پرسش:
بسیاری اوقات که با دوستان و اقوام در حال صحبت کردن هستیم فرزندم دائم میان سخنان ما می‌پرد و حرفهایی می‌زند که ارتباطی با گفتگوی ما ندارد. این موضوع باعث خشم ما می‌شود. نمی‌دانم چگونه می‌توانم از شر این مشکل رهایی یابم.
پاسخ:
کودکان بیشتر از آنچه ما تصور می‌کنیم نیاز به توجه بزرگسالان مخصوصاً والدین دارند. یکی از دلایلی که می‌تواند باعث شود فرزندتان هنگام صحبت کردن شما با دیگران میان حرفتان بپرد، این است که احساس می‌کند کسی به او توجه نمی‌کند و در واقع بود و نبودش هیچ فرقی نمی‌کند و با این عمل می‌خواهد جلب توجه کند.
بنابراین ضمن توجه به این نکته مهم و توجه به کودک خود، موارد زیر می‌تواند ثمربخش باشد:
1. به کودک بیاموزید که در زمان گفتگوی شما با دیگران، به جای غرق شدن در افکار و رؤیاهایش، حواس خود را متوجه گفتگوی بزرگترها کرده و در صورت مشاهده وقف و مکث در این گفتگوها، با بر زبان راندن کلمه «ببخشید»، توجه شما را به سؤالش جلب کند.
از سویی دیگر چنانچه درخواست کودکتان واقعاً فوری و واجب نباشد، محترمانه به وی بگویید که به محض تمام شدن حرفهایتان، خواسته‌اش را مورد توجه قرار خواهید داد.
2. با او یک قرار بگذارید و آن اینکه: هر بار کودکتان شما را مشغول حرف زدن با بزرگسال دیگری می‌بیند، به آرامی به شما نزدیک شده و با فشردن دستتان حضور و خواسته‌اش را به صورت غیر کلامی اعلام کند. شما نیز جهت رساندن این مطلب که متوجه حضورش شده‌اید، متقابلاً دست فرزندتان را فشار دهید. ارتباط غیرکلامی شما به تدریج می‌تواند شکلهای متفاوتی به خود بگیرد. البته به شرطی که در خلوت برای کودک خود بیشتر وقت بگذارید و در مورد چگونگی درک و متوجه شدن این حرکات غیرکلامی با یکدیگر صحبت کنید. کودکان این روش را بسیار دوست دارند و با گذشت زمان بر اثر تمرین و تکرار، این نوع هم‌فهمی غیرکلامی علاوه بر این که برایشان جنبه هیجان‌انگیز خواهد داشت، تبدیل به امری ساده و آسان خواهد شد.
3. زمانی که فرزندتان میان حرفتان می‌دود، سخن گفتن خود را قطع و مستقیم به چشمان او نگاه کنید. آرام و قاطعانه به وی بگویید که پس از دو دقیقه دیگر در اختیارش خواهید بود. اما اگر سماجت و اصرارش تداوم داشت، از او روی بگردانید و به گفتگوی قبلی خود باز گردید.
اما در حین گفتگو دو یا سه مرتبه دیگر به آرامی و مهربانی تکرار کنید: گفتم که اگر ساکت باشی، دو دقیقه دیگر.
اگر کودکتان ساکت شد، نگذارید زیاد این سکوت ادامه داشته باشد. بنابراین گفتگوی خود را قطع کنید و به سؤال یا خواسته او توجه کنید.
4. برای این که سکوت و صبر برای کودکتان جنبه خوشایند پیدا کند، در صورت انجام دادن مورد سوم از سوی او، در اولین فرصت به کودک خود پاداش دهید و دلیل این پاداش را به زبان ساده برای او توضیح دهید.
نظر شما
