فاطمه زردشتی نیریزی، نیریزان فارس:
با عصر نیریز شروع شد... ساده و مختصر و مفید... با نیریزان ادامه پیدا کرد و با هورگان و نیتاک به کارش ادامه داد...
اگر بگوییم انگار همین دیروز بود و چه زود گذشت، کمی اغراق کردهایم. بیست سالی از کنار با شما بودن میگذرد... با همه بدیها، خوبیها، کمیها و کاستیها...
همزمان با هزارمین شماره انتشار هفتهنامههای عصر نیریز و نیریزان فارس، بر آن شدیم تا نظر چند تن از همشهریانمان را در مورد هفتهنامه جویا شویم.
محمد ایمانیفر دبیر و ساکن استهبان است.
از کسانی است که تا دوسال پیش مرتب هفتهنامه نیریزان را میخوانده، اما به خاطر مشغله کاری چند وقتی میشود آن را نمیخواند.
میگوید: «اهل اینستاگرام و واتساپ نیستم و اگر دبیر نبودم، حتی واتساپ را روی گوشیام نصب نمیکردم. تنها خبرهای آقای طهماسبی نماینده مجلس را در گروه واتساپی استهبان دنبال میکنم و با سایت هورگان هم آشنایی ندارم.»
عباس قربانیان از کسانی است که اکثر اوقات هفتهنامه را میخرد.
میگوید: «هر وقت برای خرید بروم و هفتهنامه را ببینم، آن را میخرم. در سایت هورگان و گروه واتساپ نیریزان عضو نیستم؛ ولی در اینستاگرام هفتهنامه را دنبال میکنم. به نظرم هفتهنامه خوبی است و هنوز هم با توجه به شبکههای مجازی، مخاطبان خاص خود را دارد.»
طیبه عباسی خانهدار است و گهگاهی هفتهنامه را میخرد. اهل گروههای مجازی نیست. سایت هورگان را نمیشناسد و به دلیل اینکه اینستاگرام ندارد، در پیج نیریزان هم عضو نیست.
میگوید: «زندهیاد همسرم عباس عباسپور از خوانندگان پر و پاقرص هفتهنامه شما بود. غیر ممکن بود یک شماره از هفتهنامه را نخرد و موقع خواندن، یک مطلب آن را جا بیندازد. از وقتی او فوت کرده، دل و دماغی برای خرید هفتهنامه ندارم و گهگاهی آن را میخرم. البته بچههایم در اینستاگرام و واتساپ هفتهنامه را دنبال میکنند.»
محمدجواد اسدی حدود یک سال است که نسخه چاپی هفتهنامه را نخریده، اما خبرهای شهرستان را به طور مرتب در اینستاگرام و از طریق پیج نیریزان فارس دنبال میکند.
میگوید: «عضو هورگان و گروه واتساپی هفتهنامه نیستم. از مشتریان پروپاقرص هفتهنامه بودم و همیشه آن را میخریدم؛ اما خب الان ترجیح میدهم خبرهای شهرستان را از طریق شبکههای مجازی و کانال اینستاگرام هفتهنامه دنبال کنم.»
ادامه میدهد: «هفتهنامه نیریزان جدیداً به گونهای شده که در فضای مجازی اکثراً حوادث را انعکاس میدهد. اگر کمی مطالب امیدوارکننده در پیج باشد بهتر است.»
خانم کاظمزاده پرستار است و به دلیل مشغله کاری وقت روزنامه خواندن ندارد.
میگوید: «نیریزان را مدتها است که میشناسم. روزنامهی خوبی است؛ اما من فرصتی برای خواندن ندارم و به همین دلیل مدتهاست آن را نخریدم. اهل اینستاگرام هم نیستم؛ اما خبرهای نیریز را از طریق واتساپ دنبال میکنم که گاهی شامل خبرهای نیریزان فارس هم میشود.»
محمدهادی شعاع از دیگر کسانی است که نسخه چاپی هفتهنامه را به شبکهها و گروههای مجازی ترجیح میدهد.
او که خبرهای شهرستان را از طریق هفتهنامه دنبال میکند، میگوید: «مغازه داریم و به محض این که هفتهنامه میرسد، نگاهی به هفتهنامه میاندازم و اخبار آن را میخوانم. در گروه واتساپ، سایت هورگان و پیج اینستاگرام هم عضو نیستم.»
صغری حسنپور یکی از منابع خبری شهرستان را هفتهنامه نیریزان میداند و میگوید: «قبلاً هر هفته هفتهنامه را میخریدم؛ اما از وقتی واتساپ و گروههای مجازی آمده، خریدمان کمتر شده. نام سایت هورگان را شنیدهام و در گروه واتساپی نیریزان عضو نیستم؛ اما گاهی خبرها را از طریق پیج نیریزان فارس در اینستاگرام دنبال میکنم.»
سیامک رفعتی از دیگر خوانندگان پروپاقرص هفتهنامه است.
میگوید: «قبلاً هفتهنامه را مشترک بودم و حالا هم هر هفته آن را میخرم. به نظرم این هفتهنامه بعد از چندین سال جزیی از خرید سبد مردم شده. هفتهنامه نیریزان فارس تا آنجا که توانسته موفق عمل کرده و اگر از لحاظ مالی تأمین شود، میتواند در استان حرف برای گفتن داشته باشد.»
در گروه واتساپ عضو است و سایت هورگان را میبیند، اما اینستاگرام ندارد تا بتواند پیج نیریزان را دنبال کند.
طاهره محمودیخواه از دیگر کسانی است که هر از گاهی هفتهنامه را میخرد.
میگوید: «در گروه واتساپ و هورگان عضو نیستم و بیشتر خبرها را از طریق پیج اینستاگرام نیریزان دنبال میکنم. نسخه چاپی هفتهنامه را هم بیشتر به خاطر بچهها میخرم؛ چون مطالب سرگرمکنندهای دارد.»
عباس دهقان ترجیح میدهد در کنار دنبال کردن پیچ هفتهنامه نیریزان در اینستاگرام، پیج خبرنگاران هفتهنامه را هم دنبال کند.
میگوید: «دروغ چرا؟ زیاد اهل خریدن نسخه چاپی هفتهنامه نیستم و کم پیش میآید آن را بخرم؛ اما خبرهای شهرستان را مرتب از طریق سایت هورگان، گروه واتساپ نیریزان و پیج اینستاگرامی نیریزان دنبال میکنم.»
او نشریه نیریزان فارس را محتاط میداند و میگوید: «اگر کمی احتیاط را کنار میگذاشتند و به قلمشان جرئت بیشتری میدادند، بهتر بود. البته از طرفی هم حق دارند؛ همه چیز را نمیشود در هفتهنامه نوشت.»
بهمن رضایی معلم بازنشستهای است که هر هفته هفتهنامه را میخرد.
میگوید: «فکر میکنم شمارهای از هفتهنامه نبوده که نخریده و نخوانده باشم. حتی چهارسالی که به خاطر درس دخترم در ارسنجان سکونت داشتیم، هفتهنامه را مشترک بودم و آن را میخواندم. به نحوی انگار به هفتهنامه اعتیاد پیدا کردهام. البته به خاطر این که هفتهنامه را میخرم، در هیچ کدام از گروههای مجازی نیریزان عضو نیستم.»
نظر شما