بیبی گفت:
- جاسم! دیه کمکم دره میشه چِل سالُت، دیه پُت به کلَّت نَمونّه، نیخِی زن بسونی؟
جاسم نگاهش را از قالی گرفت...
- ای بابا، بیبی او موقع که چیا ارزونتر بود هیشکی زن اَ ما نداد و ما نگرفتیم... حالا خو دیه هیچی نگو، میه میشه زن بسونی؟ دخترِی ای دوره اقد کلاسشون رفته بالا، میان میشن زن یکی مث من؟ هنو حرف نزدی میگن خونه دری؟ ماشین دری؟ پول دری؟
بیبی نفس عمیقی کشید...
- واویلا کی دیه ای دوره خونه دره؟ میه میشه خونه بسونی؟ بعدُشم خونَم خدا میده، ماشینم خدا میده، خدا کنه زن و شوور با هم بسازن و خوش باشن...
- چی بگم والا بیبی؟ ما خو تالا هر دختری خودوم یا نَنم دس گذوشتیم روش هیطو بودن! نِشِسّن تا یََی شازدِی با اسب شاخدار بره دُمّالوشون...
- خُبه خبه همِی دخترام ایطو نیسن جاسم، والا بعضیاشونم اقد قانعن دُمّال شازده و اسب نیسن، با هو خرم بیری قبول میکنن، فقط گمونُم یَی ذری تو و نَنت هواتون بالائه جاسم، نی؟
- نه جون خودُت بیبی، هی یَی ماه پیش بود که نَنم رف خواسگاری دختر طلعت که دره دکتری میخونه گفتود نه! دوسه ماه پیشم خو زنگ زد بریم خواسگاری ساناز که بواش کارخونه دره دیَم گفتن نه!
بیبی چپ چپ نگاهش کرد...
- میگم جاسم، ننه یَی موقع رودل نکنی! والا اَ هو قدیم و ندیمم گفتن ببین جاته، بذا پاته! خو آدم یَی جِی میره که هم شأن خودوش باشه، سنگ رو یخُشم نکنن، اَزُش بونهام نگیرن...
- کجا بیبی؟ شوما بوگو کجا؟
- کجا؟ مثلاً هی فری دختر اسمال بقال، چه دختر نجیب و کاری و قشنگ و جونی، تازه خیاطیام بلده! بابا ننشم مث خودمونن...
جاسم سری تکان داد...
- چی بگم والا بیبی...
- خُبه خُبه دیه نیخوا طاقچه بالا بذری، اَ خداتم باشه دختر به ای خوبی و نجیبی... برم زنگ بزنم بری ننش؟
- بیبی حداقل صب کنین اول با نَنم حرف بزنم.
- لازم نکرده، تا وختی من اینجا هسم ننت چکاره هه؟
بیبی از سرجایش بلند شد و همانطور که بشکن میزد زیر لب گفت:
- بادابادا مبارک بادا... ایشالا مبارک بادا...!
گلابتون
نظر شما