمده است.»
دامنه فعالیت او در تصویرسازی شامل کتاب کودک، پوستر، انیمیشن، مجلات، تبلیغات و غیره است که در این میان، کار برای کودک را به خاطر آزادی و طراوتی که دارد بیشتر میپسندد.
از تقریباً 2 سال پیش که مجموعهای تحت عنوان «مرور خاطرات قدیم» منتشر کرد، آثار او با استقبال زیادی مواجه شد و دامنه این توجه به فراتر از مرزهای ایران هم رسید به گونهای که جدا از ترکیه و تاجیکستان و کشورهای همسایه حتی در مالزی، هندوستان، تونس، فلسطین، کشورهای اروپایی و ... از کارهای او استقبال شد.
علی میری درباره شکل کارها و ارتباط خودش با گذشته و نوستالژی میگوید: «من در این بین سعی میکنم به اندازه خودم به عنوان یک تصویرگر حس خوب بدهم تا مردم بتوانند برای مسائل امروزشان با انرژی و فکر درست راه حلهایی پیدا کنند. چیزی که دوست دارم مردم به آن فکر کنند، این است که از خودشان بپرسند چرا در گذشته حالشان خوب بود و امروز نه، از خودمان باید بپرسیم چه کارهایی باید انجام دهیم تا حال امروزمان بهتر شود. این بهترین کاری است که برای امروزمان میتوانیم انجام دهیم تا این پرداخت به نوستالژی در حد یک سرگرمی باقی نماند. اگر مردم به این مسائل فکر کنند من مزد خود را گرفتهام و به هدفم رسیدهام.»
بخشی از گفتگو:
- مخاطبان در پیامهای زیادی نوشتند که این تصویر عین زندگی و تجربه شخصی خود ماست.
- این تصاویر بسیار نزدیک به واقعیتهای زندگی گذشته چند نسل از جامعه کنونی کشور است، مثلاً تجربیات بچهها در داخل خانه، مدرسه و... یا نوجوانی و جوانی و...
- فوت ناگهانی پدربزرگ و با فاصله کمی پس از آن مادربزرگم ناگوار بود. من پیوند عاطفی ویژهای با آنها داشتم.
- یک تصویرگر همانند یک کارگردان، باید متناسب با موضوع یا حسی که قرار است به مخاطب ارائه دهد عناصر بصری مانند رنگ، نور، و البته زاویه دوربین را به شکل درستی به خدمت بگیرد.
- سؤال سادهای که همیشه ذهن من را مشغول کرده این است که آیا یک نقاشی کودکانه از یک مادری که در کنار همسر و فرزندانش سر سفره سحری ماه رمضان نشسته (و طبعاً مانند همه مادران در خانه موهایش پوشیده نیست) بیشتر محرک است یا مثلاً تصویر خانمهای سوپر استار فیلمهای هالیوودی (که در تلویزیون ایران مستمر در حال پخش است)؟
- حقیقتاً در خلق یک تصویر تفاوتی بین کار دیجیتال و غیر از آن نمیبینم. حتی در بسیار موارد کار غیر دیجیتال حسیتر و دلچسبتر است.
- کتاب «یادش به خیر» موفق به کسب عنوان کتاب برگزیده سال ۱۳۹۹ از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی شد.
- خوشحالم که اعلام کنم بعد از شش بار چاپ شدن کتاب در مدت زمان تقریبی یک سال، اکنون جلد دوم کتاب «یادش به خیر» آماده شده و انشاا... به زودی، بعد از اخذ مجوز چاپ، ارائه و در اختیار علاقهمندان قرار خواهد گرفت.
نظر شما
غیر قابل انتشار: ۰
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
سلام نمیدانم آقای علی میری این پیام رامیبیند یانه .من به مدت ۱سال عضوکانال تلگرام ایشان بودم ولی حدود۲ ماهه ازمهرامسال ۱۴۰۱کانال ایشون قطع شده ومن دربیخبری ازایشون داره جانم به لبم میادآقای میری ماطرفدارای هنرتون روبیخبرنذارید توروخدا
من شماره تماس آقای علی می ری نقاش رو میخواستم برای نقاشی یه کتاب کودکان
نظر شما